یک مطالعه در انگلستان نشان می‌دهد بچه‌هایی که با اسباب‌بازی‌های پلاستیکی کهنه مستعمل بازی می‌کنند ممکن است در معرض تماس با مواد شیمیایی خطرناکی چون سرب و کادمیوم قرار گیرند که با مشکلات رشد و آسیب اندام در ارتباطند.
به گزارش خبرگزاری رویترز، محققان برای این بررسی ۲۰۰ اسباب‌بازی پلاستیکی دست دوم را در خانه‌ها، مهد‌کودک‌ها و مغازه‌های خیریه آزمایش کردند. اسباب‌بازی‌ها شامل اتومبیل، قطار، قهرمان‌های اکشن، پازل و قطعات بازی پلاستیکی می‌شدند که آن قدر کوچک بودند که بچه‌های کوچک بتوانند آنها را بجوند.
آنها در بسیاری از قطعات ساختمان‌سازی، عروسک‌ها و زینت‌آلات که معمولا زرد، قرمز یا سیاه بودند غلظت بالایی از عناصر شیمیایی خطرناک مثل آنتیموان، باریم، برم، کادمیوم، کروم، سرب و سلنیوم کشف کردند.
این مواد شیمیایی حتی در میزان کم هم در صورت آن که کودکان مدتی طولانی با آنها در تماس باشند خطرناک‌اند، به ویژه اگر کودکان آنها را بجوند.
اندرو ترنر، پژوهشگر بهداشت محیط زیست در دانشگاه پلیموث گفت: «یافته‌ها حکایت از غلظت نسبتا زیاد مواد شیمیایی دارند که مدت‌هاست محدود یا ممنوع شده‌اند، از جمله رنگ‌دانه‌های کادمیوم سولفوسلنید و کرومات سرب.»
ترنر در یک نامه الکترونیکی گفت: «این مطالعه همچنین شواهدی به دست می‌دهد از وجود مقدار زیادی از باقی‌مانده‌ی مواد پیشگیری‌کننده از آتش در برخی اسباب‌بازی‌های بی‌رنگ. این باقیمانده‌ها به احتمال زیاد از بازیافت زباله‌های الکترونیکی حاصل می‌شود.»
پژوهشگران برای بررسی میزان مواد شیمیایی موجود در اسباب‌بازی‌ها از آنچه به عنوان طیف‌سنجی فلورسنت پرتو ایکس شناخته می‌شود استفاده می‌کنند، فرآیندی که دانشمندان اغلب برای تعیین مواد شیمیایی در سنگ‌ها، مواد معدنی، رسوبات و مایعات استفاده می‌کنند.
محققان همچنین آزمایش‌های بیشتری با قرار دادن اسباب‌بازی در محلول اسید هیدروکلریدریک برای شبیه‌سازی شرایط معده انجام دادند. در این شرایط، چندین اسباب‌بازی مقادیری بروم، کادمیوم یا سرب منتشر کردند که بیش از حد مجاز قوانین ایمنی اسباب‌بازی در اروپا بود.
سلامتی کودکان در سنین پایین به طور ویژه در معرض تاثیر این مواد شیمایی قرار دارد زیرا سوخت‌و ساز سریع‌تری نسبت به بزرگسالان دارند و اندام‌ها و بافت‌هایشان سریع رشد می‌کنند.
دانشمندان علم و فن‌آوری محیط زیست متذکر می‌شوند در حالی که مقررات در اروپا و سایر نقاط استفاده از مواد شیمیایی را در اسباب‌بازی‌ها ممنوع یا محدود کرده است، اما کودکان ممکن است با بازی کردن با چیزی که از نسل‌های قبل پیدا شده و در حیاط و مغازه‌ی دست‌دوم فروشی به آنها می‌رسد در معرض خطر قرار بگیرند.
مطالعه نشان داد که والدین نمی‌توانند تنها با نگاه کردن به اسباب‌بازی آن را خطرناک بدانند.
به طور مثال آجرهای قرمز و زرد لگو از دهه‌ی ۱۹۷۰ به نظر شبیه آجرهای دهه‌ی ۱۹۹۰ بودند، اما قدیمی‌ها حاوی کادمیومی بودند که در جدیدترها وجود نداشت.
این مطالعه یک آزمایش کنترل شده برای اثبات آن نبود که آیا بودن در معرض مواد شیمیایی خاص ممکن است به مشکلاتی برای سلامتی منجر شود یا خیر. پژوهشگران همچنین به طور سیستماتیک محتوای شیمیایی اسباب‌بازی‌های قدیمی‌تر و جدیدتر را مقایسه نکردند.
دکتر لوز کلودیو، پژوهشگر بهداشت محیط زیست در دانشکده پزشکی مونت‌سینا نیویورک گفت با این حال یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که والدین باید در مورد اسباب‌بازی‌های پلاستیکی احتیاط کنند، زیرا ممکن است مواد شیمیایی مضری داشته باشند که هنگام جویدن کودک به راحتی وارد بدنش بشوند.
کلودیو که در این پژوهش شرکت نداشت، از طریق ایمیل گفت: «مقررات سخت‌گیرانه‌ای که استفاده از مواد شیمایی را در اسباب‌بازی‌ها محدود می‌کند عطف به ماسبق و در مورد اسباب‌بازی قدیمی اعمال نمی‌شود.»
کلودیو توصیه کرد والدین تا آن جا که ممکن است از جایگزین پلاستیک استفاده کنند، خواه اسباب‌بازی‌های پارچه‌ای یا کتاب‌هایی برای بازی یا میوه‌های یخ‌زده‌ی پوشیده شده توسط پارچه کتان درشت‌باف که برای دندان زدن هستند، به آنها کمک می‌کند.
کلودیو گفت: «به عنوان یک مادر درک می‌کنم که کودکان ما در دنیای پلاستیک زندگی می‌کنند و توسط مواد شیمیایی بالقوه خطرناک محصور شده‌اند. من فکر می‌کنم اگر والدین از این مسائل مطلع شوند، جایگزین‌هایی برای حفاظت فرزندان خود پیدا خواهند کرد.»