سازمان حقوق بشری «آرتیکل ۱۹» با همکاری کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران (CPJ) در گزارشی تازه می‌نویسد که روند فزاینده آزار زنان روزنامه‌نگار ایرانی مقیم خارج از کشور از سوی مقام‌های جمهوری اسلامی «بسیار نگران‌کننده» است.
این نهادهای حقوق بشری در یک جلسه توجیهی خبر دادند که بر اساس شواهد موجود، حملات آنلاین به این روزنامه‌نگاران زن اغلب شامل تهدید مستقیم مرگ علیه آنها و خانواده‌های آنها و انتشار اطلاعات شخصی آنها است.
گزارش این دو نهاد می‌افزاید که بسیاری از این آزار و اذیت‌ها محتوای جنسی و جنسیت‌زده دارند.
سازمان حقوق بشری «آرتیکل ۱۹» در تهیه گزارش خود، در مارس ۲۰۲۱ با تعدادی از زنان روزنامه‌نگار ایرانی که برای رسانه‌های مختلف فارسی‌زبان کار می‌کنند، مصاحبه انجام داده است.
این نهادها می‌گویند مشخص کردن منشأ این حملات آنلاین علیه زنان روزنامه‌نگاری که با آنها صحبت کرده‌ان، بسیار دشوار است.
بنابر این گزارش، این آزارها به شکل پیام‌ها یا پست‌های عمومی ارسال‌شده از انواع حساب‌های فردی شبکه‌های اجتماعی یا دنبال‌کنندگان آنها است. این حساب‌ها اغلب هشتگ‌ها، اطلاعات غلط و آزارهایی را که علیه این زنان ترتیب داده شده، تبلیغ می‌کنند.
در این جلسه گفته شد: «زنانی که با آنها مصاحبه کرده‌ایم می‌گویند برخی از حمله‌کنندگان خود را به عنوان «مخالف» جمهوری اسلامی جا می‌زنند.»
کان مک‌کیو، مدیر اجرایی «آرتیکل ۱۹»، در این باره می‌گوید: «سال‌هاست که می‌بینیم زنان روزنامه‌نگار ایران به خاطر کارشان هدف قرار گرفته شده و روبه‌رو بودن روزنامه‌نگاران ایرانی با سوءاستفاده آنلاین نه تنها بر کارشان، بلکه بر زندگی‌شان تأثیر زیادی گذاشته است.»
بنا بر گزارش این دو نهاد، زنان روزنامه‌نگار مستقر در ایران نیز «مکرراً در معرض اَشکال شدید دیگری از تبعیض، آزار و اذیت و - در مواردی دستگیری - شکنجه، تجاوز جنسی و عدم رسیدگی قانونی هستند.»
Your browser doesn’t support HTML5
ایران: بزرگترین زندان روزنامه‌نگاران زن؛ گزارش گزارشگران بدون مرز و دیدگاه رضا معینی
این گزارش می‌نویسد، در حالی که وخامت شرایطی را که زنان روزنامه‌نگار در داخل ایران تجربه می‌کنند، نمی‌توان با تجربیات زنان ایرانی روزنامه‌نگار مقیم خارج مقایسه کرد، اما «ما معتقدیم با وجود این، خطرات علیه آنها جدی است و باید از آن جلوگیری شود.»
شریف منصور، هماهنگ‌کننده برنامه کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران در خاورمیانه و شمال آفریقا می‌گوید: «پوشش اخبار ایران، حتی از خارج از کشور، می‌تواند ضربات خطرناکی به هر روزنامه‌نگار وارد آورد و زنان روزنامه‌نگار در تبعید، علاوه بر سنگینی بار ترس از جان، با کارزارهای توهین و سوءاستفاده‌های بی‌امان آنلاین نیز روبه‌رو هستند.»
این نهادهای حقوق بشری در جلسه تازه خود تأکید کرده‌اند: «دولت ایران باید حمله به روزنامه‌نگاران در داخل ایران و در خارج از کشور را متوقف کند و جامعه بین‌المللی، از جمله شرکت‌های فناوری، باید بیشتر از پیش از روزنامه‌نگاران در سراسر جهان محافظت کنند.»
این دو نهاد حقوق بشری در جلسه توجیهی خود خبر دادند که مجموعه‌ای از «توصیه‌های خاص» را برای دولت‌ها، شرکت‌ها و رسانه‌ها فرستاده و از آنها خواسته‌اند در زمینه حفاظت از زنان ایرانی روزنامه‌نگار خارج از کشور فعالانه عمل کنند.
این دو نهاد اعلام کرده‌اند که «دولت‌ها، رسانه‌ها و بسترهای شبکه‌های اجتماعی باید پیامدهای این نوع حملات را جدی گرفته و در جهت رفع آن به منظور حفظ آزادی بیان و حقوق زنان به صورت آنلاین و آفلاین اقدام کنند.»