یه قطاری داره خالی میره بندر
یه لنجی روی دریا راهشو گم کرده
یه دمام گوشه انبار خاک خورده
دریا اسم قشنگیه
و ما باید بلندتر بخندیم
هر چی مارو پایین‌تر نگه می‌دارند ما باید بهشون بلندتر بخندیدم
اصلا تو اگر در اون داستان ماه خدا را دیدی همت کن و بلند تر بخند و اگر بلندتر بخندی من یاد خونه می‌افتم و خونه جاییه که من از وقتی از ایران زدم بیرون دنبالشم و هنوز پیداش نکردم.
این هم دویست و چندمین قسمت از برنامه پارادوکس است. برنامه‌ای که برای شماست. شما که خودت میدونی کی هستی و اصلاً چرا اینجا هستی و چرا داری این برنامه رو گوش میدی!
من کجام؟ من همینجام! هنوز همون آدمم! یعنی هنوز تلاش می‌کنم آدم باشم! شما چطور؟
ها؟
ریلکس کن
نفس بکش ...
نفس عمیق
دماغ تو
دهن بیرون …
دوباره همین کارو بکن. ۵ بار.
دیدی حالت بهتر شد؟
Your browser doesn’t support HTML5
تجربه واکسن و چین و آزاده نامداری!