پژوهشی تازه که توسط دانشمندان سازمان غذا و دارو و وزارت کشاورزی ایالات متحده انجام شده است، نشان می‌دهد که فرایند پاستوریزه کردن می‌تواند به طور موثری ویروس «اچ۵ان۱» آنفولانزای پرندگان را که اخیراً در گاوهای آمریکایی شیوع یافته است، از بین ببرد.
این یافته‌ها اعتباری دوباره به این تکنیک قدیمی بخشیده که بیش از ۱۵۰ سال است برای اطمینان از سلامت شیر مورد استفاده قرار می‌گیرد و تاکید می‌کند که پاستوریزه کردن می‌تواند انسان‌ها را در برابر میکروب‌های عفونی موجود در شیر محافظت کند.
هر دو سازمان دخیل در این مطالعه بار دیگر توصیه کرده‌اند که مردم نباید شیر خام یا محصولات شیری غیرپاستوریزه مصرف کنند.
نتایج منتشر شده در مجله ویروس‌شناسی، نشریه‌ای از انجمن میکروبیولوژی آمریکا، نشان می‌دهد که هیچ ویروس زنده‌ای در محصولات شیر پاستوریزه یافت نشده است. علاوه بر این، ردپای غیرعفونی مواد ژنتیکی ویروس در ۲۰ درصد از نمونه‌ها مشاهده شده است که نشان می‌دهد ویروس به‌طور کامل غیرفعال شده است.
بیشتر در این باره: توضیحات سازمان بهداشت جهانی درباره شیوع آنفولانزای پرندگان در گاوداری‌های آمریکانگرانیها در مورد امنیت محصولات لبنی با گزارش‌هایی از شیوع آنفولانزای پرندگان در مزارع پرورش گاو شیری در چند ایالت آمریکا افزایش یافته است.
در ایالات متحده آمریکا، سه مورد ابتلا به آنفولانزای پرندگان در انسان‌ها تا هشتم تیرماه به ثبت رسیده است که همگی در میان کارگران دامداری بوده‌اند و با گاوهای آلوده تماس مستقیم داشته‌اند.
بر اساس اعلام کمیته مشورتی مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری در ایالات متحده، محققان اعلام کردند که خطر ابتلا به ویروس «اچ۵ان۱» در میان عموم مردم پایین است. با این حال مرکز یاد شده توصیه می‌کند افرادی که با حیوانات آلوده تماس نزدیک و طولانی دارند، اقدامات احتیاطی مانند استفاده از ماسک صورت، و عینک و لباس‌های یک‌بار مصرف را انجام دهند.
ویروس «اچ۵ان۱» که از سال ۱۹۹۶ در جمعیت پرندگان وجود داشته است، اخیراً در تعداد رو به رشدی از پستانداران از جمله گربه‌ها، سگ‌ها، بزها و فک‌ها نیز شناسایی شده است.
نسخه فعلی این ویروس که از پرندگان آبزی مهاجر در سال ۲۰۲۰ نشأت گرفته است، ابتدا در سال ۲۰۲۲ در میان طیور شیوع یافت و سپس امسال در گاوها شناسایی شد.
ویروس‌های آنفولانزای پرندگان در دوره‌های مختلفی در میان انسان‌ها شایع شده‌اند و نرخ مرگ‌و‌میر بالایی داشته‌اند.
هنوز به نظر نمی‌رسد که گونهٔ فعلی به راحتی از فرد به فرد منتقل شود، اما هرچه بیشتر گسترش یابد، احتمال تطبیق آن با انسان‌ها و ایجاد شیوع گسترده‌تر افزایش می‌یابد.