مسعود پزشکیان می‌گوید رشد هشت درصدی اقتصادی که در برنامه‌های توسعه ایران آمده است، بدون روابط خارجی امکان‌پذیر نیست و مدعیان آن برای این ادعا دلیل و شواهد علمی ندارند.
رئیس‌جمهور منتخب ایران روز جمعه ۲۹ تیرماه در نشستی با روسای ستادهای اصولگرا در انتخابات زودهنگام ریاست‌جمهوری گفت که «بین تئوری و عمل فاصله زیادی وجود دارد، راحت می‌توان حرف زد اما موقع عمل می‌فهمیم به این سادگی‌ها نیست».
گفته‌های مسعود پزشکیان کمتر از دو هفته پس از پیروزی او در چهاردهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری ایران مطرح می‌شود و مشخصاً اشاره او به ادعاهای برخی از نامزدهای اصولگرا از جمله سعید جلیلی، امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی و علیرضا زاکانی است که گفته بودند به جای بهبود روابط خارجی برای دستیابی به این رشد، باید از ظرفیت‌های داخلی استفاده کرد.
سعید جلیلی در جریان مناظره‌های انتخاباتی خود بارها به عملی شدن رشد اقتصادی هشت درصدی بدون توجه به روابط خارجی اشاره کرد و بدون ارائه جزئیات ادعا کرد که از روز اول انتخاب او می‌توان این سیاست را اجرایی کرد.
بیشتر در این باره: اقتصادی که رئیس‌جمهور مطلوب خامنه‌ای به جا گذاشتاین در حالی است که بانک جهانی در گزارش خردادماه خود اعلام کرد که رشد اقتصادی ایران در سال‌های گذشته به مدد افزایش صادرات نفت بالاتر بوده، اما امسال و سال‌های پیش رو روند نزولی طی خواهد کرد.
بر اساس این گزارش، تولید ناخالص داخلی ایران پارسال رشدی پنج درصدی داشت، اما امسال به ۳.۲ درصد، سال آینده به ۲.۷ درصد و در سال ۱۴۰۵ به ۲.۴ درصد کاهش خواهد یافت.
ایران تحت شدیدترین تحریم‌ها قرار دارد که باعث رشد قیمت ارز و گرانی سرسام‌آور کالاها و خدمات در کشور شود.
پاسخ به انتقادها از «پزشکیان برنامه‌ای برای دولت ندارد»
مسعود پزشکیان سپس به وعده‌های نامزدها در جریان رقابت‌های انتخاباتی، از جمله دادن طلا و زمین، اشاره کرد و آن‌ها را «غیرعملی» دانست و گفت: «چرا دروغ می‌گویید. این‌که اگر بنده رئیس‌جمهور شوم می‌توانم قانون را زیر پا بگذارم و حرف‌های خودم را عملی کنم، به نظر شما امکان‌پذیر است؟»
رئیس‌جمهور منتخب مدعی شد که در جریان رقابت‌های انتخاباتی به او هم فشار آورده بودند که برای رأی گرفتن حرف‌هایی بزند که «او زیر بار نرفته و وعده نداده است».
او در واکنش به انتقادهای مخالفان که «پزشکیان برنامه‌ای برای دولت ندارد»، گفت: «من در انتخابات گفتم برنامه‌ام سیاست‌های کلی رهبری است و قطعاً بهتر از آنان [منتقدان] می‌دانم برنامه چیست».
به ادعای آقای پزشکیان، او «در کشورهای مختلف از جمله بریتانیا، آمریکا و سوئیس دوره‌های مختلف دیده و سابقه مدیریتی هم دارد و بر این اساس بهتر می‌تواند برنامه‌ریزی کند».
او گفت: «این‌که برخی فکر کنند به بنده دیکته می‌کنند اشتباه است، بنده شاخص‌هایی تعیین کردم و طبق آن‌ها تصمیم خواهیم گرفت».
بیشتر در این باره: جدال موافقان و مخالفان دادن «امتیاز» به زنان و اقلیت‌ها برای حضور در کابینه پزشکیانآقای پزشکیان در یکی از نخستین اقدامات خود، شورای راهبری انتقال دولت را تشکیل داد که به گفته رئیس آن، دارای «۴۵۰ عضو» است.
این شورا، «پایبندی به گفتمان رئیس‌جمهور منتخب که عدالت است، پاکدستی، صداقت و پایبندی به قوانین بالادستی، داشتن نگرش ملی و دوری از گرایش قومی و منطقه‌ای» را محور انتخاب نامزدهای تصدی پست وزارتی اعلام کرده است.
در دو هفته پس از معرفی آقای پزشکیان به عنوان رئیس‌جمهور جدید ایران، مخالفان با اشاره به حضور او در هیئت‌های مذهبی و سپردن تعیین کابینه به شورای راهبری به ریاست محمدجواد ظریف، مدعی شدند که دیگران برای او تصمیم می‌گیرند و او «رئیس‌جمهور پوششی» است.
منتقدان که عمدتاً طرفداران سعید جلیلی هستند، دادن امتیاز به زنان و اقلیت‌های دینی برای حضور در دولت چهاردهم را زیر سوال برده و او را به زیر سوال بردن مذهب رسمی کشور متهم کرده‌اند.
رئیس‌جمهور منتخب در بخش دیگری از اظهارات خود با اشاره به تحریم گسترده چند دوره انتخابات اخیر از سوی رأی‌دهندگان گفت که «آمدنم به این جهت بود که نظام را در خطر می‌دیدم».
او اظهار داشت: «متاسفانه این دوره تحریم‌های وسیعی در جهت عدم حضور مردم پای صندوق رای وجود داشت. در دور دوم انتخابات مجلس تنها هشت درصد حضور پیدا کردند و این مقدار مشارکت خیلی خطرناک بود».
به گفته آقای پزشکیان، اگر در انتخابات ریاست‌جمهوری هم وضعیت به همین صورت پیش می‌رفت، «شرایط نامطلوبی حاکم و کل نظام زیر سؤال می‌رفت».
او اظهار داشت که بدون «هیچ پشتوانه مالی، حزبی و قوم و خویشی» پا به عرصه انتخابات گذاشت، ولی «خواست خدا» و «البته نظر رهبری و دستوراتی که می‌دادند در رابطه با کنترل صندوق‌ها»، در انتخاب او «قطعاً تأثیرگذار بود».
رئیس‌جمهور منتخب در نخستین سخنرانی خود پس از انتخاب شدن به این سمت در آرامگاه خمینی هم گفته بود که «اگر شخص رهبری نبود نام من از صندوق بیرون نمی‌آمد».