سیامک نمازی، شهروند ایرانی-آمریکایی زندانی در ایران از رئیس قوه قضائیه خواست که بدون تبعیض به پرونده‌اش رسیدگی شود.
روزنامه قانون نوشته است که سیامک نمازی در یک فایل صوتی خطاب به غلامحسین محسنی‌اژه‌ای خواسته است که با اعطای یک ماه مرخصی، او را از «رافت اسلامی» بهره‌مند کند.
سیامک نمازی بازرگان ۴۹ سالۀ ایرانی- آمریکایی روز ۲۲ مهر ۱۳۹۴ به اتهام «همکاری با حکومت آمریکا» بازداشت و زندانی شد و پدر ۸۴ ساله‌اش، باقر نمازی، نیز که برای کمک به آزادی او به ایران رفته بود، یک سال بعد دستگیر شد.
باقر نمازی پیش از انقلاب بهمن ۱۳۵۷ استاندار خوزستان بود و عضو ارشد بازنشسته یونیسف (صندوق کودکان سازمان ملل) است.
دادگاه انقلاب هر یک از این دو نفر را به ۱۰ سال زندان محکوم کرده است.
باقر نمازی به دلیل وخامت وضعیت جسمانی‌اش از سال ۹۸ در مرخصی استعلاجی به سر می‌برد اما ممنوع‌الخروج است. سیامک نمازی اما همچنان زندانی است.
او خطاب به محسنی اژهای گفته است که «حرف زدن از شش سال حبس راحت است ولی تجربه آن جسم و روان را خرد و وضعیت خانوادگی را مانند آینده‌اش را تباه می‌کند.»
سیامک نمازی بیش از شش سال است که بدون مرخصی در زندان اوین به سر می‌برد. او براساس آنچه که روزنامه قانون منتشر کرده گفته که هر دو وکیل مدافع و قاضی دادگاه تجدید نظرش فوت شده‌اند و «با اینکه مسئولان زندان حدود ۲۰ بار تایید کرده‌اند که کلیه شرایط مرخصی را دارم و ریاست زندان شخصا خواستار اعطای مرخصی به من شد ولی همچنان در اوین هستم.»
به گفته آقای نمازی، وقتی به زندان افتاد دلار زیر سه هزار تومان بود.
او توضیح داده است که «جیسون رضاییان و سایر دو تابعیتی‌ها آزاد شدند ولی من همچنان اینجا در بند هستم. برادر رییس‌جمهور روحانی به زندان افتاد و نیامده فورا به مرخصی رفت و بین مرخصی‌ها گاهی به زندان سر می‌زنند ولی من هنوز بعد از ۶سال بدون مرخصی در اوین هستم.»
آقای نمازی گفته است که «بازداشت شهردار تهران به اتهام قتل و مرخصی رفتن‌شان را دیدم. شروع دادگاه‌های اقتصادی هم در زندان بودم و اخلال‌گرانی را دیدم که بعد از گرفتن حکم‌های چند ده ساله به مرخصی‌های چند ماهه رفتند ولی من هنوز اینجا هستم.»
او همچنین گفته است که اعتراضات دی ۹۶ و آبان ۹۸ را از زندان دیده و امروز شاهد آزادی محکومان است.
سیامک نمازی گفته است که «موهایم که هیچ، ابروهایم نیز در آسیاب این حبس سنگین سفید شده‌اند.»
این زندانی دو تابعیتی به مرخصی دیگر زندانیان اشاره کرده و گفته است که «به داعشی‌ها و تجزیه‌طلبان مرخصی می‌دهند ولی به من مرخصی نمی‌دهند. به بسیاری از دو تابعیتی‌های دیگر و افرادی با اتهامات شبیه به من بارها مرخصی دادند ولی من یک روز هم به مرخصی نرفتم.»
او بر بی‌گناهی خود تاکید کرده و گفته که امیدش به استیفای حقش مانند چشمانش کم‌سو شده است.
مقام‌های دولت آمریکا در طول سال‌های گذشته بارها درخواست آزادی سیامک نمازی را مطرح کرده‌اند.
علاوه بر این، بیش از صدوپنجاه تن از کارمندان سابق سازمان ملل، یونیسف، دانشگاهیان و اعضای جامعه مدنی روز ۲۲ مهر امسال از وضعیت باقر و سیامک نمازی در ایران ابراز نگرانی جدید کرده و خواستار آزادی فوری این دو نفر شدند.
مقام‌های حکومت ایران تاکنون به این درخواست‌ها توجهی نشان نداده است.
سیامک نمازی خطاب به محسنی اژهای گفته است که می ترسد دیر شود: «امروز اگر بعد از ۶سال بردباری تقلا می‌کنم که صدایم به گوش عالی‌ترین مقام قضایی کشورم برسد از این می‌ترسم که دیر شود که چرا بیشتر تلاش نکردم که پدر ۸۵ ساله‌ام که در شرایط جسمی خطرناکی به سر می‌برد و مادر که بخاطر ایستادگی در فشارهای سخت این سال‌ها چشم‌مانش را پر خون و نفس را بریده است بار دیگر در آغوش بگیرم.»
پیش از این، بابک نمازی، دیگر فرزند باقر نمازی و برادر سیامک، از دولت جو بایدن خواسته بود تا پیش از مذاکره و توافق احتمالی با مقام‌های جمهوری اسلامی بر سر پرونده هسته‌ای ایران، پرونده آزادی پدر و برادرش را در اولویت قرار دهد.
او در نشستی مجازی که روز چهارم اسفند برگزار شد، تاکید کرد: «خانواده من انتظار دارد که جو بایدن و دولت او با ایران هیچ نوع سازش و یا معامله‌ای نکند که آزادی بی‌قیدوشرط پدرم و سیامک جزئی از آن نباشد.»
حکومت ایران در سال‌های اخیر تعداد زیادی از اتباع خارجی و ایرانی‌های دو تابعیتی را به اتهام‌های گوناگون از جمله جاسوسی، همکاری با نهادهای امنیتی خارجی و یا اقدام علیه نظام بازداشت کرده و برخی از این افراد با زندانیان ایرانی در کشورهای دیگر مبادله شده‌اند.