نماینده چابهار در مجلس یکی از مهم‌ترین دلایل آمار بالای «ریزش تحصیلی» دانش‌آموزان در سیستان و بلوچستان را مشکلات «جابهجایی» عنوان کرد و گفت در این استان «از هر صد دانش‌آموز کمتر از حدود ۴۰ نفر موفق به کسب دیپلم می‌شوند.»
معین‌الدین سعیدی روز جمعه دهم آذر به خبرگزاری ایلنا گفت: «حدود ده درصد از بازماندگان از تحصیل در کشور در استان سیستان و بلوچستان هستند و بیشتر هم دختران را در برمی‌گیرد.»
به گفته این نماینده مجلس شورای اسلامی، «در واقع از هر صد دانش آموز در سیستان و بلوچستان، کمتر از حدود ۴۰ نفر موفق به کسب دیپلم می‌شوند.»
بیشتر در این باره: بازماندگی یک میلیون دانش‌آموز از تحصیل در سال گذشته، بیشتر در سیستان و بلوچستانآقای سعیدی در ادامه یکی از مهم‌ترین دلایل آمار بالای بازماندگی تحصیلی در این استان را مشکل «جابهجایی» دانش‌آموزان عنوان کرد.
در روزهای گذشته ویدئویی از جابهجایی دانش‌آموزان با تریلر در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که برخی منابع گفتند مربوط به دانش‌آموزان مدرسه راهنمایی جکیگور در شهرستان راسک واقع در سیستان و بلوچستان است.
این نخستین بار نیست که تصاویری از جابهجایی پرخطر دانش‌آموزان به‌ویژه با وانت و کمپرسی در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود.
اوایل آذر امسال نیز گزارش‌هایی از واژگون شدن و آتش گرفتن مینی‌بوس حامل دانش‌آموزان بلوچ در شهرستان قصرقند منتشر شد که منجر به زخمی شدن شماری از این کودکان شد.
جابهجایی پرخطر دانش‌آموزان در سیستان و بلوچستان در حالی صورت می‌گیرد که مدیرکل آموزش و پرورش این استان ۲۴ مرداد امسال از اختصاص ۱۷۰ میلیارد ریال اعتبار به طرح «روستا مرکزی» و افزایش ۵۰ درصدی اعتبار این طرح از سوی وزارت آموزش و پرورش در سال تحصیلی جدید خبر داده بود.
طرح «روستا مرکزی» از چند سال پیش با هدف جابهجایی دانش‌آموزان از روستاهای پراکنده به یک روستای محوری و دارای مدرسه در برخی استان‌ها آغاز شد، با این حال انتقادهایی از اجرای موفق این طرح مطرح می‌شود. ازجمله معین‌الدین سعیدی گفته است که «اعتبارات برای این طرح روستا بعضا تامین نمی‌شود.»
گه‌گاه گزارش‌هایی از مشکلات و مخاطرات دانش‌آموزان برای رفت‌و‌آمد در مناطق محروم منتشر می‌شود. روزنامه هم‌میهن در گزارشی که اردیبهشت امسال درباره مشکلات جابهجایی دانش‌آموزان در روستاهای سیستان و بلوچستان منتشر کرد آورده بود: «جاده‌های خاکی و سنگلاخی، بلای جان دانش‌آموزان است، بعضی از آن‌ها در این مسیر از وانت‌ها پرت می‌شوند، در رودخانه‌ها تا زیر گردن خیس می‌شوند، حمله سگ‌های وحشی و گاندو و مارآبی را به چشم دیده‌اند و اگر هم سرویس پیدا نکنند، لب جاده سوار موتور‌ها و سوخت‌بر‌ها می‌شوند و لابه‌لای دبه‌های چندصد لیتری بنزین، جاگیر می‌شوند.»