ستاره‌ای که يک بار خوش درخشيد

اصطلاح «وان هیت واندر» که می‌توان آن را به «تک‌آهنگ پرفروش معجزه‌آمیز» ترجمه کرد، در صنعت موسیقی انگلوساکسون به تک‌آهنگ‌هایی اطلاق می‌شود که خوانندگان آنها در طول فعالیت هنری خود تنها یک بار به موفقیتی خیره‌کننده دست یافته‌اند، اما هرگز موفق نشده‌اند آن موفقیت را با اثری دیگر تکرار کنند، مانند ستاره‌های سوپرنوا که یک بار با نورو حرارتی فوق تصور در حد یک کهکشان کامل می‌درخشند و سپس برای همیشه خاموش می‌شوند.

برنامه رادیویی «سوپرنوا» به عنوان بخشی از مجله موسیقی «فردآهنگ» هر دو هفته یک بار یکی از این تک‌ستاره‌های پرطرفدار را معرفی می‌کند.

سوپرنوا ۱۴: سال ۱۹۷۹، «زنگم رو بزن» (Ring My Bell)، آنيتا وارد

سوپرنوا ۱۳: سال ۱۹۹۶، «ماکارنا»، لس دل ریو

سوپرنوا ۱۲: سال ۱۹۸۸، «نگران نباش، شاد باش» (Don't Worry, Be Happy)، بابی مک‌فرين

سوپرنوا ۱۱: سال ۱۹۶۹، «در سال ۲۵۲۵» (In The Year 2525)، زيگر و ايوانس

سوپرنوا ۱۰: سال ۱۹۹۴، «درخت لیمو» (Lemon Tree)، گروه فولز گاردن

سوپرنوا ۹: سال ۲۰۰۱، «هر جا که بری» (Wherever You Will Go)، گروه کالينگ

سوپرنوا ۸: سال ۱۹۶۹، «روح در آسمان» (Spirit In The Sky)، نورمن گرینباوم

سوپرنوا ۷: سال ۱۹۸۶، «سفر کن، سفر کن» (Voyage, Voyage)، ديسايرلس

سوپرنوا ۶: سال ۱۹۶۷، «نامه» (The Letter)، باکس تاپس

سوپرنوا ۵: سال ۱۹۹۲، «باران نیست» (No Rain)، بلايند ملون

سوپرنوا ۴: سال ۱۹۸۲، «مرد می‌باره» (It's Raining Men)، ودر گرلز

سوپرنوا ۳: سال ۱۹۶۰، «بمون» (Stay)، موريس ويليامز و زودياکس

سوپرنوا ۲: سال ۱۹۸۱، «عشق آلوده» (Tainted Love)، گروه «سافت سل»

سوپرنوا ۱: سال ۱۹۷۰، «همه چيز مرتبه» (All Right Now)، گروه «فری»