کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد می‌گوید در تمام مدت سفر خود به ایالت مسلمان‌نشین سین‌کیانگ دائم تحت نظر مقام‌های چینی بود و نتوانست که با هیچ‌یک از اویغورهای زندانی و یا خانواده‌های آن‌ها گفت‌وگو کند.
میشل باشله روز چهارشنبه ۲۵ خرداد در پنجاهمین نشست شورای حقوق بشر در ژنو به تشریح محدودیت‌های اعمال شده حین سفر شش خود روزه خود به سین‌کیانگ و گوآنگ‌دونگ پرداخت و افزود که برخی از این محدودیت‌ها ناشی از همه‌گیری کرونا و ماهیت غیرتحقیقی سفر او بود.
خانم باشله پیش از سفر به سین‌کیانگ به دلیل این بازدید برنامه‌ریزی شده که منتقدان آن را «کودتای تبلیغاتی» پکن خواندند، با انتقاد فراوانی از سوی سیاستمداران و فعالان حقوق بشر روبه‌رو شده بود.
پس از این سفر نیز او به دلیل آن‌چه «کوتاهی» در محکوم کردن آزار و اذیت اقلیت اویغورها به‌دست حکومت چین در سین‌کیانگ خوانده شده است، با انتقاد فعالان جامعه اویغورها و برخی دولت‌های غربی مواجه شد.
منتقدان همچنین می‌گویند که میشل باشله در نشست خبری خود از مجموعه واژگان و اصطلاحات دلخواه حکومت چین از جمله «مرکز آموزشی» در توصیف شرایط حاکم بر سین‌کیانگ استفاده کرده است.
این دیپلمات ۷۱ ساله شیلیایی که از سپتامبر ۲۰۱۸ در مقام کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل فعالیت دارد، در هفته جاری اعلام کرد که برای دور دوم این مقام نامزد نخواهد شد.
بنابر برآوردهای سازمان ملل متحد و دیگر نهادهای حقوق بشری، دست‌کم یک میلیون نفر از جامعه اویغورها و دیگر اقلیت‌های مسلمان در سین‌کیانگ در زندان‌ها یا اردوگاه‌های این منطقه نگهداری می‌شوند.
آمریکا و شماری دیگر از کشورهای غربی رفتار چین با اقلیت اویغور ساکن این کشور را «نسل‌کشی» خوانده‌اند؛ اتهامی که پکن «دروغ قرن» نامیده و آن را رد می‌کند.