«زنان باید از فرصت‌ها، امنیت و حقوق یکسان بهره‌مند شوند.» این متن پیامی است که به مناسبت روز هشتم مارس، روز جهانی زنان در حساب توئیتری منتسب به حسن روحانی، به زبان انگلیسی منتشر شد. انتشار این نوشته کوتاه در حالی صورت گرفت که این متن در هیچ یک از وب‌سایت‌های رسمی دولتی یا خبری بازتاب نیافت.
اما به غیراز این پیام توئیتری منتسب به حسن روحانی، هیچ مقام مسئول دیگری در ایران نسبت به روز جهانی زن واکنش نشان نداد. حتی شهیندخت مولاوردی، معاون امور زنان و خانواده حسن روحانی نیز که برای شرکت در پنجاه و نهمین اجلاس کمیسیون زنان در نیویورک به سر می‌برد در گزارشی که روز هشتم مارس در صفحه فیس‌بوک خود منتشر کرد، هیچ اشاره‌ای به روز جهانی زن نداشت و تنها از برنامه‌های خود در روزهای بعدی اجلاس، گزارش داد.
در همین حال، اخبار مربوط به روز جهانی زن نیز در رسانه‌های خبری در داخل ایران نادیده گرفته شد. وب سایت خبرگزاری جمهوری اسلامی، به عنوان مهم‌ترین رسانه‌رسمی جمهوری اسلامی نیز موضوع روز جهانی زن را برای زنان ایرانی کاملا نادیده گرفت و تنها به پوشش خبری نارضایتی‌های زنان در کشورهای ترکیه و تاجیکستان پرداخت.
آسیه امینی، فعال مسایل زنان، ساکن نروژ می‌گوید:« پیام رئیس جمهور ایران، پیام بسیار کوتاهی بود که نه در رسانه‌های جمعی و نه تریبون‌های رسمی منتشر نشد. از سوی دیگر پیام به زبان انگلیسی منتشر شد که البته زبان رسمی زنان ایرانی نیست، بدین ترتیب به نظر می‌رسد که یا آقای روحانی مخاطبان ایرانی را در نظر نگرفته‌اند و یا زنان ایرانی را مشمول این پیام ندانسته‌اند و یا این که این پیام اساسا کاربرد برون‌مرزی دارد.»
آسیه امینی لحن این پیام را نیز نیازمند بررسی دانسته و می‌گوید: «این پیام برای روز جهانی زن، به نظر من، لحن یک فعال اجتماعی و یا فردی است که برای حقوق برابر جنسیتی تلاش می‌کند نه پیام فردی که دارای مسئولیت برای اجرای این حقوق است. این که ما آرزو کنیم که زنان مستحق شرایط برابر هستند، حرفی نیست که یک رئیس جمهور بخواهد به عنوان یک شعار و به زبانی جز زبان رسمی کشورش عنوان کند.»
حسن روحانی، پیش از این و در طول مدت مبارزات انتخاباتی خود، برنامه‌هایی را برای تحقق خواسته‌های زنان به عنوان بخشی از آرای مبارزات ریاست جمهوری ارائه داده بود از جمله ایجاد امنیت برای زنان، فرصت‌های برابر میان زنان و مردان، تامین خدمات بیمه‌ای و اشتغال زنان، وعده‌هایی که به گفته فعالان مسایل زنان، عمده آنها در حد شعارهای تبلیغاتی باقی‌مانده است.
تجمع روز جهانی زن بدون پرداحتن به مسایل زنان
با این که پس از برگزاری راهپیمایی زنان در هشتم مارس، ۱۷ اسفند ماه سال ۵۷، در اعتراض به حجاب اجباری، دیگر روز جهانی زن در ایران به رسمیت شناخته نشد با این همه فعالان جنبش زنان در ایران همواره در تلاش بودند که به بهانه این روز از تبعیض‌های جنسیتی و نابرابری‌های زنان در ایران بگویند. برخوردهای امنیتی، بازداشت زنانی که تلاش کردند روز جهانی زن را در پارک ملت ایران گردهم جمع شوند و ادامه فشارها بر فعالان زن سبب شد که در سال‌های اخیر کمتر تجمعی در روز جهانی زن برگزار شود.
به گزارش رسانه‌ها در ایران، گروه مادران صلح روز جمعه مراسمی را برای پاسداشت روز جهانی زن برگزار کردند، مراسمی که بنا بر این گزارش«به روال معمول مراسم هشتم مارس هر سال نبود. فعالان زن از طیف‌های مختلف با شال هایی رنگی و با گفتن تبریک و تهنیت برای روز جهانی زن در سالن آمفی تئاتر گردهم آمدند. در این مراسم بدون آنکه محور خاصی داشته باشد از موضوعات مختلف ...سخن گفته شد.»