دهها سندیکا، اتحادیه، فدراسیون و کنفدراسیون کارگری در جهان در بیانیه مشترکی که روز دوشنبه ۷ تیر منتشر شد، از اعتصاب هزاران کارگر پیمانکاری و پروژهای نفت، گاز و پتروشیمی در بیش از ۶۵ شرکت در ایران حمایت کردند.
این تشکلها که عضو «شبکه بینالمللی سندیکایی همبستگی و مبارزه» هستند، در بیانیه خود نوشتهاند که علاوه بر پشتیبانی از کارگران، از شورای سازماندهی اعتصابات کارگران پیمانی نفت که این اعتراضها را سازماندهی کرده است، نیز حمایت میکنند.
اعتصابهای کارگری در حوزه نفت و گاز و پتروشیمی از روز ۲۹ خرداد آغاز شده و اکنون در دستکم هشت استان ایران در جریان است. کارگران اعتصابی خواستار افزایش دستمزد، افزایش میزان مرخصی، برچیدهشدن شرکتهای پیمانکاری، بهبود شرایط بهداشتی و ایمنی کار و برخورداری از حق تشکلیابی و تجمع هستند.
تشکلهایی که در حمایت از کارگران اعتصابی ایران بیانیه مشترک صادر کردهاند، از جمله از کشورهای برزیل، اسپانیا، فرانسه، ایتالیا، بورکینافاسو، اندونزی، الجزایر، هائیتی، سنگال، پاکستان، ترکیه و السالوادور هستند.
بیشتر در این باره: حمایت طیفهای مختلف سیاسی و مدنی از اعتراضات سراسری کارگران ایرانپیش از این نیز اتحادیه عمومی کارگران بخش نفت و گاز عراق، فدراسیون بینالمللی کارگری اینداستریال و پلتفرم سندیکایهای کارگری سوئد از اعتصابهای کارگران نفت حمایت کرده بودند.
اعتصاب کارگران پیمانکاری، پروژهای و روزمزد صنعت نفت، گاز و پتروشیمی ایران از روز گذشته، ششم تیر، بهطور چشمگیری گسترش یافته و شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت اعلام کرده است که علاوه بر کارگران اعتصابی، روز ۹ تیرماه «همکاران رسمی» در وزارت نفت نیز دست به اعتصاب میزنند و «اگر تا آخر مردادماه به خواستههای» کارگران پاسخ داده نشود، دامنه اعتصابها گستردهتر خواهد شد.
تاکنون بخشهایی از کارگران پالایشگاههای تهران، قشم، آبادان، بیدبلند بهبهان، پتروشیمی گچساران، و بوشهر با برگزاری تجمعاتی اعتراضی خواستار رسیدگی به مطالباتشان شدهاند و بیش از ۶۱ شرکت و واحد کارگری به این موج اعتراضی پیوستهاند.
همزمان، روز دوشنبه ۲۳۰ نفر از فعالان ملی، ملیمذهبی، جمهوریخواه، چپ، صنفی، مدنی و حقوق بشری داخل و خارج از کشور نیز با انتشار بیانیهای از این اعتراضات و اعتصابات اعلام پشتیبانی کردند.
در بیانیه این گروهها آمده است که «هم از منظر ملی و هم از منظر حقوق شهروندی سیاسی و طبقاتی، آنها باید از حق تشکل آزاد و مستقل، دستمزد و دیگر امور صنفی و رفاهی مناسب، شرایط استاندارد حفاظت و ایمنی کار و… برخوردار باشند».
در همین حال، بیژن نامدار زنگنه، وزیر نفت ایران، مشکلات کارگران وزارت نفت را مربوط به قانون کار قلمداد کرده و درخواستهای آنها را «فراقانونی» خوانده است.
آقای زنگنه همچنین با رد درخواستهای کارگران پیمانی، صرفاً از تلاش برای حل مشکلات مربوط به حقوق و مزایای کارکنان رسمی خبر داد.
مصطفی نخعی، سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس، هم در واکنش به اعتراضات و اعتصابات صرفاً از تلاش برای بررسی و حل مشکلات کارکنان وزارت نفت خبر داد، اما هیچ قولی برای حل مشکلات کارگران پیمانکاری و پروژهای نداد.