سياست در ايران دهه بيست و سی عموما سکولار بود، و به جز گروههای حاشيهای مانند فداييان اسلام، سازمانها و گروههای سياسی صبغه مذهبی نداشتند. از سوی ديگر، روحانيت در اين دوره کمتر به کار سياست میپرداخت و معدود روحانيانی که نقش سياسی اعمال میکردند معمولا در درون جريانهای سکولار مانند جبهه ملی فعال بودند.