در فاصله بهمن ۱۳۵۷ تا مرداد ۱۳۵۸، و دوران اختفا و خروج پنهانی اش از ايران، گزارش مهمی در اسناد رسمی بريتانيايی درباره شاپور بختيار وجود ندارد. آشکار شدن بختيار پس از شش ماه اختفا و آغاز مجدد فعاليت های سياسی او در فرانسه، به سوژه و محور جديدی برای وزارت خارجه بريتانيا تبديل شد. بر اساس گزارش دوم آگوست ۱۹۸۰ (۱۱ مرداد ۱۳۵۹) فرانسيس گری يه، يکی از مسئولان بخش خاورميانه وزارت خارجه بريتانيا، بختيار در نخستين کنفرانس مطبوعاتی خود در پاريس، خود را با ژنرال شارل دوگل مقايسه کرد و گفت که او نيز همچون دوگل برای رهايی کشورش از اشغال مبارزه می‌کند. گرير در گزارش خود علاقه حاکمان جديد ايران بر بازگشت بختيار به کشور را مردود فرض کرد و احتمال آشتی بختيار با نظام کنونی" را «بسيار بعيد» دانست.
از ابتدای سال ۲۰۱۰ تاکنون با آزادسازی پرونده‌های تحولات سال‌های ۱۹۷۹ و ۱۹۸۰، اطلاعات مختلفی درباره فعاليت‌های دکتر شاپور بختيار، آخرين نخست وزير سلسله پهلوی، در دسترس پژوهشگران قرار گرفته است. اين نوشته خلاصه ای از گزارش ها و اسناد تازه آزاد شده بريتانيايی درباره بختيار در طول دو سال ۱۹۷۹ و ۱۹۸۰ است. در اين گزارش تلاش شده تا از اظهار نظر شخصی خودداری شده و صرفا خلاصه ای از اسناد تازه آزاد شده درباره شاپور بختيار در فاصله اين دو سال است.
