چهل و ششمین دوره جشنواره جهانی فیلم روتردام که این روزها در این بندر سرد هلند در حال برگزاری است، امسال تنها میزبان یک فیلم ایرانی است: اولین ساخته کیارش انوری به نام «گلدان و درخت بلوط» که در بخش آینده روشن اولین نمایش جهانی‌اش را تجربه می کند.
«یک روز پیش از آخر زمان» تازه ترین رمان سرور کسمایی است که به دو زبان فارسی و فرانسه در دو نسخه نوشته و در دو کشور منتشر شده است؛ یکی توسط نشر باران در سوئد و دیگری در فرانسه توسط انتشارات روبر لافون.
سال ۲۰۱۶ تا لحظه‌های آخر نفس گرفت و ما را با یاد و خاطره بسیاری از هنرمندان شناخته شده تنها گذاشت... مروری از محمد عبدی بر درگذشت برخی از چهره‌های شناخته‌شده سینما در سال گذشته میلادی.
«فروغ فرخزاد؛ زندگینامه ادبی همراه با نامه‌های چاپ نشده» کتاب تازه‌ای است اثر فرزانه میلانی درباره این شاعر برجسته که در دهه چهل- زمانی که تنها سی و دو سال داشت- در یک حادثه رانندگی درگذشت.
برادران محمودی که با فیلم چند متر مکعب عشق، تصویر جذابی از موقعیت افغان‌ها در ایران امروز ترسیم کرده و تحسین شدند، در فیلم تازه‌ای به نام «رفتن»، ایران را تنها محل گذری برای رسیدن به ترکیه و از آنجا به اروپا قلمداد می‌کنند.
«نفس» سومین فیلم بلند نرگس آبیار که روز شنبه جایزه بهترین کارگردانی جشنواره جهانی فیلم تالین در استونی را برای سینمای ایران به ارمغان آورد، فیلمی است متکی به مضمون که این روزها بر پرده سینماهای ایران، جناح‌های مختلف سیاسی را به واکنش واداشته و گاه سردرگم کرده است
ستون‌های بلند تالار قدیمی و باشکوه اودئون در وین این بار به همت موسسه هنآرت میزبان یکی از اهالی بزرگ موسیقی ایرانی بود؛ حسین علیزاده و گروه چهار نفره‌اش.
«رویاهای دم صبح» ساخته مهرداد اسکویی جایزه بهترین فیلم مستند شصتمین دوره جشنواره جهانی فیلم لندن را از آن خود کرد. این فیلم داستان دختران بزهکار زیر هجده سال را در کانون اصلاح و تربیت دنبال می‌کند.
شصتمین دوره جشنواره جهانی فیلم لندن در بخش مسابقه فیلم‌های مستند میزبان فیلم پرسروصدایی است به نام در جست‌و‌جوی پناهندگی، ساخته اوا اورنر، که جسورانه، یکی از نقاط تاریک قرن بیست و یکم به تصویر می‌کشد.
«گرگ و گوسفند» به عنوان ساخته‌ای از اولین فیلمساز زن افغان، سر و صدای زیادی در جشنواره کن امسال به پا کرد و در بخشی که نمایش داشت- دو هفته کارگردانان- جایزه‌ای هم از آن خودش کرد.
جوایز هفتاد و سومین دوره جشنواره جهانی فیلم ونیز، شنبه شب، دهم سپتامبر اهدا شد و جایزه ویژه داوران به فیلم «دار و دسته بد» ساخته آنا لیلی امیرپور، فیلمساز ایرانی‌آمریکایی رسید.
آخرین ساخته امیر نادری با عنوان «کوهستان» در بخش خارج از مسابقه هفتاد و سومین دوره جشنواره ونیز به نمایش درآمد. همچنین در کنار آن جایزه «دستاوردهای یک عمر فعالیت سینمایی یک فیلمساز» هم در این جشنواره ، طی مراسمی به او تعلق گرفت.
آنا لیلی امیرپور، فیلمساز ایرانی-آمریکایی، با فیلم غریب «دختری در شب تنها به خانه می‌رود» شناخته شد و در جشنواره‌های مختلفی چون ساندنس، لندن و رم شرکت کرد.
«طبل» اولین ساخته بلند کیوان کریمی، فیلمساز کرد ایرانی، در بخش هفته منتقدان ونیز به نمایش درآمد؛ فیلمی غریب با سوژه‌ای سیاسی/اجتماعی که در ایران- ظاهراً در خفا و به شکل ممنوع- ساخته شده است.
محدودیت های داخل ایران برای گرفتن مجوز ساخت فیلم، باعث شده تا برخی از فیلمسازان ایرانی تجربه ساخت فیلم بدون مجوز را در کارنامه خود ثبت کنند؛ تجربه هایی که اخیراً با برخوردهای شدیدتر حکومت و زندانی کردن چند فیلمساز روبرو شده و در نتیجه ساخت فیلم های زیرزمینی ایرانی را محدودتر کرده است.
شصت و نهمین دوره جشنواره جهانی فیلم لوکارنو که از قدیمی‌ترین جشنواره‌های سینمایی جهان محسوب می شود، چهارشنبه شب، سوم اوت(سیزدهم مرداد) با نمایش فیلم «دختری با همه هدایا» ساخته کولم مک کارتی در پیاتزا گرانده، میدان بزرگ این شهر زیبا، افتتاح شد.
طلسم سرانجام شکست و جشنواره آوینیون- بزرگ‌ترین جشنواره هنرهای نمایشی جهان در کنار ادینبورگ- پس از هفتاد سال، در بخش اصلی خود میزبان نمایشی از ایران بود: «شنیدن» اثری به کارگردانی امیررضا کوهستانی.
جمشید ارجمند، منتقد فیلم باسابقه، از حلقه دوستان پرویز دوایی، کیومرث وجدانی، پرویز نوری و دیگر منتقدان سینمایی شناخته شده دهه چهل، روز چهارشنبه بیست و سوم تیر در بیمارستانی در تهران درگذشت.
بیشتر
