کاست به آن گروه اجتماعی اطلاق می‌شود که خودمدار است. واجد ویژگی‌های خاص به خود است. ویژگی‌هایی که گروه را از دیگر گروه‌ها متمایز می‌سازد. آیین‌ها و مقررات خاص به خود را دارد. در نهایت، قائم به نفس است. و نظامیان در مصر و آخوندهای شیعه در ایران دارای چنین ویژگی‌هایی هستند.
اسلامیسم، که واجد تمامی صفات توتالیتاریسم است، نوع جدیدی از توتالیتاریسم است که دینی و مذهبی است. همین سبب سردرگمی بخش بزرگی از دانشوران علوم سیاسی وعلوم اجتماعی غربی شده است. آنها نمی‌دانند چگونه این پدیده تازه را تعریف کنند.
هفتاد سال از تاسیس حزب توده می‌گذرد. یکی از تبعات بسیار مهم تاسیس این حزب که کمتر مورد بررسی قرار گرفته، به وجود آمدن جریانی است که امروز به نام ملی–مذهبی معروف است. پیدایش جریان ملی–مذهبی واکنش مستقیم گروهی از اسلامگرایان شهرنشین بود در برابر نفوذ چشمگیر حزب توده در بین جوانان و به ویژه دانشجویان.
تمام گزارش‌های رسمی سازمان ملل متحد در مورد جهان عرب نشان می‌دهد که بیست و دو کشور عرب از جمله ثروتمندترین و در عین حال غیرپیشرفته‌ترین جوامع جهان هستند. این گزارش‌ها توسط صهیونیست‌ها تهیه نشده و بیشتر پژوهندگان و نویسندگان این گزارش‌ها عرب‌تبارند.
مهدی مظفری، رئیس مرکز مطالعات اسلام‌گرایی و افراطی‌گری دانشگاه آرهوس دانمارک با این توضیح که «هیچ دینی وجود ندارد که رسالت خود را ایجاد دموکراسی یا حتی بسط آن اعلام کرده باشد»، و تشریح دو دلیل دیگر در این ارتباط، پایه‌های مفهوم «مردم‌سالاری دینی» را به چالش می‌کشد.
