کمتر از یک هفته پس از آنکه محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری اسلامی ایران، «بیانیه سعدآباد» در مورد فعالیت‌های هسته‌ای ایران را «ننگین» خواند، حسن روحانی مذاکره کننده اسبق برنامه هسته‌ای ایران، آقای احمدی نژاد را به مناظره فراخواند.
محمود احمدی‌نژاد، کاندیدای ریاست جمهوری انتخابات دهم، روز سه شنبه ۳١ اردیبهشت ماه در سخنرانی خود در سمنان گفت: «زمانی که در سعدآباد، آن توافقنامه یک جانبه تحمیلی و نمی‌خواهم بگویم، ولی، ننگین را تنظیم کردند با خود گفتند کار ملت ایران تمام شد. آن‌ها گفتند باید تمام فعالیت‌ها تعلیق و در آزمایشگاه‌ها بسته شود و رشته‌های دانشگاهی که مربوط به انرژی هسته‌ای هستند در دانشگاه تعطیل شود».
بیانیه سعدآباد در پائیز ١۳۸۲ و در پی بروز اختلاف‌هایی در مسیر مذاکرات ایران با اتحادیه اروپا در زمینه فعالیت‌های هسته‌ای ایران و در پی سفر وزیران امور خارجه سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان به تهران امضا شد.
در پی آن، ایران ضمن ابراز علاقه برای پیوستن به پروتکل الحاقی معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای، ان‌پی‌تی، فعالیت‌های غنی سازی اروانیوم خود را به حالت تعلیق در آورد.
این بیانیه مشترک شامل بندهایی بود که دو طرف جهت اعتمادسازی به اجرای آن متعهد شده بودند.
انتشار سخنان محمود احمدی نژاد در مورد «ننگین بودن این بیانیه» واکنش‌های گوناگونی را در طیف‌های مختلف سیاسی ایران در پی داشت.
در پی سخنان اخیر، حسن روحانی روز سه شنبه گفت حاضر است با محمود احمدی نژاد مناظره کند.
آقای روحانی، رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، در گفت‌وگویی با خبرگزاری مهر، گفت: «از اینکه موضوع ملی و بسیار مهمی چون فن‌آوری هسته‌ای که یک دستاورد تاریخی برای ملت ایران و فراتر از دولت هاست، به یک ابزار انتخاباتی و رقابت سیاسی تبدیل شده است، متاسفم.»
وی افزود: «متاسفانه اغلب اظهارات انتقادی در مورد دیپلماسی هسته ای نظام در سالهای ۸۲ تا ۸۴ که این روزها و به بهانه رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری بیشتر مطرح می‌شود، نادرست، غیر منصفانه و در مواردی هم کذب محض است.»
گروهی از کارشناسان یا فعالان سیاسی نیز در روزهای اخیر به حمایت آیت الله خامنه‌ای رهبری جمهوری اسلامی از فعالیت‌های تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای در دوران دولت اصلاحات اشاره می کنند و از «ننگین خواندن بیانیه مورد تایید رهبری» انتقاد می‌کنند.
محسن آرمین، از اعضای شورای مرکزی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، پنجم خردادماه در واکنش به سخنان آقای احمدی نژاد گفت رهبر ایران امضای این معاهده را موفقیتی دانست که «توانست توطئه آمریکا برای انزوای ایران در سطح جهانی را شکست دهد».
آیت الله خامنه‌ای رهبری جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۸۲ و چند هفته پس از مذاکرات سعد آباد، از روند فعالیت هسته‌ای دفاع کرده بود.
اما «حمایت رهبر ایران» از بیانیه سعدآباد مخالفانی نیز دارد؛ قاسم روانبخش، دبیر سیاسی هفته‌نامه پرتو که وابسته به موسسه آیت الله مصباح یزدی است، گفته است:«رهبری هم بیانیه سعدآباد را ننگین می‌دانست اما چیزی نگفت.»
وی دوم خرداد ماه در گفت‌وگویی با خبرگزاری کار ایران- ایلنا- که ۲ خرداد ۱۳۸۸ منتشر شد، گفت: «از نظر رهبری هم بیانیه سعدآباد ننگین بود و اگر آن موقع چیزی نگفتند، نمی‌خواستند دولت تضعیف شود».
رئیس دولت نهم پیشتر نیز از تیم سابق مذاکرات هسته‌ای انتقاداتی کرده بود، اما این بار انتقادات با شدت و درست در اوج‌گیری رقابت‌های انتخاباتی صورت می‌گیرد.
با این همه میرحسین موسوی و مهدی کروبی -هر دو از میان گروه‌های اصلاح‌طلب که از رقبای اصلی محمود احمدی نژاد در انتخابات پیش روی ریاست جمهوری محسوب می‌شوند- در مذاکرات اتمی و نیز شکل‌گیری بیانیه سعدآباد حضور مستقیم نداشتند.
مهدی کروبی در سال ۱۳۸۲ آخرین سال خود را در مجلس ایران می‌گذراند و میرحسین موسوی از سیاست کناره گرفته بود.
محمود احمدی‌نژاد، کاندیدای ریاست جمهوری انتخابات دهم، روز سه شنبه ۳١ اردیبهشت ماه در سخنرانی خود در سمنان گفت: «زمانی که در سعدآباد، آن توافقنامه یک جانبه تحمیلی و نمی‌خواهم بگویم، ولی، ننگین را تنظیم کردند با خود گفتند کار ملت ایران تمام شد. آن‌ها گفتند باید تمام فعالیت‌ها تعلیق و در آزمایشگاه‌ها بسته شود و رشته‌های دانشگاهی که مربوط به انرژی هسته‌ای هستند در دانشگاه تعطیل شود».
بیانیه سعدآباد در پائیز ١۳۸۲ و در پی بروز اختلاف‌هایی در مسیر مذاکرات ایران با اتحادیه اروپا در زمینه فعالیت‌های هسته‌ای ایران و در پی سفر وزیران امور خارجه سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان به تهران امضا شد.
در پی آن، ایران ضمن ابراز علاقه برای پیوستن به پروتکل الحاقی معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای، ان‌پی‌تی، فعالیت‌های غنی سازی اروانیوم خود را به حالت تعلیق در آورد.
این بیانیه مشترک شامل بندهایی بود که دو طرف جهت اعتمادسازی به اجرای آن متعهد شده بودند.
انتشار سخنان محمود احمدی نژاد در مورد «ننگین بودن این بیانیه» واکنش‌های گوناگونی را در طیف‌های مختلف سیاسی ایران در پی داشت.
در پی سخنان اخیر، حسن روحانی روز سه شنبه گفت حاضر است با محمود احمدی نژاد مناظره کند.
آقای روحانی، رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، در گفت‌وگویی با خبرگزاری مهر، گفت: «از اینکه موضوع ملی و بسیار مهمی چون فن‌آوری هسته‌ای که یک دستاورد تاریخی برای ملت ایران و فراتر از دولت هاست، به یک ابزار انتخاباتی و رقابت سیاسی تبدیل شده است، متاسفم.»
وی افزود: «متاسفانه اغلب اظهارات انتقادی در مورد دیپلماسی هسته ای نظام در سالهای ۸۲ تا ۸۴ که این روزها و به بهانه رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری بیشتر مطرح می‌شود، نادرست، غیر منصفانه و در مواردی هم کذب محض است.»
گروهی از کارشناسان یا فعالان سیاسی نیز در روزهای اخیر به حمایت آیت الله خامنه‌ای رهبری جمهوری اسلامی از فعالیت‌های تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای در دوران دولت اصلاحات اشاره می کنند و از «ننگین خواندن بیانیه مورد تایید رهبری» انتقاد می‌کنند.
محسن آرمین، از اعضای شورای مرکزی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، پنجم خردادماه در واکنش به سخنان آقای احمدی نژاد گفت رهبر ایران امضای این معاهده را موفقیتی دانست که «توانست توطئه آمریکا برای انزوای ایران در سطح جهانی را شکست دهد».
آیت الله خامنه‌ای رهبری جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۸۲ و چند هفته پس از مذاکرات سعد آباد، از روند فعالیت هسته‌ای دفاع کرده بود.
اما «حمایت رهبر ایران» از بیانیه سعدآباد مخالفانی نیز دارد؛ قاسم روانبخش، دبیر سیاسی هفته‌نامه پرتو که وابسته به موسسه آیت الله مصباح یزدی است، گفته است:«رهبری هم بیانیه سعدآباد را ننگین می‌دانست اما چیزی نگفت.»
وی دوم خرداد ماه در گفت‌وگویی با خبرگزاری کار ایران- ایلنا- که ۲ خرداد ۱۳۸۸ منتشر شد، گفت: «از نظر رهبری هم بیانیه سعدآباد ننگین بود و اگر آن موقع چیزی نگفتند، نمی‌خواستند دولت تضعیف شود».
رئیس دولت نهم پیشتر نیز از تیم سابق مذاکرات هسته‌ای انتقاداتی کرده بود، اما این بار انتقادات با شدت و درست در اوج‌گیری رقابت‌های انتخاباتی صورت می‌گیرد.
با این همه میرحسین موسوی و مهدی کروبی -هر دو از میان گروه‌های اصلاح‌طلب که از رقبای اصلی محمود احمدی نژاد در انتخابات پیش روی ریاست جمهوری محسوب می‌شوند- در مذاکرات اتمی و نیز شکل‌گیری بیانیه سعدآباد حضور مستقیم نداشتند.
مهدی کروبی در سال ۱۳۸۲ آخرین سال خود را در مجلس ایران می‌گذراند و میرحسین موسوی از سیاست کناره گرفته بود.
