نخست‌وزیر اسرائیل در روزهای آینده هیئتی را شامل رئیس کل بانک مرکزی و وزیر راهبردی دولت خود راهی چین می‌کند تا سران پکن را برای پیوستن به دور جدید تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی متقاعد کند.
مایکل اورن، سفیر اسرائیل در آمریکا، جمعه به شبکه ۱۰ تلویزیون اسرائیل گفت که اعزام این هیئت، ادامه تلاش اسرائیل برای مقابله سیاسی با برنامه‌های اتمی ایران است؛ و با توجه به گزارش جدید آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در مورد ایران، افزود که «هنوز خیلی دیر نشده است».
آژانس در تازه‌ترین گزارش خود، احتمال تلاش ایران برای تولید کلاهک هسته‌ای به منظور سوار کردن آن بر موشک‌های دوربرد را مطرح کرده است.
در واکنش به این گزارش، وزارت خارجه اسرائیل جمعه اعلام کرده بود که گزارش جدید «نیت واقعی ایران را از پیگیری طرح‌های هسته‌ای برملا می‌کند».
روزنامه هاآرتص نیز یکشنبه نوشت، هیئت اسرائیلی برای سران چین توضیح خواهد داد که «امکان دادن به ایران برای ادامه برنامه اتمی‌اش، موجب بی‌ثباتی و رقابت اتمی در سراسر منطقه خواهد شد».
وزیر راهبردی اسرائیل، ژنرال موشه بوگی یعلون، رئیس اسبق ستاد کل ارتش این کشور است که همواره لحنی تند علیه برنامه‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی داشته، و بارها از لزوم استفاده از «گزینه نظامی» سخن گفته است.
پیوستن پروفسور استانلی فیشر، رئیس کل بانک مرکزی اسرائیل به تلاش‌های بین‌المللی این کشور، در چالش با طرح‌های هسته‌ای ایران تازگی دارد.
پروفسور فیشر، که از سران پیشین بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول بوده و در دنیای اقتصاد، وزنه‌ای سنگین محسوب می‌شود، قراراست برای مقامات چین توضیح دهد که حمایت پکن از تحریم‌های جدید علیه ایران، به اقتصاد چین ضربه نخواهد زد و آن کشور باید چه راه‌هایی را درپیش گیرد.
خانم گابریئلا شالو، سفیراسرائیل در سازمان ملل هفته گذشته اعلام کرد که تحریم‌های جدید علیه ایران به زودی در دستور کار شورای امنیت خواهد بود و در حالی که به نظر می‌رسد که روسیه با غرب همراهی نشان دهد، موضع چین هنوز روشن نیست.
چین علیرغم مخالفت با تحریم‌ها، تا کنون هیچگاه از حق وتوی خود در تحریم‌های پیشین علیه ایران استفاده نکرده است.
به نوشته هاآرتص، اسرائیل در یک سال عمر دولت نتانیاهو، به عرصه تعامل با چین در تلاش‌های مقابله با برنامه‌های هسته‌ای تهران، توجه لازم را نشان نداده، و در حالی که نتانیاهو و وزیر خارجه‌اش، آویگدور لیبرمن، بارها از روسیه، آمریکا، فرانسه، بریتانیا و آلمان دیدار کردند، هیچ مقام ارشد اسرائیلی در این یک سال از چین دیدار نکرده و تماسی نیز با مقامات ارشد چینی در مورد ایران برقرار نکرده است.
هاآرتص می‌نویسد، مخالفت چین با تحریم‌ها علیه ایران از منافع اقتصادی سرشار و متنوع چین در قبال ایران ناشی می‌شود؛ بخش بزرگی از بازار انرژی چین از نفت وارداتی از ایران تأمین می‌شود و ایران سومین تأمین‌کننده بزرگ نفت خام برای چین است که ۱۲ درصد از نفت مورد نیاز چین را، که تقریباً یک میلیون بشکه در روز است، به این کشور می‌فروشد.
چین در کنار خریدهای نفتی ازایران، بخش قابل توجهی از بنزین ایران را تأمین می‌کند.
آقای نتانیاهو هفته گذشته گفت که بدون تحریم شدن فروش نفت ایران و جلوگیری از فروش بنزین به ایران، تحریم‌ها علیه ایران کارساز نخواهد بود.
آخرین داده‌های رسمی نشان می‌دهد که ایران و چین درسال ۲۰۰۸، ۲۵ میلیارد دلار تراز بازرگانی داشته‌اند. بازارهای ایران مملو از انواع کالاهای چینی است و محصولات چین، اکنون حرف اول را در بازارهای ایران می‌زند.
اما اسرائیل در سال ۲۰۱۰ تنها همکاری‌هایی به میزان ۱۰ میلیارد دلار با چین دارد و ناظران در اسرائیل می‌گویند، این کشور از اهرم‌های زیادی برای متقاعد کردن چین به دست برداشتن از مناسبات پرسود خود با ایران برخوردار نیست، و تنها می‌تواند تهدید کند که عملی شدن گزینه نظامی درقبال ایران، وضعی به وجود خواهد آورد که منافع چین را بیشتر به خطر اندازد.
مایکل اورن، سفیر اسرائیل در آمریکا، جمعه به شبکه ۱۰ تلویزیون اسرائیل گفت که اعزام این هیئت، ادامه تلاش اسرائیل برای مقابله سیاسی با برنامه‌های اتمی ایران است؛ و با توجه به گزارش جدید آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در مورد ایران، افزود که «هنوز خیلی دیر نشده است».
بیشتر بخوانید:
در واکنش به این گزارش، وزارت خارجه اسرائیل جمعه اعلام کرده بود که گزارش جدید «نیت واقعی ایران را از پیگیری طرح‌های هسته‌ای برملا می‌کند».
روزنامه هاآرتص نیز یکشنبه نوشت، هیئت اسرائیلی برای سران چین توضیح خواهد داد که «امکان دادن به ایران برای ادامه برنامه اتمی‌اش، موجب بی‌ثباتی و رقابت اتمی در سراسر منطقه خواهد شد».
وزیر راهبردی اسرائیل، ژنرال موشه بوگی یعلون، رئیس اسبق ستاد کل ارتش این کشور است که همواره لحنی تند علیه برنامه‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی داشته، و بارها از لزوم استفاده از «گزینه نظامی» سخن گفته است.
پیوستن پروفسور استانلی فیشر، رئیس کل بانک مرکزی اسرائیل به تلاش‌های بین‌المللی این کشور، در چالش با طرح‌های هسته‌ای ایران تازگی دارد.
پروفسور فیشر، که از سران پیشین بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول بوده و در دنیای اقتصاد، وزنه‌ای سنگین محسوب می‌شود، قراراست برای مقامات چین توضیح دهد که حمایت پکن از تحریم‌های جدید علیه ایران، به اقتصاد چین ضربه نخواهد زد و آن کشور باید چه راه‌هایی را درپیش گیرد.
خانم گابریئلا شالو، سفیراسرائیل در سازمان ملل هفته گذشته اعلام کرد که تحریم‌های جدید علیه ایران به زودی در دستور کار شورای امنیت خواهد بود و در حالی که به نظر می‌رسد که روسیه با غرب همراهی نشان دهد، موضع چین هنوز روشن نیست.
چین علیرغم مخالفت با تحریم‌ها، تا کنون هیچگاه از حق وتوی خود در تحریم‌های پیشین علیه ایران استفاده نکرده است.
به نوشته هاآرتص، اسرائیل در یک سال عمر دولت نتانیاهو، به عرصه تعامل با چین در تلاش‌های مقابله با برنامه‌های هسته‌ای تهران، توجه لازم را نشان نداده، و در حالی که نتانیاهو و وزیر خارجه‌اش، آویگدور لیبرمن، بارها از روسیه، آمریکا، فرانسه، بریتانیا و آلمان دیدار کردند، هیچ مقام ارشد اسرائیلی در این یک سال از چین دیدار نکرده و تماسی نیز با مقامات ارشد چینی در مورد ایران برقرار نکرده است.
هاآرتص می‌نویسد، مخالفت چین با تحریم‌ها علیه ایران از منافع اقتصادی سرشار و متنوع چین در قبال ایران ناشی می‌شود؛ بخش بزرگی از بازار انرژی چین از نفت وارداتی از ایران تأمین می‌شود و ایران سومین تأمین‌کننده بزرگ نفت خام برای چین است که ۱۲ درصد از نفت مورد نیاز چین را، که تقریباً یک میلیون بشکه در روز است، به این کشور می‌فروشد.
چین در کنار خریدهای نفتی ازایران، بخش قابل توجهی از بنزین ایران را تأمین می‌کند.
آقای نتانیاهو هفته گذشته گفت که بدون تحریم شدن فروش نفت ایران و جلوگیری از فروش بنزین به ایران، تحریم‌ها علیه ایران کارساز نخواهد بود.
آخرین داده‌های رسمی نشان می‌دهد که ایران و چین درسال ۲۰۰۸، ۲۵ میلیارد دلار تراز بازرگانی داشته‌اند. بازارهای ایران مملو از انواع کالاهای چینی است و محصولات چین، اکنون حرف اول را در بازارهای ایران می‌زند.
اما اسرائیل در سال ۲۰۱۰ تنها همکاری‌هایی به میزان ۱۰ میلیارد دلار با چین دارد و ناظران در اسرائیل می‌گویند، این کشور از اهرم‌های زیادی برای متقاعد کردن چین به دست برداشتن از مناسبات پرسود خود با ایران برخوردار نیست، و تنها می‌تواند تهدید کند که عملی شدن گزینه نظامی درقبال ایران، وضعی به وجود خواهد آورد که منافع چین را بیشتر به خطر اندازد.
