بر اساس تازهترین گزارش فریدم هاوس از وضعیت آزادی مطبوعات در جهان، ایران با رتبه ۱۸۷ همچون سالهای گذشته در ردیف کشورهای «غیر آزاد» قرار گرفته است. در این گزارش، تنها کشورهایی چون ازبکستان، ترکمنستان، کره شمالی و برمه وضعیتی بدتر از ایران دارند.
فریدم هاوس سال گذشته رتبه ایران در آزادی مطبوعات را برای سال ۲۰۰۸ در کنار چین و روآندا ۱۸۱ ثبت کرده بود. به این ترتیب ایران در سال ۲۰۰۹ دستکم شش رتبه سقوط کرده است.
پیشتر «کمیته حمایت از روزنامهنگاران» که در نیویورک مستقر است در اواسط اسفندماه گفته بود که جمهوری اسلامی ایران با ۵۲ روزنامهنگار زندانی «بزرگترین زندان روزنامهنگاران در جهان» است. این نهاد مدافع حقوق خبرنگاران میگوید که یک سوم روزنامهنگاران زندانی جهان در ایران به سر میبرند.
ایران در سال ۲۰۰۹ نیز همچون سال پیش از آن در زمره بدترین ده کشور دنیا از نظر آزادی مطبوعات قرار گرفته است. ۹ کشور دیگر عبارتاند از بلاروس، برمه، کوبا، گینه استوایی، اریتره، لیبی، کره شمالی، ترکمنستان و ازبکستان.
به گزارش فریدم هاوس، در این ده کشوری که آزادی مطبوعات بدترین وضعیت را دارد «یا رسانه مستقل وجود ندادر یا قادر به کار نیستند، مطبوعات بلندگوی رژیماند و دسترسی شهروندان به اطلاعات بسیار محدود است».
در گزارش فریدم هاوس که روز پنجشنبه منتشر شد اشاره شده است که آزادی مطبوعات در جهان در سال ۲۰۰۹ برای هشتمین سال متوالی افت داشته است. بیشترین افت در این زمینه در سه منطقه صحرای آفریقا، آمریکای لاتین و خاورمیانه اتفاق افتاده است.
در گزارش این سازمان مستقل ناظر بر آزادی بیان و مطبوعات در جهان همچنین آمده است که در حال حاضر از هر شش نفر جمعیت جهان تنها یک نفر در کشوری با مطبوعات آزاد زندگی میکند.
در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، جمهوری اسلامی به دنبال سرکوب روزنامهنگاران و اهالی رسانه پس از اعلام نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ۲۲ خردادماه ۱۳۸۸ بیشترین افت در آزادی مطبوعات را به نام خود به ثبت رسانده است.
در حالی که در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، تونس، الجزایر، مراکش و امارات متحده عربی هم از نظر آزادی مطبوعات افت کردهاند، عراق در سال ۲۰۰۹ هم همچون سال ۲۰۰۸ شاهد بهبود در وضعیت اصحاب رسانه بوده است.
فریدم هاوس سال گذشته رتبه ایران در آزادی مطبوعات را برای سال ۲۰۰۸ در کنار چین و روآندا ۱۸۱ ثبت کرده بود. به این ترتیب ایران در سال ۲۰۰۹ دستکم شش رتبه سقوط کرده است.
بیشتر بخوانید:
ایران در سال ۲۰۰۹ نیز همچون سال پیش از آن در زمره بدترین ده کشور دنیا از نظر آزادی مطبوعات قرار گرفته است. ۹ کشور دیگر عبارتاند از بلاروس، برمه، کوبا، گینه استوایی، اریتره، لیبی، کره شمالی، ترکمنستان و ازبکستان.
به گزارش فریدم هاوس، در این ده کشوری که آزادی مطبوعات بدترین وضعیت را دارد «یا رسانه مستقل وجود ندادر یا قادر به کار نیستند، مطبوعات بلندگوی رژیماند و دسترسی شهروندان به اطلاعات بسیار محدود است».
در گزارش فریدم هاوس که روز پنجشنبه منتشر شد اشاره شده است که آزادی مطبوعات در جهان در سال ۲۰۰۹ برای هشتمین سال متوالی افت داشته است. بیشترین افت در این زمینه در سه منطقه صحرای آفریقا، آمریکای لاتین و خاورمیانه اتفاق افتاده است.
در گزارش این سازمان مستقل ناظر بر آزادی بیان و مطبوعات در جهان همچنین آمده است که در حال حاضر از هر شش نفر جمعیت جهان تنها یک نفر در کشوری با مطبوعات آزاد زندگی میکند.
در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، جمهوری اسلامی به دنبال سرکوب روزنامهنگاران و اهالی رسانه پس از اعلام نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ۲۲ خردادماه ۱۳۸۸ بیشترین افت در آزادی مطبوعات را به نام خود به ثبت رسانده است.
در حالی که در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، تونس، الجزایر، مراکش و امارات متحده عربی هم از نظر آزادی مطبوعات افت کردهاند، عراق در سال ۲۰۰۹ هم همچون سال ۲۰۰۸ شاهد بهبود در وضعیت اصحاب رسانه بوده است.