زهرا رهنورد، همسر میرحسین موسوی از مقام‌های جمهوری اسلامی خواسته است، پس از آزاد کردن همه زندانیان گمنام و شناخته شده، انتخابات آزاد و دمکراتیک در کشور برگزار کنند.
زهرا رهنورد، در نوشتاری که در چند سایت نزدیک به جنبش سبز از جمله «کلمه» و «جرس» منتشر شده است، خواستار آزادی همه معلمان و کارگران زندانی در آستانه روز کارگر و روز معلم و نیز آزادی همه زندانیان بازداشت‌شده در جریان اعتراض‌ها به نتایج انتخابات به ویژه زنان و زندانیان گمنام شده است.
خانم رهنورد در اوایل سال جاری نیز از مقام‌های جمهوری اسلامی خواسته بود، به مناسبت فصل بهار همه زندانیان سیاسی و بازداشت‌شدگان رویدادهای پس از انتخابات ریاست جمهوری را آزاد کنند.
به دنبال بالا گرفتن اعتراض‌ها به نتایج انتخابات ریاست جمهوری خرداد ماه سال گذشته در ایران، مقام‌های امنیتی جمهوری اسلامی شمار زیادی از تظاهرکنندگان و نیز چهره‌های سیاسی و رسانه‌ای اصلاح‌طلب را بازداشت کردند که همچنان شمار زیادی از آنها در زندان به سر می‌برند.
در این میان همسر میرحسین موسوی، از نامزدهای معترض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری در ایران با اشاره به سرکوب خونین تظاهرات آرام مردم از سوی نیروهای امنیتی نوشته است: « من زهرا رهنورد به عنوان فرد کوچکی از ملت اعلام می‌کنم که به شخصه ترجیح می‌دادم که هزار بار خونم ریخته شود، قطعه قطعه شوم، اما قطره خونی حتی از سرانگشت کسی به زمین نریزد. سران جنبش سبز نیز بارها چنین مضمونی را در سخنان خود اعلام کرده‌اند که از جان خود گشته‌اند و هیچیک چیزی نمی خواهند جز سرافرازی و سعادت ملت؛ یعنی آزادی، دموکراسی، و قانونگرایی و رفاه ملی.»
خانم رهنورد در ادامه خطاب به مقام‌های جمهوری اسلامی می‌افزاید: « اما این چه منتی است که بر سر ما می‌گذارید که محیطی امنیتی و پلیسی در جامعه برقرار کرده اید؟ این چه منتی است بر سر اصلاحات و رهبران آن که جوانان، زنان، و مردان را در خیابان‌ها به گلوله بسته‌اید، و زندانها را پر کرده‌اید از انسان‌های شریف، انسان‌هایی که فریادرسی جز خدا را ندارند؟»
وی با بیان این که آزادیخواهان در سلول‌های انفرادی مخوف به غل و زنجیر کشیده شده و عده‌ای نیز به بهانه‌های واهی اعدام شده‌اند، نوشته است: « ای کاش به جای اینهمه اقدامات بی فایده، با سران اصلاحات و معترضین ملت به گفتگو می‌نشستید و گره‌ای را که با دست باز می‌شود، به دندان‌های کند خودتان نمی‌سپردید.»
رییس پیشین دانشگاه الزهرا در ادامه با انتقاد از سیاست‌های اقتصادی دولت محمود احمدی‌نژاد آورده است: « به نصیحت مخالفان و نقد آنان توجه کنید که به ورشکستگی کشاندن اقتصاد ملی که حاصل آن بیکاری، اعتیاد و در هم ریختن خانواده‌ها است و بارها هشدار داده اند؛ یعنی کمربندها را محکم کنید، از واردات بی رویه که تراز تجاری کشور را منفی کرده است دست بردارید. بورکینافاسو و زیمبابوه و چین و امثالهم را که تاج سرتان کرده‌اید، کنار گذارید، تا طومار کارخانه‌های ورشکسته و شکم‌های گرسنه و کودکان چشم انتظار غذا و لباس، و کارگران بیکار، که محصول سیاست‌های افتصادی غلط است، بسته شود.»
همسر میرحسین موسوی در بخش پایانی مقاله خود با تاکید بر نقش مطبوعات به عنوان رکن چهارم دمکراسی از حکمرانان جمهوری اسلامی خواسته است، آزادی مطبوعات را به رسمیت بشناسند و «با ایجاد فضای فرهنگی (نه امنیتی) شادی تنفسی فکورانه را به ملت هدیه کنند.»
به ویژه پس از انتخابات ریاست جمهوری خرداد ماه سال گذشته اغلب رسانه‌های مستقل و اصلاح‌طلب در ایران توقیف شده و شمار زیادی از روزنامه‌نگاران نیز بازداشت شده‌اند.
خانم رهنورد پس از مطرح کردن خواسته‌های خود از سران جمهوری اسلامی نتیجه‌گیری کرده است: « البته همه اینها، برای اینکه بیش از این در سطح بین المللی و داخلی دروغگو جلوه نکنید، یک قدم از هزار قدمی است که پیش رو دارید.»
زهرا رهنورد، در نوشتاری که در چند سایت نزدیک به جنبش سبز از جمله «کلمه» و «جرس» منتشر شده است، خواستار آزادی همه معلمان و کارگران زندانی در آستانه روز کارگر و روز معلم و نیز آزادی همه زندانیان بازداشت‌شده در جریان اعتراض‌ها به نتایج انتخابات به ویژه زنان و زندانیان گمنام شده است.
بیشتر بخوانید:
خانم رهنورد در اوایل سال جاری نیز از مقام‌های جمهوری اسلامی خواسته بود، به مناسبت فصل بهار همه زندانیان سیاسی و بازداشت‌شدگان رویدادهای پس از انتخابات ریاست جمهوری را آزاد کنند.
به دنبال بالا گرفتن اعتراض‌ها به نتایج انتخابات ریاست جمهوری خرداد ماه سال گذشته در ایران، مقام‌های امنیتی جمهوری اسلامی شمار زیادی از تظاهرکنندگان و نیز چهره‌های سیاسی و رسانه‌ای اصلاح‌طلب را بازداشت کردند که همچنان شمار زیادی از آنها در زندان به سر می‌برند.
در این میان همسر میرحسین موسوی، از نامزدهای معترض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری در ایران با اشاره به سرکوب خونین تظاهرات آرام مردم از سوی نیروهای امنیتی نوشته است: « من زهرا رهنورد به عنوان فرد کوچکی از ملت اعلام می‌کنم که به شخصه ترجیح می‌دادم که هزار بار خونم ریخته شود، قطعه قطعه شوم، اما قطره خونی حتی از سرانگشت کسی به زمین نریزد. سران جنبش سبز نیز بارها چنین مضمونی را در سخنان خود اعلام کرده‌اند که از جان خود گشته‌اند و هیچیک چیزی نمی خواهند جز سرافرازی و سعادت ملت؛ یعنی آزادی، دموکراسی، و قانونگرایی و رفاه ملی.»
خانم رهنورد در ادامه خطاب به مقام‌های جمهوری اسلامی می‌افزاید: « اما این چه منتی است که بر سر ما می‌گذارید که محیطی امنیتی و پلیسی در جامعه برقرار کرده اید؟ این چه منتی است بر سر اصلاحات و رهبران آن که جوانان، زنان، و مردان را در خیابان‌ها به گلوله بسته‌اید، و زندانها را پر کرده‌اید از انسان‌های شریف، انسان‌هایی که فریادرسی جز خدا را ندارند؟»
وی با بیان این که آزادیخواهان در سلول‌های انفرادی مخوف به غل و زنجیر کشیده شده و عده‌ای نیز به بهانه‌های واهی اعدام شده‌اند، نوشته است: « ای کاش به جای اینهمه اقدامات بی فایده، با سران اصلاحات و معترضین ملت به گفتگو می‌نشستید و گره‌ای را که با دست باز می‌شود، به دندان‌های کند خودتان نمی‌سپردید.»
رییس پیشین دانشگاه الزهرا در ادامه با انتقاد از سیاست‌های اقتصادی دولت محمود احمدی‌نژاد آورده است: « به نصیحت مخالفان و نقد آنان توجه کنید که به ورشکستگی کشاندن اقتصاد ملی که حاصل آن بیکاری، اعتیاد و در هم ریختن خانواده‌ها است و بارها هشدار داده اند؛ یعنی کمربندها را محکم کنید، از واردات بی رویه که تراز تجاری کشور را منفی کرده است دست بردارید. بورکینافاسو و زیمبابوه و چین و امثالهم را که تاج سرتان کرده‌اید، کنار گذارید، تا طومار کارخانه‌های ورشکسته و شکم‌های گرسنه و کودکان چشم انتظار غذا و لباس، و کارگران بیکار، که محصول سیاست‌های افتصادی غلط است، بسته شود.»
همسر میرحسین موسوی در بخش پایانی مقاله خود با تاکید بر نقش مطبوعات به عنوان رکن چهارم دمکراسی از حکمرانان جمهوری اسلامی خواسته است، آزادی مطبوعات را به رسمیت بشناسند و «با ایجاد فضای فرهنگی (نه امنیتی) شادی تنفسی فکورانه را به ملت هدیه کنند.»
به ویژه پس از انتخابات ریاست جمهوری خرداد ماه سال گذشته اغلب رسانه‌های مستقل و اصلاح‌طلب در ایران توقیف شده و شمار زیادی از روزنامه‌نگاران نیز بازداشت شده‌اند.
خانم رهنورد پس از مطرح کردن خواسته‌های خود از سران جمهوری اسلامی نتیجه‌گیری کرده است: « البته همه اینها، برای اینکه بیش از این در سطح بین المللی و داخلی دروغگو جلوه نکنید، یک قدم از هزار قدمی است که پیش رو دارید.»
