اولین سالگرد قتل ندا آقاسلطان؛ «با حضور نیروهای امنیتی»
امروز سی ام خرداد، سالگرد قتل ندا آقا سلطان و چند تن دیگر در راهپیمایی مسالمت آمیز اعتراض به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ایران است. گزارش ها حاکی است که خانواده ندا در حالیکه ماموران امنیتی آنها را همراهی می کنند، برسر مزار او در بهشت زهرا رفته اند.
ندا آقا سلطان، ۲۷ ساله و دانشجوی انصرافی رشته فلسفه دانشگاه آزاد اسلامی در تهران بود. او در راهپیمایی سی خرداد در تهران با شلیگ گلوله به قتل رسید. گفته می شود قاتل او عضو بسیج بوده است. برخی مقام‌های رسمی ایران قتل او را به نیروهای خارجی مربوط می دانند
انتشار فیلم کشته شدن ندا در اینترنت و رسانه های جهان، او را به یکی از مشهورترین نمادهای اعتراض های مدنی ایران تبدیل کرد.
هاجر رستمی مطلق، مادر ندا در گفت‌وگو با رادیو فردا می‌گوید: من از آنجا که نمی دانستم نمی توانم برنامه ای داشته باشم، دیشب که شب سالش بود به نیتش غذا درست کردم و دادم بیرون. غذای مورد علاقه اش که زرشک پلو با مرغ بود. بعد ولی شب خیلی بدی را گذراندم هم من و هم محمد. محمد چون پارسال تا صبح نخوابید و ما هم نخوابیدیم. بعد دیشب هم تکرار شد. محمد صبح بلند شد گفت مامان من دیشب نخوابیدم. شب بدی را گذراندیم...
محمد پسرتان هستند؟
بله. شبش عین شرایط پارسال را داشتیم. صبح بلند شدیم و یک خورده کارهایم را کردم و یک جوری تنظیم کردم که ساعت شش و ده دقیقه من بهشت زهرا باشم، لحظه شهادت ندا. پنج از خانه حرکت کردیم. پنج و نیم هم بهشت زهرا رسیدم. تا شش و ده دقیقه بودم، دیگر گفتم این آخرین خاطره ای که با ندا داشتم ساعت پنج و نیم بود که با ندا صحبت کردم. دیگر هیچ خاطره ای از ندا ندارم. شش و ده دقیقه هم لحظه شهادتش بود. گل ها را همه پرپر کردم مثل خود ندا که پرپر شد.
عنوان شده بود که شما امروز همراه با ماموران امنیتی بر سر مزار حاضر شدید. آیا صحت داشته؟
بله با حضور نیروهای امنیتی بود. ما رفتیم ولی مشکلی برای ما پیش نیامد.
آیا مردم هم می توانستند امروزحضور پیدا کنند بر سر مزار ندا؟
نه. مردم نتوانستند بیایند. فقط ما خودمان حدود بیست نفری از فامیل های درجه یک بودیم.
چطور مردم نتوانستند بیایند؟
حضور نیروها زیاد بود و مردم نتوانستند بیایند.
چطور توانستند تشخیص بدهند که این افرادی که با شما هستند حدود بیست نفر، اینها اقوام شما هستند؟
چون من خودم حضور داشتم با آنها بودم و تقریباً همه فامیل های مرا می شناسند به این دلیل ما راحت رفتیم سر خاک. نیم ساعتی نشستیم و آمدیم. من از همین جا می خواستم از تمام هموطنان عزیزم که در طول یک سال در داخل و خارج از کشور با من همدردی کرده اند و پا به پای من آمدند و تسلای دل من شدند، از همه شان تشکر کنم، همینطور از همه مردم دنیا.
