در حالی که به تازگی مرتضی تمدن، استاندار تهران با مقايسه مسيحيان تبشيری با وهابيت و طالبان، از آیين آنها با عنوان يک «جريان منحرف و فاسد» در مسيحيت نام برده، این کلیسا میلیونها عضو در سراسر جهان دارد و هوگو چاوز رئیسجمهور ونزوئلا سالها از حامیان این کلیسا بوده است (۱).
به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی، ايرنا، مرتضی تمدن گفته است که «انواع و اقسام فرق کاذب، انحرافی و فاسد در حوزه اعتقادی ما دندان تيز کردهاند» و در برخی مناطق فعاليت میکنند.
مقامات جمهوری اسلامی واژه تبشیری را در مورد کلیساهای فارسیزبان پروتستان مانند کلیسای جماعت ربانی و کلیسای انجیلی به کار میبرند.
اما چرا در حالی که اقلیت مسیحی در قانون اساسی به رسمیت شناخته شده، جمهوری اسلامی این مسیحیان را مورد حمله قرار میدهد؟
مسیحی خوب، مسیحی بد
مسیحیان ایرانی که در قانون اساسی به رسمیت شناخته شدهاند، متعلق به کلیساهای قومی از جمله کلیسای ارامنه یا آشوری هستند.
مراسم در این کلیساها مانند کلیسای کاتولیک آشوری و کلیسای گریگوری ارامنه، به زبان غیر فارسی و برای غیرمسلمانان برگزار میشود و مسلمانان در صورت درخواست و علاقه نیز نمیتوانند درس مسیحیت یاد بگیرند و به مسیحیت بپیوندند.
در حالی که این مسیحیان «بی آزار و خوب» به شمار میروند، کلیساهایی نیز در ایران وجود دارند که مراسم خود را به زبان فارسی برگزار میکنند و مسلمانان در صورت علاقه میتوانند از اصول مسیحیت بیاموزند و تحت شرایطی و پس از طی مراحلی مسیحی شوند.
این مسیحیان نوکیش و مسیحیانی که به زبان فارسی موعظه میکنند مسیحیان «بدی» به شمار میروند که جمهوری اسلامی از آنها به عنوان تبشیری یاد میکند.
در واقع کلیساهای تبشیری که جمهوری اسلامی آنها را «دندان تیز کرده و منحرف» میخواند، کلیساهای پروتستانی هستند مانند کلیساهای انجیلی و جماعت ربانی که صدها میلیون عضو در سراسر جهان دارند و محدود به کشور و یا گروه خاصی نمیشوند.
در این کلیساها، در ایران، اقوام مختلف مانند ارمنیها، آشوریها و همچنین نوکیشان مسیحی مراسم عبادتی خود را به جا میآورند.
آمار دقیقی از نوکیشان مسیحی در ایران در دست نیست ولی سازمان بین المللی «اوپن دورز» که در مورد مسیحیان تحت فشار در جهان اطلاع رسانی می کند، می گوید حدود نیمی از مسیحیان ایران، یعنی ۱۲۵ هزار نفر ، فارسزبان یا نوکیش هستند.
بزرگترین کلیسای جهان با یک میلیون عضو در کره جنوبی(۲) میتواند در لیست کلیساهای تبشیری و منحرف جمهوری اسلامی قرار بگیرد و همچنین صدها میلیون عضو این کلیساها از آفریقا تا آمریکا.
هوگو چاوز، رئیسجمهور ونزوئلا و از حامیان جمهوری اسلامی تا سال ۲۰۰۵ رابطه بسیار نزدیکی با کلیساهای انجیلی در ونزوئلا داشت و از آنها حمایت میکرد.
در ایران فعالیت مسیونرهای خارجی، سه دهه است متوقف شده و میتوان این کلیساها را بومی دانست.
فشار بر مراکز مسیحی و تعطیلی برخی از کلیساها موجب رشد کلیساهای خانگی در کشور شده است.
اما فشار بر نوکیشان از چه زمانی آغاز شد؟
۳۲ سال فشار
حمله به کشیشان فارسیزبان و نوکیشان مسیحی از اولین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی آغاز شد. اولین خونی که ریخته شد، خون ارسطو سیاح، کشیش کلیسای انگلیکن بود که توسط عدهای ناشناس کشته شد. پس از آن اموال کلیسای انگلیکن توسط جمهوری اسلامی توقیف شد.
کشیش حسین سودمند، رهبر کلیسای جماعت ربانی در مشهد زندانی و به دار آویخته شد.
از انقلاب تاکنون دستکم پنج رهبر کلیسا در ایران کشته شدهاند و صدها مسیحی نیز تحت بازجویی بوده و زندانی شدهاند. چاپ کتاب مقدس به زبان فارسی ممنوع شده و برخی از کلیساها تعطیل و از مراسم کلیسایی جلوگیری به عمل آمده است.
در سالهای دولت اصلاحات فشار بر مسیحیان کاهش یافت ولی پس از روی کار آمدن دولت محمود احمدینژاد این فشارها افزایش یافت.
تلویزیون جمهوری اسلامی در شهریور ماه اعلام کرد که جمعاً ۹ نفر به اتهام تبلیغ مسیحیت در حومه همدان دستگیر شدهاند.
در این گزارش اعلام شد که «دستگیرشدگان، ایرانی هستند که از داخل کشور با این گروه تبلیغی مسیحیت صهیونیستی همکاری میکردهاند».
در این گزارش از دستگیرشدگان، به عنوان «مسیحی صهیونیست» و «تبشیری » یاد شده است.
سامان کامور، مدير شبکه خبری مسيحيان فارسیزبان، پیشتر به راديو فردا گفته بود که خانوادهها به منظور حفظ امنیت بازداشت شدگان، ترجیح می دهند اسامی مسیحیان بازداشت شده فاش نشود. تعدادی از مسيحيان که پیش از این در شهرهای مختلف از جمله تهران، مشهد، اهواز، تبريز و کرمانشاه دستگیر شدهاند، در انتظار دادگاه به سر میبرند.
مجازات تغییر دین در جمهوری اسلامی چیست؟
فیلمی از تظاهرات در همدان
مرتد ملی، مرتد فطری
در طرح قانون مجازات اسلامی، میخوانیم «مجازات اعدام برای فردی است که پدر يا مادرش مسلمان بوده ولی خودش مسلمان نيست. يعنی بخواهد خود دين خود را انتخاب کند و يا تغيير دين بدهد چنين فردی مرتد میباشد.»
البته مرتد بر دو نوع است: فطری و ملی.
در این طرح همچنین آمده است «مرتد فطری کسی است که حداقل يکی از والدين او در حال انعقاد نطفه مسلمان بوده و بعد از بلوغش اظهار اسلام کرده و سپس از اسلام خارج شود.
مرتد ملی اما کسی است که والدين وی در حال انعقاد نطفه غيرمسلمان بوده و بعد از بلوغش به اسلام گرويده و سپس از اسلام خارج و به دين ديگری برگردد.
حد مرتد فطری قتل است.
«حد مرتد ملی قتل است؛ اما بعد از قطعيت حکم تا سه روز ارشاد و توصيه به توبه میشود و چنانکه توبه ننمايد، کشته میشود.»
به زبان سادهتر، طبق این طرح، یک نوکیش مسیحی در جمهوری اسلامی سه روز وقت دارد تا توبه کند وگرنه با خطر اعدام روبروست. اگر چه این طرح هنوز به تصویب نرسیده و در مرحله اجرای آزمایشی است، اعدام حسین سودمند، کشیش کلیسای مشهد، حدود ۲۱ سال پیش نشان داد که یک نوکیش مسیحی پس از دهها سال مسیحی بودن همچنان یک مرتد است و یک مرتد می تواند پای چوبه دار رود.
http://www.christianweek.org/stories.php?id=759(۱)
چاوز در سال ۲۰۰۵ پس از آنکه پت رابرتسون از رهبران مسيحی آمريکا خواستار حذف وی از صحنه ونزوئلا شد، رابطه خود با کليسا های انجيلی را تغيير داد. يکی از دلايل نزديکی چاوز به کليساهای پروتستان برای تضعيف نفوذ کليسای سنتی کاتوليک در اين کشور بود.
Yoido Full Gospel Church(۲)