لطفالله میثمی، مدیر مسئول نشریه چشمانداز ایران، روز پنجشنبه در وبسایت شخصی خود اعلام کرد که روز چهارشنبه، ۱۶ آذرماه، نامهای فوری از اداره حقوقی وزارت ارشاد به دفتر نشریه رسیده که در آن آمده است: «نشریه چشمانداز ایران در ۳۰ شهریور ۱۳۹۰ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به لغو امتیاز و لطفالله میثمی به ممنوعیت فعالیت مطبوعاتی و حزبی وعضویت در گروهها و سازمانها به مدت ۵ سال محکوم شده است».
لطفالله میثمی در یادداشت خود در وبسایت شخصیاش یادآور شده است: «گفتنی است اینجانب نه به دادگاه انقلاب احضار و نه تفهیم اتهام شدهام و نه از دادگاه بدوی و تجدید نظر آن خبری داشتهام و نه در دادگاهی حضور یافتهام و نه فرصتی برای اعتراض به حکم دادگاه داشتهام و نه از چنین حکمی معاونت مطبوعاتی و یا هیئت نظارت بر مطبوعات وزارت ارشاد اطلاع داشت».
رادیوفردا در گفتوگو با علیرضا کرمانی، همکار رادیو، که در دوران راهاندازی نشریه چشمانداز ایران همکار این نشریه بوده است نخست از او میپرسد که چه اطلاعات بیشتری در این باره در دست است.
علیرضا کرمانی: چنان چه در سایت رسمی لطفالله میثمی عنوان شده است، گویا در حکمی که به ایشان ابلاغ کردهاند، گفتهاند که برخی مذاکرات محرمانه مجلس در این نشریه بازتاب پیدا کرده است.
البته من این را هم بگویم که لطفالله میثمی مدعی است که هیچ گونه دادگاهی برایش برگذار نشده است و هیچ گونه اطلاعی هم نداشته و هیچ دفاعی هم نکرده است. این ادعایی است که یکی از شعب دادگاه انقلاب داشته است. بنابراین نشریه یا مدیر مسئول آن هیچ گونه پاسخی تا به حال این اتهام ندادهاند.
لطفالله میثمی در وبسایتش عنوان کرده است که حق هر گونه اعتراض را برای خودش محفوظ میداند. حتما طبیعی است که وکیل ایشان به دادگاه مراجعه خواهد کرد و پیگیریهای قضایی هم انجام خواهد شد.
همان طور که میدانید در روزهای اولیه تعطیلی یک نشریه، آن ساعات و روزها یک سری لحظات بحرانی هم برای اعضای تحریریه و هم مدیر مسئول نشریه وجود دارد.
لطفالله میثمی عنوان کرده است که این مسئله را پیگیری میکند. اما از آن چه که من به روی صفحه فیسبوک ایشان دیدم، نوشته بودند که «چشمانداز ایران» به تاریخ پیوست.
راستش سرنوشت کار مطبوعاتی لطفالله میثمی هم جالب است. در این مورد یک توضیح کوتاه بدهم. ایشان از حدود سال ۶۰ تا ۷۲ نشریه «راه مجاهد» را منتشر میکرد. این نشریه هم بعد از چند سال تعطیل شد و بعد از آن و پس از دوم خرداد [۱۳۷۶] تبرئهاش کردند و بعد از آن بود که اجازه پیدا کرد تا نشریه چشمانداز ایران را منتشر کند.
به هر حال معلوم نیست که با توجه به وضعیت سیاسی ایران، ایشان باز هم بتوانند پیگیریهایی در این زمینه انجام بدهند یا این که از آنجایی که مقامهای رسمی کشور او را میشناسند، شاید بتوانند برایش کاری انجام بدهند.
لطفالله میثمی در یادداشت خود در وبسایت شخصیاش یادآور شده است: «گفتنی است اینجانب نه به دادگاه انقلاب احضار و نه تفهیم اتهام شدهام و نه از دادگاه بدوی و تجدید نظر آن خبری داشتهام و نه در دادگاهی حضور یافتهام و نه فرصتی برای اعتراض به حکم دادگاه داشتهام و نه از چنین حکمی معاونت مطبوعاتی و یا هیئت نظارت بر مطبوعات وزارت ارشاد اطلاع داشت».
رادیوفردا در گفتوگو با علیرضا کرمانی، همکار رادیو، که در دوران راهاندازی نشریه چشمانداز ایران همکار این نشریه بوده است نخست از او میپرسد که چه اطلاعات بیشتری در این باره در دست است.
علیرضا کرمانی: چنان چه در سایت رسمی لطفالله میثمی عنوان شده است، گویا در حکمی که به ایشان ابلاغ کردهاند، گفتهاند که برخی مذاکرات محرمانه مجلس در این نشریه بازتاب پیدا کرده است.
البته من این را هم بگویم که لطفالله میثمی مدعی است که هیچ گونه دادگاهی برایش برگذار نشده است و هیچ گونه اطلاعی هم نداشته و هیچ دفاعی هم نکرده است. این ادعایی است که یکی از شعب دادگاه انقلاب داشته است. بنابراین نشریه یا مدیر مسئول آن هیچ گونه پاسخی تا به حال این اتهام ندادهاند.
لطفالله میثمی در وبسایتش عنوان کرده است که حق هر گونه اعتراض را برای خودش محفوظ میداند. حتما طبیعی است که وکیل ایشان به دادگاه مراجعه خواهد کرد و پیگیریهای قضایی هم انجام خواهد شد.
- گردانندگان چشمانداز ایران امیدی هم به لغو این حکم دارند؟ یا این که این مسئله را یک موضوع درازمدت و این حکم را قطعی میبینند؟
همان طور که میدانید در روزهای اولیه تعطیلی یک نشریه، آن ساعات و روزها یک سری لحظات بحرانی هم برای اعضای تحریریه و هم مدیر مسئول نشریه وجود دارد.
لطفالله میثمی عنوان کرده است که این مسئله را پیگیری میکند. اما از آن چه که من به روی صفحه فیسبوک ایشان دیدم، نوشته بودند که «چشمانداز ایران» به تاریخ پیوست.
- یعنی در واقع با توجه به این خبر و اخبار منتشر شده دیگر در رسانهها، باید به این نتیجه رسید که این نشریه به سایر نشریات تعطیل شده پیوسته است؟
راستش سرنوشت کار مطبوعاتی لطفالله میثمی هم جالب است. در این مورد یک توضیح کوتاه بدهم. ایشان از حدود سال ۶۰ تا ۷۲ نشریه «راه مجاهد» را منتشر میکرد. این نشریه هم بعد از چند سال تعطیل شد و بعد از آن و پس از دوم خرداد [۱۳۷۶] تبرئهاش کردند و بعد از آن بود که اجازه پیدا کرد تا نشریه چشمانداز ایران را منتشر کند.
به هر حال معلوم نیست که با توجه به وضعیت سیاسی ایران، ایشان باز هم بتوانند پیگیریهایی در این زمینه انجام بدهند یا این که از آنجایی که مقامهای رسمی کشور او را میشناسند، شاید بتوانند برایش کاری انجام بدهند.