انتشارات ثالث، يکی از فعال‌ترين ناشران بخش خصوصی در ايران هم به جمع ناشران بلاتکليف يا معلق پيوست.
به‌گزارش خبرگزاری مهر، اداره کتاب وزارت ارشاد اسلامی؛ از اين پس کتاب‌های انتشارات ثالث مجوز انتشار نمی‌دهد.
در گفت‌وگو با عباس معروفی، نويسنده ايرانی ساکن آلمان که در کنار داستان‌نويسی، به کار انتشارتی در خارج از کشور مشغول است و با ناشران داخلی هم ارتباط دارد، راديو فردا از او می‌پرسد؛ چه اتفاقی برای نشر ثالث افتاده و چرا؟
معروفی: در روزهای اخير پروانه انتشار نشر ثالث تعليق شد. يعنی پيش از اينکه جرمی مرتکب شده باشد، پرونده انتشار اين ناشر را تعليق کرده اند.
آقای معروفی اين که «پرونده انتشارش را معلق کرده اند» يعنی چه؟ و «به جرم نکرده» به چه معناست؟ ممکن است لطفا در اين باره توضيح دهيد؟
وزارت ارشاد خودش را راحت کرده است. قبلا به ناشران می گفت کتاب بياوريد. يا مجوز می دادند يا نمی دادند.
الان می گويند خودتان بايد تشخيص بدهيد که اين کتاب مجوز می گيرد يا نمی گيرد؟ اگر مجوز نمی گيرد و شما بيايد و آن را ارائه بدهيد و سر ما را شلوغ کنيد، ما به حسابتان امتياز منفی می نويسيم. اين مجموعه امتيازات منفی باعث می شود که پرونده کاری شما لغو بشود.
اين امتياز منفی به چه معناست؟
اين امتياز منفی بدين معناست که مثلا نقش ققنوس کتاب «سمفونی مردگان» عباس معروفی را چهل بار ببرد وزارت ارشاد و بگويد که به اين کتاب مجوز چاپ مجدد بدهيد. به او گفته اند که از عباس معروفی چون خارج از کشور زندگی می کند کتاب نياوريد و اثری چاپ نمی شود.
يکی از جرم هايی که اخيرا از سوی وزارت ارشاد تعيين شده است اين است که نويسندگانی که در خارج از کشور زندگی می کنند، اگر کتابشان را برای مجوز بياوريد جرم است و امتياز منفی می گيريد و امتيازتان لغو خواهد شد.
پروانه نشر ثالث به تازگی لغو شده است و پيش از آن هم مجوز نشر چشمه لغو شده بود. به اعتقاد شما ناشران برای حل اين معضل چه می توانند بکنند؟
ما حدود شش يا هفت هزار ناشر ثبت شده داريم ولی خودمان هم می دانيم که فقط حدود صد ناشر فعال خوب داريم که ريشه در تاريخ و در فرهنگمان دارند.
اين ناشران کار کرده اند. با نشر کتاب زندگی کرده اند. اين حرفه از پدر به پسر به ارث رسيده. اما اکنون يک نظامی بر سر کار آمده که با حرفه اينها شوخی می کند. با زندگی اينها دارد بازی می کند.
يعنی اينکه مثلا به اعتقاد آقايان نشر ثالث يا نشر چشمه بروند و مميزهايی از جنس مميزهای وزارت ارشاد استخدام کنند و خودشان را با اين سيستم هماهنگ کنند؟
يعنی اينکه می گويند بياييد با سانسور همکاری کنيد. خودتان پيش از اين که کتاب را برای مجوز به وزارت ارشاد بياوريد، خودتان اعلام برائت کنيد نسبت به نويسندگانی که در خارج از کشور زندگی می کنند و يا اعلام برائت کنيد ازکتاب هايی که در ايران ممکن است مجوز نگيرد، اگر موردی داشته باشد و يا نويسنده در آن تکه ای انداخته باشد، يا حرفی زده باشد.
اينها دارند از خود مردم پاسبان درست می کنند. از خود مردم پليس و به پا و مراقب درست می کنند. اين انداختن شعله حريق خودسانسوری به جان ناشران و نويسندگان وحشتناک است. هيتلر اين کار را نمی کرد.
شما که با ناشران داخل از کشور در ارتباطيد فکر می کنيد تکليف نشر ثالث، نشر چشمه و ناشرانی از اين دست چه خواهد شد؟ آيا اين تعليق بدين معناست که دوباره مجوز فعاليت دريافت خواهند کرد؟
خيلی از ناشران مثل نشر اختران را حدود دو سال است که تعليق کرده اند و در واقع آن را تعطيل کرده اند.
معلوم نيست که چه خواهد شد؟ مسئله اين است که ببينم جرمش چه بوده است؟ چون هيچ کس دقيقا نمی داند جرمش چيست؟
خود نشر ثالث هم تفهيم اتهام نشده است و گفته نشده است که به چه جرمی تعليق شده است؟
هنوز معلوم نيست ولی آنچه که فعلا د رمورد آن صحبت می شود و من از بين دوستان ناشر شنيده ام اين است که اين انتشاراتی امتياز منفی گرفته و به همين دليل هم فعلا امتيازش تعليق شده است.
ولی يک چيز در اين ميان خيلی مهم است. من الان حدود ده سال است که در برلين کتابفروشی می کنم. کار نشر می کنم. ۱۵ سال است که در تبعيد زندگی می کنم. من در تمام مدتی که اينجا زندگی می کنم يک سنت هم از دولت آلمان پول دريافت نکرده ام.
ولی کارهای عجيب و غريب کرده ام. واقعا بگويم. من عباس معروفی در آلمان حمالی و فعلگی کرده ام. برای اينکه بتوانم روی پای شرافت خودم بايستم.
ولی دلم می خواهد بپرسم چرا کميسيون ۹۰ مجلس شورای اسلامی می آيد و می گويد که عباس معروفی از اسرائيل پول گرفته است؟ و به اين شکل بدون اينکه کسی را بشناسند شروع به تخريب نام و شخصيت ديگری می کنند.
چرا اينهمه اتهام و تهمت می زنند؟ اگر اينها به خدا اعتقاد دارند جواب خدا را چه می خواهند بدهند؟
