وزارت اطلاعات ایران در دومین اطلاعیهاش درباره بازداشت گروهی از روزنامهنگاران ایرانی در هفته گذشته، بار دیگر این بازداشتشدگان را به ارتباط با رسانههای خارجی متهم کرد.
در اطلاعیهای که عصر روز سهشنبه ۱۷ بهمن منتشر شده است، وزارت اطلاعات ایران روزنامهنگاران بازداشتشده را به ارتباط با شبکه بیبیسی متهم کرده است و پرونده آنان را به پرونده مستندسازان و دوبلورهای بازداشتشده در دو سال گذشته تشبیه کرده است.
این اطلاعیه در عین حال گفته است این روزنامهنگاران در یک شبکه ارتباطی بودهاند که هم در داخل ایران و هم در خارج از ایران حضور دارد.
وزارت اطلاعات گفته است: «هسته مرکزی این شبکه در لندن است و از همکاری مستقیم سه کارگروه در بروکسل، پاریس و استانبول برخوردار است.»
این وزارتخانه همچنین مدعی شده است که اعضای این «شبکه» در خارج از ایران پرشمارتر هستند و همه آنان را «شناسایی» کرده است.
در هفته گذشته، در روزهای ۷ تا ۱۲ بهمن، ماموران امنیتی ایران روی هم رفته ۱۷ روزنامهنگار ایرانی را بازداشت کردند که یکی از آنان آزاد شد.
وزارت اطلاعات در اطلاعیه اول که ۶ روز پیش در ۱ بهمن ماه منتشر کرده بود، روزنامهنگاران بازداشتشده را اعضای یک «شبکه رسانهای متصل به اردوگاه رسانهای استکبار» خوانده بود.
این وزارتخانه از احتمال آزادی گروهی از روزنامهنگاران بازداشتشده و احضار و بازداشت گروهی دیگر از روزنامهنگاران در روزهای آینده خبر داده است.
در اطلاعیه اول وزارت اطلاعات آمده بود: «این شبکه توسط سازمان عملیات روانی دولت انگلیس (موسوم به بیبیسی) با بهرهبرداری از تجارب مقطع فتنه ۸۸ احداث و با همکاری چند دولت غربی اداره میشد».
بیبیسی در بیانیهای، این اتهامات را تکذیب کرده و گفته است که هرگز با روزنامهنگاران بازداشتشده هیچ رابطه کاری نداشته است.
در این اطلاعیه دوم، وزارت اطلاعات گفته است «شبکه» این روزنامهنگاران بازداشتشده «در ساختار و اهداف کلی و جزئی این شبکه با دو شبکه موسوم به مستندسازان و دوبلورها» شباهت دارد.
اشاره وزارت اطلاعات به بازداشت گروهی از مستندسازان و دوبلورهای ایرانی در دو سال گذشته اشاره دارد.
در شهریورماه سال ۹۰ شش مستندساز ایرانی به اتهام «همکاری با بیبیسی فارسی» در ایران بازداشت شدند و تا آذرماه همان سال به مرور آزاد شدند.
بیبیسی فارسی درباره این مستندسازان در بیانیهای تأکید کرده که این مستندسازان هیچگاه کارمند این رسانه نبودهاند.
در آذرماه سال جاری نیز عباس جعفری دولتآبادی، دادستان تهران اعلام کرد ۲۸ نفر که برخی از آنها در کار دوبله و ترجمه بودند، در ارتباط با شبکههای ماهوارهای خارج از کشور دستگیر شدهاند.
وزارت اطلاعات در پایان اطلاعیه دوم خود بار دیگر تأکید کرده است که پرونده روزنامهنگاران بازداشتشده همچنان در دست پیگیری است و بهزودی اطلاعات دیگری در این رابطه منتشر خواهد شد.
این بازداشتها انتقاد سازمانهای بینالمللی از جمله عفو بینالملل، گزارشگران بدون مرز، دیدبان حقوق بشر و سازمان اطلاعرسانی و امنيت خبرنگاران ايتاليا را در پی داشته است و دولتهای بریتانیا و فرانسه هم این بازداشتها را محکوم کردهاند.
ایران یکی از بدترین آمارها را از نظر آزادی مطبوعات در جهان دارد. گزارشگران بدون مرز در فهرست سالانه شاخص آزادی مطبوعات، ایران را از میان ۱۷۹ کشور جهان در رتبه ۱۷۴ قرار داده است.
در این فهرست، ایران از نظر آزادی مطبوعات در میان تعداد کشورهای یادشده در رتبه ۱۷۴ام قرار گرفتهاست. برپایه اطلاعات این جدول، تنها پنج کشور سومالی، سوریه، ترکمنستان، کره شمالی و اریتره در زمینه آزادی مطبوعات جایگاه بدتری نسبت به ایران دارند.
در اطلاعیهای که عصر روز سهشنبه ۱۷ بهمن منتشر شده است، وزارت اطلاعات ایران روزنامهنگاران بازداشتشده را به ارتباط با شبکه بیبیسی متهم کرده است و پرونده آنان را به پرونده مستندسازان و دوبلورهای بازداشتشده در دو سال گذشته تشبیه کرده است.
این اطلاعیه در عین حال گفته است این روزنامهنگاران در یک شبکه ارتباطی بودهاند که هم در داخل ایران و هم در خارج از ایران حضور دارد.
وزارت اطلاعات گفته است: «هسته مرکزی این شبکه در لندن است و از همکاری مستقیم سه کارگروه در بروکسل، پاریس و استانبول برخوردار است.»
این وزارتخانه همچنین مدعی شده است که اعضای این «شبکه» در خارج از ایران پرشمارتر هستند و همه آنان را «شناسایی» کرده است.
در هفته گذشته، در روزهای ۷ تا ۱۲ بهمن، ماموران امنیتی ایران روی هم رفته ۱۷ روزنامهنگار ایرانی را بازداشت کردند که یکی از آنان آزاد شد.
وزارت اطلاعات در اطلاعیه اول که ۶ روز پیش در ۱ بهمن ماه منتشر کرده بود، روزنامهنگاران بازداشتشده را اعضای یک «شبکه رسانهای متصل به اردوگاه رسانهای استکبار» خوانده بود.
این وزارتخانه از احتمال آزادی گروهی از روزنامهنگاران بازداشتشده و احضار و بازداشت گروهی دیگر از روزنامهنگاران در روزهای آینده خبر داده است.
در اطلاعیه اول وزارت اطلاعات آمده بود: «این شبکه توسط سازمان عملیات روانی دولت انگلیس (موسوم به بیبیسی) با بهرهبرداری از تجارب مقطع فتنه ۸۸ احداث و با همکاری چند دولت غربی اداره میشد».
بیبیسی در بیانیهای، این اتهامات را تکذیب کرده و گفته است که هرگز با روزنامهنگاران بازداشتشده هیچ رابطه کاری نداشته است.
در این اطلاعیه دوم، وزارت اطلاعات گفته است «شبکه» این روزنامهنگاران بازداشتشده «در ساختار و اهداف کلی و جزئی این شبکه با دو شبکه موسوم به مستندسازان و دوبلورها» شباهت دارد.
اشاره وزارت اطلاعات به بازداشت گروهی از مستندسازان و دوبلورهای ایرانی در دو سال گذشته اشاره دارد.
در شهریورماه سال ۹۰ شش مستندساز ایرانی به اتهام «همکاری با بیبیسی فارسی» در ایران بازداشت شدند و تا آذرماه همان سال به مرور آزاد شدند.
بیبیسی فارسی درباره این مستندسازان در بیانیهای تأکید کرده که این مستندسازان هیچگاه کارمند این رسانه نبودهاند.
در آذرماه سال جاری نیز عباس جعفری دولتآبادی، دادستان تهران اعلام کرد ۲۸ نفر که برخی از آنها در کار دوبله و ترجمه بودند، در ارتباط با شبکههای ماهوارهای خارج از کشور دستگیر شدهاند.
وزارت اطلاعات در پایان اطلاعیه دوم خود بار دیگر تأکید کرده است که پرونده روزنامهنگاران بازداشتشده همچنان در دست پیگیری است و بهزودی اطلاعات دیگری در این رابطه منتشر خواهد شد.
این بازداشتها انتقاد سازمانهای بینالمللی از جمله عفو بینالملل، گزارشگران بدون مرز، دیدبان حقوق بشر و سازمان اطلاعرسانی و امنيت خبرنگاران ايتاليا را در پی داشته است و دولتهای بریتانیا و فرانسه هم این بازداشتها را محکوم کردهاند.
ایران یکی از بدترین آمارها را از نظر آزادی مطبوعات در جهان دارد. گزارشگران بدون مرز در فهرست سالانه شاخص آزادی مطبوعات، ایران را از میان ۱۷۹ کشور جهان در رتبه ۱۷۴ قرار داده است.
در این فهرست، ایران از نظر آزادی مطبوعات در میان تعداد کشورهای یادشده در رتبه ۱۷۴ام قرار گرفتهاست. برپایه اطلاعات این جدول، تنها پنج کشور سومالی، سوریه، ترکمنستان، کره شمالی و اریتره در زمینه آزادی مطبوعات جایگاه بدتری نسبت به ایران دارند.