شماری از اقتصاددانان، حقوقدانان و روزنامه نگاران ایرانی با امضای بیانیه‌ای از همکاران خود در جهان خواسته‌اند تا از «جنبش ضدتحریم» حمایت کرده و به این جنبش بپیوندند.
امضاکنندگان این نامه انگیزه خود از نوشتن آن خطاب به همکاران خود در سراسر جهان را «هشدار نسبت به آثار مخرب تحریم‌های تجاری و مالی علیه مردم ایران» عنوان کرده‌اند.
جنبش مدنی ضدتحریم، چندی پیش به دعوت شماری از اقتصاددانان معتقد به بازار آزاد همچون موسی غنی‌نژاد و علینقی مشایخی و با همکاری روزنامه دنیای اقتصاد و هفته نامه تجارت فردا به راه افتاد که از منظر قوانین متناظر به تجارت آزاد، تحریم‌های اعمال شده علیه ایران را نقد می‌کرد.
این بیانیه را که روز چهارشنبه در وب سایت‌های خبری و شبکه های اجتماعی اینترنتی منتشر شد، تاکنون ۸۲ اقتصاددان، ۳۴ حقوقدان و ۴۱ روزنامه نگار ایرانی امضا کرده‌اند، اما آنطور که متولیان جمع آوری امضا برای این بیانیه می‌گویند، تعداد امضاها در حال افزایش است.
به نوشته نویسندگان این بیانیه، تحریم‌های اقتصادی علیه ایران، «نه تنها کمکی به صلح‌آمیزتر شدن روابط بین‌المللی نمی‌کند، بلکه با آثار فاجعه‌بار انسانی خود بر تیرگی روابط می‌افزاید.»
امضاکنندگان این بیانیه تاکید کرده‌اند که «محروم کردن شهروندان ایرانی از تجارت آزاد ناقض حقوق اولیه انسانی آن‌هاست.»
اقتصاددانان، حقوقدانان و روزنامه نگاران امضاکننده این بیانیه، توقف نقل و انتقال وجوه و حمل کالا به ایران را با عنوان «به گروگان گرفتن نیازهای اولیه حیاتی ایرانیان» توصیف کرده‌اند که به نوشته آن‌ها، «لطمات» قطعی جبران‌ناپذیر انسانی به مردم، در مقابل آسیب «احتمالی» بررسی نشده مورد ادعا، از نظر وجدان بشری به هیچ وجه توجیه‌پذیر نیست.
آن‌ها تاکید کرده‌اند که «ادامه وضع موجود مطمئناً فجایع انسانی بزرگی را در پی خواهد داشت.»
امضاکنندگان بر این باورند که با توجه «حجم بسیار بزرگ اقتصاد جهانی» و «مسیرهای متعدد دسترسی به بازارهای مختلف» تحریم‌های اعمال شده علیه ایران تنها «منجر به گسترش اقتصاد غیررسمی، دور شدن از شفافیت، توسعه فساد و تخصیص ناسالم و ناعادلانه منابع می‌شود.»
اقتصاددانان، حقوقدانان و روزنامه‌نگاران امضاکننده این بیانیه، در ادامه تاکید کرده‌اند که «نگاهی تاریخی به تحریم‌های گذشته نشان می‌دهد که در اکثر موارد، کشورهای اعمال کننده تحریم به اهداف خود دست پیدا نکرده‌اند و در موارد زیادی، نتیجه نهایی بروز درگیری‌های نظامی و فجایع بزرگ انسانی بوده است.»
امضا کنندگان بیانیه «جنبش ضد تحریم»، با اشاره به نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری دوره یازدهم، آن‌را «فرصتی استثنایی» برای دولت‌های تحریم کننده ایران خوانده‌اند تا به نوشته آن‌ها «با تغییر رویکرد و به‌کارگیری اقداماتی صلح‌آمیز و نوآورانه، بتوانند به مردم این کشور و منطقه آرامش بخشیده و با پیشقدم شدن در برداشتن تحریم‌ها، فرآیند متفاوت و سازنده‌ای در حل مناقشات بین‌المللی پایه‌گذاری کنند.»
در پایان این بیانیه، امضاکنندگان، از نخبگان جهان و همتایان خود در سراسر جهان خواسته‌اند تا «با پشتیبانی از نهضت صلح‌طلبانه و انسانی ضدتحریم، سیاستمداران کشورهای متبوع خود را به برداشتن گام نخست برای حل ابتکار آمیز و موثر این مناقشه دشوار ترغیب کنند.»
حمیدرضا برادران شرکاء، محمدمهدی بهکیش، هاشم پسران، صفدر حسینی، حسن حکیمیان، حسین راغفر، محسن رنانی، مسعود روغنی زنجانی، محمد ستاری فر، عباس شاکری، جواد صالحی اصفهانی، هادی صالحی اصفهانی، محمد طبیبیان، جعفر عبادی، حسین عبده‌تبریزی، مهدی عسلی، موسی غنی‌نژاد، علینقی مشایخی، احمد می‌دری، مسعود نیلی و بهروز هادی زنوز، از جمله اقتصادانانی هستند که این بیانیه را امضا کرده‌اند.
از میان حقوقدانانی که این بیانیه را امضا کرده‌اند، می‌توان به نام‌های بهشید ارفع‌نیا، هادی اسماعیل‌زاده، محمدرضا بنی صدر، رضا تمدن، حمید جنتی، سید محمد جندقی کرمانی پور، عباس کریمی و بهمن کشاورز اشاره کرد.
عمادالدین باقی، الیاس حضرتی، محمدحسین خوشوقت، سید محمود دعایی، عباس عبدی، محمد قوچانی، فریدون عموزاده خلیلی، سعید لیلاز، مسیح مهاجری، علی میرزاخانی و کسری نوری از جمله روزنامه‌نگاران و صاحبان رسانه هستند که بیانیه «جنبش مدنی ضد تحریم» را امضا کرده‌اند.
