لینک‌های قابلیت دسترسی

خبر فوری
جمعه ۲ آذر ۱۴۰۳ تهران ۰۶:۰۳

متفاوت بودن (۷)؛ مرا به عنوان زن قبول ندارند

برچسبی محدودکننده که سخاوتمندانه به معلولین یا افراد «دارای نیازهای ویژه» اعطا می‌شود؛ واژه‌ای برای توصیف همه کسانی که شرایط جسمی یا ذهنی‌شان متفاوت از جداول و چارچوب‌هایی است که ویژگی‌های «انسان استاندارد» را تعیین می‌کند: واژه یا برچسب «غیرنرمال».

«غیرنرمال» عنوان معروف‌ترین نمایشگاه دکتر جو گوسلینگ هم بوده است، و همچنین عنوان اصلی کتاب انتقادی او درباره رویکرد عمومی به مسئله معلولیت.

جو گوسلینگ (Ju Gosling)، عکاس و روزنامه‌نگار بریتانیایی، حالا چند دهه است که با صندلی چرخدار این طرف و آن طرف می‌رود، درست از سال‌های اوج جوانی، زمانی که بیماری شویرمان شکل ستون فقرات او را به شدت تغییر داد و خمیده‌اش کرد.

در این سال‌ها اما جو گوسلینگ به چهره شناخته شده‌ای در جنبش اجتماعی و هنری معلولین بدل شده. وبسایت شخصی او هزارتویی‌ست که نمی‌توانید به‌راحتی از آن بیرون بیایید؛ از مقالات پرشمار او به صفحات نمایشگاه‌های هنری او پرتاب می‌شوید، عکس‌ها، رسم، چیدمان‌ِ دیجیتال و باز لینک ویدیو، کتاب، مقاله و عکس.

یکی از این ویدیوها تصویر رقص دسته‌جمعی معلولین با صندلی چرخدار است که جو گوسلینگ آن را با استفاده از موسیقی فولکلور انگلستان طراحی کرده و باز در ویدیوهای دیگر درباره مفاهیم «نرمال» و «غیرنرمال» و بازتاب این مفاهیم در هنر خود بحث می‌کند.

در هفتمین بخش از مجموعه «متفاوت بودن»، جو گوسلینگ از تجربه زندگی و دیدگاه‌های خود درباره معلولیت می‌گوید.

XS
SM
MD
LG