نمایندگان ارشد جمهوریخواه از تصمیم دولت آن کشور برای ارسال و تصویب قطعنامه توافق اتمی ایران، در شورای امنیت سازمان ملل، پیش از پایان بازبینی آن در کنگره، انتقاد کردهاند.
از سوی دیگر نانسی پلوسی، رهبر اقلیت دمکرات در مجلس نمایندگان، از نمایندگان خواسته است از توافق اتمی حمایت کنند.
سناتور لیندزی گراهام، از نمایندگان ارشد جمهوریخواه، ۲۹ تیر ماه تصویب قطعنامه در شورای امنیت را «شاهدی دیگر بر تلاش ضعیف رئیسجمهوری برای عرضه توافقی بد» به کنگره، توصیف کرده است.
باب کورکر، رئیس کمیته روابط خارجی مجلس سنای آمریکا نیز از دولت آن کشور به خاطر تصویب قطعنامه مربوط به توافق اتمی ایران در شورای امنیت سازمان ملل، پیش از نهایی شدن نتیجه آن در خود ایالات متحده، شدیدا انتقاد کرده است.
آقای کورکر گفته است «تصمیم دولت (آمریکا) برای تصویب توافق [اتمی] در سازمان ملل به نمایندگی از سوی مردم آمریکا، پیش از رایگیری برای آن در کنگره، در ضدیت با روح قانون بازبینی توافق اتمی ایران است. قانونی که به تصویب گروه بزرگی از نمایندگان سنا و مجلس نمایندگان رسید و رئیسجمهوری هم آن را امضا کرد».
در دیگر سو، نانسی پلوسی، حامی توافق، در نامهای به همکاران خود گفته است «همانطور که میدانید، معتقد هستم این توافق دستاوردی بزرگ است. خوشحالم که واکنش مثبت به آن فراتر از دمکراتهای مجلس نمایندگان رفته است».
برخی رسانههای آمریکایی، از جمله نشریه پولتیکو، به این تحلیل اشاره میکنند که تصویب قطعنامه در شورای امنیت سازمان ملل، میتواند پیامی برای نمایندگان کنگره باشد، که تحریمهای بینالمللی ایران، چه نمایندگان بخواهند چه نخواهند، برچیده خواهد شد.
شورای امنیت سازمان ملل متحد، ۲۹ تیر، با صدور قطعنامهای از توافق نهایی حاصلشده بین ایران و گروه ۱+۵ اعلام حمایت کرد. این قطعنامه، پس از توافق اتمی در ۲۳ تیر ماه در وین، به اعضای این شورا ارائه شده بود. [جزئیات را بخوانید]
باراک اوباما، رئیسجمهوری ایالات متحده نیز از حمایت از آن در شورای امنیت استقبال کرده و گفته است که این موضوع «پیام روشنی» است که «ديپلماسی تاکنون قویترين روش ما برای اطمينان از اين است، که ايران به سلاح هستهای دست نخواهد يافت». [جزئیات را بخوانید]
پیشتر سناتور باب کورکر (جمهوریخواه)، همراه بن کاردین، سناتور دمکرات، در نامهای به رئیسجمهوری آمریکا خواسته بودند که رایگیری در شورای امنیت، تا زمانی که بازبینی آن در کنگره به پایان نرسیده، عقب بیافتد.
قطعنامه ایران برای تصویب نهایی در آمریکا باید به بازبینی نمایندگان آن کشور برسد. دورهای که میتواند تا ۶۰ روز زمان ببرد.
بسیاری از جمهوریخواهان، که اکثریت را در کنگره در اختیار دارند، در مواردی گوناگون مخالفت خود را پیشاپیش در مورد مذاکرات و توافق اتمی نشان دادهاند.
تصویب نشدن قطعنامه در کنگره، آنطور که اوباما از پیش گفته، با وتوی او روبهرو خواهد شد. مخالفان برای جلوگیری از وتوی رئیسجمهوری به بیش از دو سوم رای نمایندگان نیاز دارند که به نظر میرسد دستیابی به آن کار بسیار سختی باشد.