دولت ایران روز چهارشنبه ۲۰ آبان «برنامه مشارکت ملی در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانهای» را تصویب و در عین حال اجرای بخشهایی از آن را «منوط» به رفع تحریمها علیه تهران کرد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، دولت ایران این برنامه را «با تأکید بر داوطلبانه بودن اقداماتش»، در «بخشهای کلان کاهش انتشار و آسیبپذیری و سازگاری» تصویب کرده است.
در این برنامه، مشارکت در کاهش انتشار گازهای گلخانهای «غیرمشروط و مشروط» اعلام شده است.
با این حال موارد مربوط به «سازگاری» گازهای گلخانهای با اثرات تغییرات اقلیم دراین برنامه، «همگی منوط» به رفع «محدودیتهای اقتصادی، تکنولوژیکی و مالی جاری» و به ویژه تحریمهای «چند دهه قبل» علیه ایران شده است.
پیش از تصویب این برنامه، تعدادی از اعضای کابینه دولت حسن روحانی ۱۶ آبان در نشستی «ابعاد اقتصادی مشارکت ایران در برنامه جهانی کاهش انتشار گازهای گلخانهای» را بررسی کرده بودند.
معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست ایران، در این نشست سهم ایران در تولید گازهای گلخانهای را ۱.۸ درصد اعلام کرده بود.
او تاکید کرده است که مشارکت ایران در برنامه جهانی کاهش گازهای گلخانهای هم راستا با هدفگذاریهای داخلی در این زمینه است و «منافع بسیاری» برای کشور به همراه دارد.
درهمین حال محمدرضا نعمتزاده، وزیر صنعت، معدن و تجارت گفته بود که ایران در رده ۱۰ کشور نخست تولیدکننده گازهای گلخانهای در جهان است.
بیژن زنگنه، وزیر نفت، نیز خواستار آن شده بود که برنامه ارائه شده از سوی ایران برای کاهش گازهای گلخانهای، «مشروط به رفع تحریم» و «انتقال کامل فناوریهای نوین و همکاری جهانی» با ایران باشد.
علی رجبی رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم در سازمان حفاظت از محیط زیست ایران در شهریور ماه گفته بود که سالانه بیش از ۵۰۰ میلیون تن گاز گلخانهای معادل دی اکسید کربن در ایران منتشر میشود و پیشبینی میشود در صورت ادامه این روند انتشار کربن تا سال ۲۰۲۰ و ۲۰۲۵ سالانه به دو میلیارد تن برسد.
پیشتر در پاییز سال گذشته محمدحسین اردشیری، مدیر ایمنی، بهداشت و محیط زیست وزارت نفت ایران نیز گفته بود اگر ایران تولید گازهای گلخانهای را تا سال ۲۰۲۰، حدود پنج سال دیگر، کاهش ندهد، ممکن است بابت آلوده کردن جهان مجبور به پرداخت عوارض و مالیات شود.
نتایج یک تحقیق تازه که در مجله علمی معتبر «نیچر» منتشر شده حاکی از آن است که در صورت عدم کنترل گازهای گلخانهای، مناطق پیرامون خلیج فارس از سال ۲۰۷۰ در اثر موج شدید گرما غیرقابل سکونت خواهد شد.