تظاهرات از پیش اعلام شده هزاران تن از شهروندان ونزوئلا در کاراکاس، پایتخت، روز چهارشنبه ۲۹ اردیبهشت با برخورد نیروهای امنیتی و پلیس به خشونت کشیده شد.
پلیس و گارد ملی با بستن میدان اصلی شهر به روی مردم و پرتاب گاز اشک‌آور تلاش کردند تظاهرکنندگان را که قصد تجمع در میدان اصلی شهر را داشتند، پراکنده سازند.
معترضین می‌خواستند به سمت مقر کمیسیون مرکزی انتخابات راهپیمایی کنند.
احزاب و گروه‌های مخالف با جمع‌آوری بیش از یک میلیون و ۸۰۰ هزار امضاء، از کمیسیون مرکزی انتخابات خواسته‌اند برای عزل رییس جمهوری همه پرسی برگزار کند.
اما به گفته آنها، این کمیسیون در بررسی درخواست آنها و تایید امضاهای جمع شده کوتاهی می‌کند.
در جدیدترین تحولی که بحران سیاسی – اقتصادی ونزوئلا را عمیق‌تر کرده است اصرار نیکلاس مادورو، رییس جمهوری چپگرای آن کشور بر بر اجرای دستوراتش در حالت وضعیت فوق‌العاده بر خلاف رای کنگره آن کشور است.
کنگره ونزوئلا که اکثریت آن در دست مخالفان مادورو است روز سه‌شنبه اعلام وضعیت فوق‌العاده در کشور برای ۶۰ روز دیگر را رد کرد.
آقای مادورو روز دوشنبه در واکنش به تظاهرات خیابانی مخالفان و بحرانی شدن شرایط، در کشور وضعیت فوق‌العاده اعلام کرده بود.
بر اساس قوانین ونزوئلا در چنین شرایطی رییس جمهوری از اختیارات بیشتری برخوردار است و عملا می‌تواند از ابراز هرگونه مخالفتی جلوگیری کند.
در صورتی که دادگاه عالی ونزوئلا رای کنگره آن کشور را تایید نکند مادورو به اجرای شرایط وضعیت فوق‌العاده ادامه خواهد داد.
مادورو تهدید کرده است دارایی‌های اشخاص، شرکت‌ها و نهادهای غیر دولتی را که با گروه‌ها و نهادهایی در خارج از کشور ارتباط دارند در صورت عدم اجرای دستوراتش مسدود کند.
او آمریکا را به برنامه‌ریزی برای سرنگونی حکومتش متهم کرده و مشکلات اقتصادی کشور را ناشی از توطئه آمریکا می‌داند.
وی تهدید کرده است که با استفاده از ارتش، نیروهای امنیتی و پلیس امنیت را در کشور برقرار خواهد کرد.
در مقابل، انریکه کاپری لس، رهبر اپوزیسیون گفته است اگر مادورو می‌خواهد وضعیت فوق‌العاده در کشور برقرار کند باید تانک‌هایش را به خیابان بیاورد زیرا مجبور است با زور این کار را انجام دهد.
بر اساس جدیدترین نظر سنجی‌های به عمل آمده، بیش از ۷۰ درصد از مردم ونزوئلا خواهان کناره‌گیری مادورو و روی کار آمدن دولت جدیدی هستند.
در ماه‌های اخیر سقوط نرخ رشد اقتصادی، تورم ۷۰۰ درصدی، کمبود شدید مواد غذایی و قطع جریان برق ونزوئلا را با یکی از عمیق‌ترین بحران‌های اقتصادیش روبرو کرده است.
کاهش قیمت نفت اقتصاد ونزوئلا را که دارای بیشترین حجم ذخایر تثبیت شده نفت در جهان است به پرتگاه ورشکستگی کشانده است.
کارمندان دولتی تنها دو روز در هفته کار می‌کنند و جریان برق هم فقط چند ساعت در روز برقرار است.
صف‌های طولانی در مقابل فروشگاه‌ها، نرخ بالای بیکاری، کمبود شدید دارو، پزشک و پرستار و گرانی کم سابقه اجناس به اعتراض‌های خیابانی دامن زده و سبب برخورد پلیس و نیروهای امنیتی با معترضین شده است.
