در روزهای اخیر «معاونت تبلیغات اسلامی آستان قدس رضوی» نسخه‌ای از سرود ای ایران را با تغییر متن منتشر کرده که در آن با صدای چند نوجوان متنی مبتنی بر ادبیات رسمی سیاسی-مذهبی حکومت ایران، جایگزین متن اصلی سرود شده است.
اقدام «آستان قدس رضوی» در انتشار این نماآهنگ با انتقادهای گسترده‌ای روبه‌رو شد. از جمله خانه موسیقی با انتشار بیانه‌ای این اقدام را «تحریف سرود ای ایران» توصیف و اعلام کرد که از سازندگان این نماآهنگ به اتهام تخریب آثار ثبت شده ملی به دادگاه شکایت خواهد کرد.
در گفت‌وگویی با فرج سرکوهی، نویسنده و منتقد ادبی، از او پرسیده‌ایم چرا جمهوری اسلامی پس از ۴۰ سال عمر، برای ساختن یک سرود، به آثار موجود متوسل می‌شود؟