۱۵ سندیکای کارگری و تشکل صنفی و فرهنگی با انتشار بیانیه‌ای در آستانه روز جهانی کارگر (اول ماه مه/یازدهم اردیبهشت)، به سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی حکومت ایران اعتراض کردند و آن را عامل «فقر روز افزون» کارگران دانستند.
این بیانیه با اشاره به شیوع کرونا از دولت ایران به خاطر «فقدان سیاست‌های کارآمد بهداشتی و عدم اعمال قرنطینه‌های لازم، همراه با تامین هزینه‌های زندگی مردم» به شدت انتقاد می‌کند و می‌گوید که این امر به «بحران معیشتی فرودستان دامن زده است».
بیانیه مورد اشاره در ادامه به بخشی از تاثیر بحران کرونا بر زندگی کارگران اشاره می‌کند و از جمله عنوان می‌کند که از زمان شیوع بیماری کووید-۱۹ تاکنون «۷۰ درصد زنان کارگر اخراج و از کار بی‌کار شده‌‌اند».
آخرین گزارش صندوق بین‌المللی پول که اواسط فروردین منتشر شد می‌گوید نرخ بی‌کاری در ایران سال گذشته ۱۱.۲ درصد بوده و امسال نیز به ۱۱.۷ درصد خواهد رسید. همین گزارش می‌افزاید که انتظار می‌رود نرخ تورم در ایران طی سال جاری به ۳۹ درصد برسد.
بیانیه سندیکاهای کارگری ایران با اشاره به چنین آمارهایی تاکید می‌کند که خط فقر برای یک خانوار ایرانی ساکن شهرهای بزرگ باید حداقل ۱۲ میلیون تومان باشد،اما دولت ایران در مسئله تعیین حداقل حقوق به این امر اعتنایی نداشته و «حتی به ناله‌ها و ضجّه‌های نمایندگان تشکل‌های مورد قبول و وابسته هم توجهی نکرده است».
این بیانیه در ادامه به «فقدان تشکیلات درون واحدهای کار و تشکیلات منطقه‌ای و سراسری کارگران» می‌پردازد و بر ایجاد این تشکیلات برای طلب کردن حق کارگران تاکید می‌کند و هشدار می‌دهد که «بدون چنین تشکیلات منسجم و سراسری، تاثیرات حضور و مبارزه‌ی کارگران خیلی چشم‌گیر نبوده و نتایج کار، حداقلی، بی‌پشتوانه و شکننده خواهد بود».
بیانیه یادشده در نهایت یادآوری می‌کند که «اعتصاب، ایجاد تشکل‌های آزاد و مستقل کارگری، حق مسلم کارگران ایران است».
تشکل‌های امضاکننده این بیانیه عبارتند از سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، سندیکای کارگران کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه، کانون صنفی فرهنگیان اسلامشهر، کانون صنفی فرهنگیان گیلان،انجمن صنفی معلمان مریوان_کردستان، کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز، انجمن صنفی معلمان کردستان/ سقز و زیویه، گروه فعالان زنان «بیدارزنی»، اتحاد بازنشستگان، شورای بازنشستگان ایران، اتحاد سراسری بازنشستگان ایران، گروه اتحاد بازنشستگان، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری، کمیته پیگیری ایجاد تشکل‌های کارگری و کانون گفت‌وگوی بازنشستگان تامین اجتماعی.
