کوثر خشنودی‌کیا، کماندار تیم ملی ایران و نایب قهرمان مسابقات تیراندازی با کمان آسیا، پس از آن که در جریان «راهپیمایی سکوت» هجدهم آذر کرمانشاه، هدف شلیک سلاح‌های ساچمه‌زن نیروهای یگان ویژه قرار گرفت، بینایی چشم چپ خود را از دست داد.
طبق گزارش سایت حقوق بشری هه‌نگاو، نایب قهرمان تیراندازی با کمان آسیا، روز جمعه ۱۸ آذر ۱۴۰۱ در جریان «راهپیمایی سکوت» در بلوار طاق بستان کرمانشاه از ناحیه چشم هدف شلیک «نیروهای یگان ویژه» قرار گرفت و گلوله سلاح‌های ساچمه‌زن این نیروها به چشم او اصابت کرد.
هه‌نگاو افزود که کوثر خشنودی‌نیا با وجود انجام چند عمل جراحی در دو ماه گذشته، برای همیشه بینایی چشم چپ خود را از دست داده است.
کوثر خشنودی‌کیا، در ویدیویی ضمن بیان جزییاتی از حمله و شلیک نیروهای حکومتی به معترضان در «راهپیمایی سکوت» هجدهم آذر ماه طاق‌بستان کرمانشاه، گفت: «از طرف نیروهای یگان ویژه به سوی ما تیراندازی شد و من و پدرم زخمی شدیم. دو تیر به دست چپ پدرم خورد و من سه تیر به دست راستم و یک تیر به چشم چپم خورد.»
نایب قهرمان تیراندازی با کمان آسیا افزود: «هیچ وقت به خاطر اتفاقی که افتاد ناراحت نیستم. چیزهایی را از دست دادم اما خیلی چیزها را به دست آوردم.»
کوثر خشنودی‌کیا با تاکید بر اینکه «هیچ وقت احساس پشیمانی نداشتم از اینکه آن روز، در آن ساعت، آنجا (راهپیمایی سکوت طاق‌بستان) بودم»، گفت: «شاید اگر در اثر یک سانحه عادی این اتفاق برایم افتاده بودم، هیچ وقت به زندگی باز نمی‌گشتم اما حالا که من برای یک هدف بینایی یک چشمم را از دست داده‌ام در هیچ لحظه‌ای برای خودم و برای اتفاقی که افتاده احساس غم نداشته‌ام.»
نایب قهرمان تیراندازی با کمان آسیا همچنین گفت: «در همه مسابقاتی که شرکت می‌کردم در آن لحظه‌هایی که خیلی مضطرب می‌شدم و احساس می‌کردم شاید نتوانم کاری انجام دهم یک جمله را داشتم که همیشه به خودم تکرار می‌کرد؛ بمیرد دلی که بترسد.»
کوثر(مهبانو) خشنودی‌کیا شهریور سال ۱۴۰۰ پس از حضور در مسابقات قهرمانی کامپوند زنان ایران به تیم ملی تیراندازی با کمان راهیافت و آبان همان سال در مسابقات تیراندازی با کمان قهرمانی آسیا که در بنگلادش برگزار شد به مدال نقره و نایب قهرمانی آسیا رسید.
در جریان اعتراضات سراسری، علاوه بر کشته شدن دست‌کم ۵۲۵ تن از معترضان از جمله ۷۱ کودک به دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی، صدها تن از مردم معترض نیز در اثر شلیک مستقیم این نیروها با سلاح‌های ساچمه‌زن به شدت از ناحیه صورت و چشم زخمی شده و بینایی یک و در مواردی دو چشم خود را از دست داده‌اند.
