شوراهای صنفی دانشجویان کشور روز جمعه ۳۰ تیر ماه گزارش داد که «مهدی مطیع و محمد سلطانی، از اساتید دانشکده الهیات و معارف دانشگاه اصفهان، توسط «هیات انتظامی اساتید و رئیس این دانشگاه تعلیق شده‌اند.»
این در گزارش آمده است که مدیران دانشگاه اصفهان این دو استاد قرآن و نهج‌البلاغه را به «ضدیت با نظام و اسلام» متهم کرده و تحت همین عنوان آنها را «تعلیق» کرده‌اند.
دلیل طرح اتهام ««ضدیت با نظام و اسلام» علیه این دو استاد دانشکده الهیات و معارف دانشگاه اصفهان نیز «سخنان و مطالب بیان‌شده توسط آنها در کلاس‌های درس» عنوان شده است.
طبق این گزارش این اساتید درحالی تعلیق و حقوق آنها نیز قطع شده است که «هیچ حکم قضایی یا انتظامی برای آنها صادر نشده و حتی هنوز به اتهاماتشان رسیدگی نیز نشده و مدیران دانشگاه اصفهان فقط «اتهام» مطرح شده را به انها ابلاغ کرده‌اند.
مهدی مطیع مدرک کارشناسی الهیات و کارشناسی ارشد الهیات و معارف اسلامی را از دانشگاه تهران کسب کرده و سال ۱۳۸۷ نیز در مقطع دکترای علوم قرآن و حدیث از دانشگاه امام صادق فارغ‌التحصیل شده است. او تا زمان تعلیق دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات و معارف دانشگاه اصفهان بود.
محمد سلطانی رنانی، دارای مدرک فقه وحقوق اسلامی از حوزه علمیه قم و کارشناسی ارشد الهیات و معارف اسلامی از دانشگاه قم است و دکترای علوم قرآن و حدیث ار پژوهشگاه حوزه و دانشگاه است. او که روحانی بوده اما در سالهای اخیر عمدتا بدون لباس روحانیت در دانشگاه حضور یافته و در هنگام «تعلیق» دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات و معارف دانشگاه اصفهان بوده است.
شوراهای صنفی دانشجویان کشور در گزارش خود از تعلیق دو استاد دانشکده الهیات و معارف دانشگاه اصفهان تاکید کرد که «وجود آیین‌نامه‌های نادیدنی و فراقانونی که به برخی افراد اختیارات گسترده‌ای در دانشگاه‌ها می‌دهد» امکان «تعلیق اساتید» آن هم «فقط بر اساس گمانه‌زنی‌ها» را فراهم کرده است.
در گزارش شوراهای صنفی دانشجویان کشور با اشاره به موج اخراج و تعلیق دانشجویان معترض، آمده است که «در کنار تعلیق دانشجویان در کمیته‌های انضباطی، تعلیق اساتید نیز ادامه دارد» و «نتیجه این روند، تهی‌شدن دانشگاه از هر نوع اندیشه و تضارب آراء» و تبدیل دانشگاه‌ها به جایی است که «تنها دانشجویان و اساتید خاص گزینش‌شده» در آن حضور خواهند داشت.
«تعلیق» و «اخراج» استادان دانشگاه‌ها در جمهوری اسلامی از زمان آغاز «انقلاب فرهنگی» به دستور روح‌الله خمینی آغاز شد و تاکنون در تمام بیش از چهار دهه گذشته تحت نیز با روش‌هایی چون «اخراج»، «تعلیق»، «قطع همکاری» و «بازنشستگی اجباری» تداوم داشته است.
با این حال پس از آغاز اعتراضات زن، زندگی، آزادی و نقش بخشی از استادان دانشگاه نیز ضمن حمایت از دانشجویان معترض در مواردی از این اعتراضات حمایت کردند و از آبان ماه ماه با اوج گیری «تعلیق» و «اخراج» دانشجویان معترض، مدیران دانشگاه‌ها اقدامات مشابهی برای اخراج و تعلیق استادان را به خاطرحمایت‌شان از دانشجویان و مردم معترض آغاز کردند.
در موج اخراج و تعلیق استادان، شماری از استادان دانشگاه تهران تعلیق و آرش رئیسی‌نژاد، استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، به خاطر حمایت از دانشجویان معترض، اخراج شد.
در دانشگاه بهشتی نیز امیر نیک‌پی استاد جامعه‌شناسی، نگار ذیلابی استاد دانشکده الهیات، محمد راغب، استاد دانشکده ادبیات، و اسلام ناظمی، استاد دانشکده مهندسی کامپیوتر این دانشگاه «تعلیق» شدند.
دانشگاه فردوسی مشهد نیز در اوایل بهمن ماه ۱۴۰۱ دست‌کم ۱۱ تن از استادان را به خاطر «همراهی، حمایت و دفاع از حقوق دانشجویان» اخراج کرد که از این اساتید ۶ نفر از دانشکده ادبیات، ۳ نفر از دانشکده حقوق و علوم سیاسی، ۱ نفر از دانشکده ریاضی و ۱ نفر از دانشکده علوم اداری و اقتصادی بوند.
پس از آن امیر مازیار عضو هیات علمی دانشکده علوم نظری و مطالعات عالی هنر دانشگاه تهران روز سه‌شنبه ۱۹ بهمن ماه با انتشار تصویر نامه‌ای با امضای رئیس این دانشگاه، از تعلیق خود و همچنین کوروش گلناری دیگر استاد دانشگاه هنر خبر داد.
مازیار در صفحه اینستاگرام خود نوشت که شمار از استادان دیگر دانشگاه‌ها و موسسه‌های آموزشی و پژوهشی نیز «تحت فشارهای گوناگون» قرار گرفته‌اند.
به گفته امیر مازیار «روند بازنشستگی اجباری استادان» نیز در دانشگاه‌ها و حتی در دانشگاه آزاد نیز شدت گرفته و از جمله «موسی اکرمی عضو گروه فلسفه واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد بازنشسته» شد.
حسن باقری‌نیا، عضو هیئت علمی دانشگاه حکیم سبزواری، نیز از جمله استادانی است که برای مدتی تعلیق شد و برای او به دلیل حمایت از دانشجویان معترض «پرونده قضائی» نیز تشکیل شده است.
ابعاد «تعلیق» و «اخراج» استادان بسیار گسترده تر و فقط محدود به چند دانشگاه نیست و شوراهای صنفی دانشجویان کشور نیز پیشتر در گزارشی تاکید کرده که موج «تعلیق» و «اخراج» استادان دانشگاه، بخشی از پروژه بزرگ‌تر «تصفیه دانشگاه‌ها در سراسر کشور» است.
