دو انجمن غیردولتی فرانسوی و سوئدی از یک فرمانده پیشین نیروی قدس سپاه پاسداران و «نزدیک به» قاسم سلیمانی در جریان سفر کاری او به فرانسه شکایت کردند.
انجمن «خانه آزادی» [House of Liberty] در سوئد اعلام کرد روز دوشنبه ششم شهریور شکایتی رسمی علیه غفور کارگری، «از سرداران سپاه قدس فعال در حوزه قفقاز و آسیای میانه نزدیک به قاسم سلیمانی» در دستگاه قضایی فرانسه به ثبت رسانده است.
این انجمن افزود که این شکایت به دادستانی ملی ضد تروریسم فرانسه ارسال شده و «طبق گزارشات داخلی، کارگری در حال حاضر به عنوان رئیس کمیته پارالمپیک ایران در فرانسه حضور دارد.»
رسانههای فرانسوی نیز همزمان گزارش دادند که انجمن «زنان آزادی» در فرانسه نیز در این شکایت مشترک نقش داشته و این دو انجمن از غفور کارگری به اتهام «اعمال شکنجه» و «جنایت علیه بشریت» شکایت کردهاند.
هنوز سفارت ایران در پاریس، کمیته پارالمپیک ایران یا دیگر مقامهای جمهوری اسلامی به این گزارشها واکنشی نشان ندادهاند.
غفور کارگری علاوه بر ریاست کمیته پارالمپیک ایران، به تازگی در حکمی از سوی ابراهیم رئیسی به عضویت شورای عالی ورزش و تربیت بدنی ایران نیز منصوب شده است.
بر اساس اعلام انجمن خانه آزادی، شکایت علیه کارگری «برپایه جرم شکنجه تنظیم شده» و رسانههای فرانسوی هم اعلام کردهاند که این دو انجمن با استناد به عضویت و نقش کارگری در نیروی قدس سپاه، او به سرکوب اعتراضات مسالمتآمیز در ایران متهم شده است.
در جریان اعتراضات سراسری اخیر در ایران که با مرگ مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد آغاز شد، اتحادیه اروپا که فرانسه عضوی از آن است، تحریمهای متعددی را علیه مقامها و نهادهای جمهوری اسلامی از جمله سپاه پاسداران به دلیل سرکوب اعتراضات وضع کردند.
اما هنوز نام غفور کارگری در فهرست تحریمها دیده نمیشود.
مشخص نیست که دستگاه قضایی فرانسه درباره این شکایت چه تصمیمی بگیرد، اما تاکنون بارها سفر مقامهای کنونی و پیشین جمهوری اسلامی به کشورهای غربی با واکنش منفی نهادهای مردمی و در شبکههای اجتماعی قرار گرفته است.
از جمله به تازگی، مارک میلر، وزیر مهاجرت کانادا، در واکنش به اعتراضها به حضور حسن قاضیزاده هاشمی، وزیر پیشین جمهوری اسلامی در کانادا، از ممنوعیت ۳۶ ماهه او برای اقامت یا ورود به این کشور خبر داد.
همچنین پیشتر اقدام دستگاه قضایی سوئد علیه حمید نوری، مقام پیشین قوه قضاییه جمهوری اسلامی در ارتباط با نقش او در کشتار زندانیان سیاسی ایران در دهه ۱۳۶۰، منجر به تنش در روابط تهران و استکهلم شده است.