نخست‌وزیر ارمنستان: اتکا به روسیه برای تأمین امنیت، «اشتباه استراتژیک» بود

نازیلا معروفیان، خبرنگاری که به‌تازگی برای چهارمین بار ظرف کمتر از یک سال به‌دست مأموران امنیتی بازداشت شده است، به «یک سال حبس و ۱۵ میلیون تومان جزای نقدی» محکوم شد.

برخی منابع حقوق بشری از جمله هرانا شامگاه یکشنبه خبر دادند که این رأِی از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران و به اتهام انتسابی «تبلیغ علیه نظام» در پروندۀ قضایی خانم معروفیان صادر شده است.

بر اساس گزارش رسیده به رادیو فردا، این روزنامه‌نگار روز هشتم شهریور در خانه‌اش و با ضرب‌وشتم مأموران امنیتی بازداشت شده بود.

این روزنامه‌نگار نخستین بار هشتم آبان پارسال به‌دلیل انتشار و بازتاب مصاحبه با امجد امینی، پدر مهسا امینی، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین زیر نظر وزارت اطلاعات منتقل شد. او ۲۲ دی‌ماه به طور موقت از زندان آزاد شد.

امجد امینی در آن مصاحبه خبر داده بود که معاون پزشکی قانونی صراحتاً به او گفته بود که در مورد جان‌باختن دخترش «هر چه را که به صلاح مملکت باشد» می‌نویسد.

نخست وزیر اسرائیل مسئولیت افشا شدن دیدار وزیر خارجه این کشور با همتای لیبیایی را که باعث جنجال و واکنش منفی در لیبی شد، تلویحاً متوجه وزیر کابینۀ خود دانست.

دفتر الی کوهن، وزیر خارجه اسرائیل روز پنجم شهریور اعلام کرد که او مدتی پیشتر با نجلا منقوش، وزیر خارجه لیبی، در ایتالیا دیدار کرده است. این اعلامیه بعد از گزارش یک رسانه اسرائیلی صادر شد.

بنیامین نتانیاهو روز یکشنبه در مصاحبه با شبکه تلویزیونی «ای‌ان‌تی۱» قبرس گفت حالا مشخص شده که این دیدار «مفید نبوده است».

او افزود: «دستوری به همه وزارتخانه‌های دولتی ارسال کردم که چنین دیدارهایی باید پیشاپیش با دفتر من هماهنگ شوند و اعلام عمومی آن‌ها هم باید پیشاپیش باید با دفتر من هماهنگ شود.»

خبر دیدار وزیران خارجه لیبی و اسرائیل به اعتراضاتی در لیبی که اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسد، دامن زد و به برکناری نجلا منقوش منجر شد. یک روز بعد، روزنامه نیویورک‌ تایمز گزارش داد او از لیبی «گریخته است».

این موضع در حالی اعلام شده که شبکه کان اسرائیل شمم شهریور گزارش داده بود دیدار خانم منقوش با همتای اسرائیلی خود نمی‌توانسته بدون موافقت نخست‌وزیر لیبی انجام شده باشد.

تحلیلگران می‌گویند عبدالحمید الدبیبه، نخست‌وزیر و سایر رهبران لیبی به دنبال برقراری ارتباط با اسرائیل هستند، به این امید که واشینگتن به عنوان حامی عادی‌سازی روابط کشورهای عربی با اسرائیل، در کشمکش‌های داخلی لیبی از آن‌ها حمایت کند.

فرزانه برزه‌کار، مادر عرفان رضایی از کشته‌شدگان اعتراضات سراسری، ویدئویی از برگزاری سالروز تولد فرزندش در خانه منتشر کرده و در حساب کاربری خود در ایکس (توئیتر سابق) نوشته است: «مرا از جشن گرفتن سر مزارش در عرفانیه آمل منع کردید. در خانه‌اش جشن گرفتم‌.»

خانم برزه‌کار افزوده است: «از خانه منع کنید در خیابان جشن می‌گیرم. از خیابان منع کنید در اسارت شما هم که باشم، در دل داغدارم زیباترین جشن زادروزش را می‌گیرم.»

عرفان کرم‌ویسی، وکیل جعفر ابراهیمی، فعال صنفی معلمان و کامیار فکور، فعال کارگری، از انتقال این دو زندانی سیاسی از بند چهار زندان اوین به زندان قزلحصار کرج خبر داد.

این وکیل دادگستری روز یکشنبه در شبکه اجتماعی ایکس (توئیتر سابق) نوشت انتقال آقایان ابراهیمی و فکور به‌همراه چند تن دیگر از زندانیان سیاسی به زندان قزلحصار در حالی صورت گرفته که دلیل خروج‌‌شان از زندان حین انتقال، «حضور در جلسۀ دادگاه» عنوان شده بود.

به نوشتۀ او، این اقدام با «تصمیم شورای طبقه‌بندی زندان اوین» انجام شده است، در حالی‌که بر اساس «قول مساعد مسئولین زندان و نامه‌نگاری‌های انجام‌شده» باید به وضعیت جسمانی آقای ابراهیمی به سرعت رسیدگی می‌شد.

منابع مطلع در این زمینه به رادیو فردا گفته‌اند که دلیل اصلی انتقال این دو زندانی سیاسی «اعتراض آن‌ها به عدم رعایت اصل تفکیک جرائم» در بند چهار زندان اوین بوده و این عمل برای «تنبیه» این دو فعال صنفی و مدنی صورت گرفته است.

آقای کرم‌ویسی به‌تازگی با ابراز نگرانی در مورد «وخامت» وضعیت جسمی جعفر ابراهیمی گفته بود که این معلم زندانی به علت «التهاب روده» و «دیابت» نیاز فوری به رسیدگی پزشکی دارد.

او همچنین در مورد خارج کردن کامیار فکور از زندان اوین و انتقال او به قزلحصار نوشته است از آنجا که سروناز احمدی، همسر این فعال کارگری، در بند زنان این زندان [اوین] است، این انتقال «غیرقانونی» است.

هم‌زمان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان خبر داده که دو زندانی سیاسی دیگر به نام‌های احمدرضا حائری و رضا سلمان‌زاده نیز از بند چهار زندان اوین به زندان قزلحصار منتقل شده‌اند.

وب‌سایت حقوق بشری هرانا در همین روز گزارش داد ۹ زندانی سیاسی به نام‌های سامان یاسین (صیدی)، سعید ماسوری، افشین بایمانی، حمزه سواری، حسین گچلو، مسعودرضا ابراهیمی‌نژاد، لقمان امین‌پور، محمد شافعی و مطلب احمدیان، صبح یکشنبه از زندان اوین به «مکانی نامعلوم» منتقل شده‌اند.

هرانا با استناد به برخی گزارش‌های دریافتی افزوده که انتقال این زندانیان «با دستبند و پابند، اعمال خشونت و به بهانۀ انتقال به زندان قزلحصار کرج صورت گرفته است». با این حال، هنوز از محل دقیق نگه‌داری این ۹ نفر اطلاعی در دست نیست.

نخست‌وزیر ارمنستان می‌گوید سیاست کشورش برای اتکا کردن صرف به روسیه به‌منظور تضمین امنیت ارمنستان یک «اشتباه استراتژیک» بوده است چون روسیه «توانایی این کار را ندارد».

نیکول پاشینیان در گفت‌وگو با روزنامه ایتالیایی «لا رپوبلیکا» که روز یکشنبه منتشر شد، همچنین با اشاره به آنچه «تهاجم» آذربایجان به منطقۀ ناگورنو-قره‌باغ خوانده، روسیه را متهم کرد که نتوانست در جریان آن درگیری امنیت ارمنستان را تأمین کند.

او گفت مسکو که قرارداد دفاعی با ایروان و پایگاهی نظامی در ارمنستان دارد، کشورش را به اندازه کافی «طرفدار روسیه» تلقی نکرد و افزود که به باور او، روسیه در حال ترک کردن منطقۀ قفقاز جنوبی است.

ارمنستان و جمهوری آذربایجان بیش از سه دهه است که بر سر منطقه ناگورنو-قره‌باغ با یکدیگر درگیری نظامی دارند. قره‌باغ بر اساس قوانین بین‌المللی بخشی از آذربایجان شناخته می‌شود اما اکثریت جمعیتش را ۱۲۰ هزار ارمنی تشکیل می‌دهند.

این منطقه در جنگ میان دو کشور در اوایل دهه ۱۹۹۰ از کنترل باکو خارج شد. اما بر اساس توافق آتش‌بس پاییز ۲۰۲۰ که پس از درگیری ۴۴ روزه و با پادرمیانی روسیه بین دو کشور برقرار شد، ارمنستان متعهد شد که در ازای باز شدن کریدور لاچین برای رفت‌وآمد ساکنان ارمنی خان‌کندی، کریدور زنگزور را برای تزانزیت کالا از جمهوری آذربایجان به نخجوان باز کند.

حالا، پاشینیان صلح‌بانان روسیه را که مسئول برقراری آتش‌بس هستند، به «ضعف در انجام وظیفه» متهم کرده است.

او با بیان اینکه «معماران امنیت ارمنستان ۹۹.۹ درصد برای تأمین اسلحه و مهمات به روسیه وابسته بودند» تصریح کرد: حالا خود روسیه به دلیل جنگ اوکراین «نیازمند اسلحه، تجهیزات و مهمات» است و در چنین وضعیتی قابل درک است که نتواند به نیازهای امنیتی ارمنستان پاسخ بدهد.

بیل ریچاردسون، سیاستمدار، فرماندار و عضو پیشین کنگره آمریکا که در دوره‌هایی با دیپلمات‌های جمهوری اسلامی ایران، سران لیبی، صدام حسین و شمار دیگری از رهبران حکومت‌ها مذاکره کرده بود، روز شنبه ۱۱ شهریور در ۷۵ سالگی در خانه خود در ایالت ماساچوست و در خواب درگذشت.

سخنگوی «مرکز مشارکت جهانی ریچاردسون» با اعلام خبر فوت او گفت «جهان قهرمانی را از دست داد که برای آزادی افراد به ناحق گرفته‌شدهٔ آمریکایی در خارج تلاش کرده بود».

رویترز دربارهٔ بیل ریچاردسون نوشت که او با استفاده از مهارت خود در مذاکره براساس ایجاد رابطهٔ صمیمانه با سران و مقامات کشورهایی مانند کره شمالی، میانمار، سودان، عراق و ایران در انجام مأموریت‌هایی با اهداف بشردوستانه موفق بود.

نام این سیاستمدار آمریکایی برای ایرانی‌ها از دیدارهایش با وزیر خارجه وقت ایران آشناتر شد. محمد جواد ظریف، وزیر خارجه در دولت حسن روحانی، در سفرهایش به آمریکا با بیل ریچاردسون بر سر تبادل زندانیان میان دو کشور ملاقات و گفت‌وگو کرده بود.

دیدارهای او و وزیر خارجه ایران در اواخر سال ۱۳۹۸ بر سر شرایط تبادل سیروس عسگری و مجید طاهری، دو ایرانی زندانی در آمریکا در برابر مایکل ری‌رایت، آمریکایی زندانی در ایران، انجام شد. آن معامله خرداد سال ۱۳۹۹ عملی شد.

بیشتر در این باره:

وزارت خارجه ایران خبر دیدار فرماندار سابق آمریکایی و ظریف را تأیید کرد

تمایل بیل ریچاردسون در مذاکره با رهبران حکومت‌های بدنام انتقادهایی را نیز در محافل سیاسی آمریکایی و خارجی از او در پی داشت؛ ازجمله ملاقاتش با رهبران حکومت نظامی میانمار دو سال پیش از سوی مخالفان به عنوان مشروعیت بخشیدن به حاکمان نظامی آن کشور تعبیر شد.

بیل ریچاردسون، زادهٔ مادری مکزیکی و پدری آمریکایی، در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی عضو دموکرات مجلس نمایندگان بود و در ادامه، بیل کلینتون، رئیس‌جمهور وقت او را ابتدا به پست سفارت در سازمان ملل و سپس وزارت انرژی منصوب کرد. او همچنین هشت سال فرماندار نیومکزیکو و یکی از رقبای ناکام باراک اوباما در مرحله مقدماتی تعیین نامزد حزب دموکرات برای ریاست‌جمهوری سال ۲۰۰۸ بود.

سخنگوی سازمان نظام پزشکی می‌گوید میزان مهاجرت نسبت به سال‌های قبل از کرونا تقریباً افزایش دو برابری داشته و «به پنج قاره دنیا، به جز آفریقا، داریم نیرو صادر می‌کنیم».

رضا لاری‌پور در گفت‌وگو با وب‌سایت جماران گفت این سازمان نمی‌تواند «آمار قطعی مهاجرت» را اعلام کند، چون «نمی‌توان گفت هر کسی گواهی حسن سابقه دریافت می‌کند، الزاما به خارج از کشور می‌رود». این مقام سازمان نظام پزشکی در عین حال از گستردگی طیف مهاجرت در جامعه پزشکی و درمانی اظهار نگرانی کرد.

به‌گفتهٔ آقای لاری‌پور، علاوه بر پزشک متخصص، فوق تخصص و پزشکان عمومی، سایر شاغلین حرفه‌های پزشکی نظیر داروساز، ماما، بینایی‌سنج، شنوایی‌سنج، فیزیوتراپ و سایر رشته‌های پزشکی هم الان در حال مهاجرت به کشورهای خارجی هستند

سخنگوی نظام پزشکی افزود بخش عمدهٔ مهاجرت‌ها به کشورهای حاشیه خلیج فارس، کشورهای آمریکایی مثل کانادا یا کشورهای اروپایی انجام می‌شود و استرالیا هم در حال اضافه شدن به این فهرست است؛ «یعنی تقریباً به پنج قاره دنیا، به جز آفریقا، داریم نیرو صادر می‌کنیم».

مهم‌ترین دلیل مهاجرت پزشکان و نیروی درمانی کشور «مشکلات معیشتی» است. به‌گفتهٔ لاری‌پور «کمتر از یک درصد جامعهٔ پزشکی درآمدهای میلیاردی دارند. در این میان، صد هزار نفر از ۱۵۰ هزار نفر جامعه پزشکی نیز تقریباً درآمدی بین ۱۱ تا ۱۵ میلیون تومان دارند و زیر خط فقر هستند».

طی ماه‌های گذشته، گزارش‌های زیادی از سیل مهاجرت نخبگان علمی، اقتصادی، پزشکان و شرکت‌های داروسازی ایران به کشورهای همسایه به خاطر تشدید بحران اقتصادی، فساد دولتی و سرکوب‌های جمهوری اسلامی منتشر شده است.

در همین زمینه، هفتهٔ گذشته رئیس صندوق توسعه ملی ایران نسبت به رشد سریع کشورهای منطقه و تبدیل ایران به «جزیرهٔ خالی از فرصت‌ها» هشدار داد.

وکلای دادگستری در دو استان دیگر کشور نیز در اعتراض به مصوبهٔ جدید مجلس که صدور مجوز وکالت را از کانون‌های وکلا سلب کرده، تجمع اعتراضی برگزار کردند.

مجلس روز ۲۹ مرداد تصویب کرد که کانون‌های وکلای کشور دیگر از حق صدور مجوز وکالت برخوردار نباشند و وزارت اقتصاد و دارایی این مجوزها را صادر کند، اما بسیاری از وکلای دادگستری قرار گرفتن کانون‌های وکلا ذیل یکی از نهادهای تابعه وزارت اقتصاد را تشدید محدودیت علیه فعالیت خود دانستند.

وکلای مازندان روز شنبه ۱۱ شهریور در مجمع عمومی کانون وکلای استان در شهر ساری حضور یافتند و با اعتراض به مصوبه مجلس، آن را «نقض‌کنندهٔ استقلال وکیل» خواندند. هم‌زمان وکلای دادگستری سمنان نیز در مقابل ساختمان کانون وکلای این استان تجمع کردند تا مخالفت خود را با مصوبه مجلس نشان دهند.

حسن محسنی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و وکیل دادگستری، هفته قبل در روزنامه شرق نوشته بود مصوبه مجلس با هیچ شکل از تنظیم‌گری دولت بر نهاد وکلا و این شغل سازگاری ندارد و ادعای انحصار کانون‌های وکلا باطل و بی‌اساس است.

از زمان آغاز اعتراضات یک سال گذشته در ایران در پی مرگ مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد، فشار بر وکلای خانواده‌های دادخواه تشدید شده و از جمله صالح نیک‌بخت، وکیل خانواده مهسا امینی، هفته گذشته به اتهام «فعالیت تبلیغی عیه نظام» و براساس شکایت وزارت اطلاعات محاکمه شد.

در پی کسب رتبه ۳۱ بازی‌های جام جهانی ۲۰۲۳ از سوی تیم ملی بسکتبال ایران، رسانه‌ها این رتبه را «بدترین نتیجه» تاریخ بسکتبال ایران در جام جهانی توصیف کردند.

این رتبه در حالی رقم خورد که در کل ۳۲ تیم در جام‌ جهانی بسکتبال حضور داشتند.

تیم ملی ایران در آخرین بازی خود در این رقابت‌ها، روز شنبه به مصاف لبنان رفت و با نتیجه ۷۳ - ۸۱ شکست خورد. این پنجمین باخت متوالی تیم ملی بسکتبال ایران در این رقابت‌ها بود و پیشتر از برزیل، ساحل‌ عاج، اسپانیا و فرانسه نیز شکست خورده بود.

تیم ملی ایران در جام جهانی ۲۰۱۰ از بین ۲۴ تیم نوزدهم شده بود، در جام جهانی ۲۰۱۴ از بین ۲۴ تیم در جایگاه بیستم ایستاد و در جام جهانی ۲۰۱۹ هم که با حضور ۳۲ تیم برگزار شد، در رتبه بیست و سوم قرار گرفت.

گزارش‌ها حاکی است که بیش از ۱۰۰ نفر روز شنبه در جریان درگیری همراه با خشونت مخالفان و موافقان حکومت اریتره در تل آویو زخمی شدند.

خبرنگاران رویترز می‌گویند، پلیس اسرائیل کوشید تا با تیراندازی هوایی، پرتاب گاز اشک ‏آور و نارنجک‌های صوتی مانع از درگیری دو طرف شود. اما تظاهرکنندگان با پرتاپ سنگ به سوی پلیس و ایجاد موانع در خیابان‌ها و آتش زدن سطل‌های زباله با پلیس مقابله کردند.

مقامات بیمارستانی اسرائیل گفته‌اند که بیش از ۱۱۴ نفر از جمله حدود ۳۰ نیروی پلیس در این درگیری مجروح شده و تحت مداوا قرار گرفتند.

طبق این گزارش، درگیری به دنبال اقدام سفارت اریتره در تل‌آویو برای برگزاری جشنی به مناسبت «روز انقلاب» و آغاز جنگ استقلال اریتره علیه اتیوپی در اول سپتامبر ۱۹۶۱، آغاز شد. پیشتر مخالفان حکومت اریتره خواستار لغو این مراسم شده بودند.

ایسایاس آفورکی از زمان استقلال اریتره در سال ۱۹۹۳ ٬ قدرت را در این کشور در دست داشته است و سازمان‌های او را به نقض گسترده حقوق بشر در این کشور متهم می‌کنند.

به گزارش رویترز در حدود ۲۵ هزار پناهجوی اریتره‌ای در اسرائیل زندگی می‌کنند.