نخست‌وزیر ارمنستان: اتکا به روسیه برای تأمین امنیت، «اشتباه استراتژیک» بود

نخست‌وزیر ارمنستان می‌گوید سیاست کشورش برای اتکا کردن صرف به روسیه به‌منظور تضمین امنیت ارمنستان یک «اشتباه استراتژیک» بوده است چون روسیه «توانایی این کار را ندارد».

نیکول پاشینیان در گفت‌وگو با روزنامه ایتالیایی «لا رپوبلیکا» که روز یکشنبه منتشر شد، همچنین با اشاره به آنچه «تهاجم» آذربایجان به منطقۀ ناگورنو-قره‌باغ خوانده، روسیه را متهم کرد که نتوانست در جریان آن درگیری امنیت ارمنستان را تأمین کند.

او گفت مسکو که قرارداد دفاعی با ایروان و پایگاهی نظامی در ارمنستان دارد، کشورش را به اندازه کافی «طرفدار روسیه» تلقی نکرد و افزود که به باور او، روسیه در حال ترک کردن منطقۀ قفقاز جنوبی است.

ارمنستان و جمهوری آذربایجان بیش از سه دهه است که بر سر منطقه ناگورنو-قره‌باغ با یکدیگر درگیری نظامی دارند. قره‌باغ بر اساس قوانین بین‌المللی بخشی از آذربایجان شناخته می‌شود اما اکثریت جمعیتش را ۱۲۰ هزار ارمنی تشکیل می‌دهند.

این منطقه در جنگ میان دو کشور در اوایل دهه ۱۹۹۰ از کنترل باکو خارج شد. اما بر اساس توافق آتش‌بس پاییز ۲۰۲۰ که پس از درگیری ۴۴ روزه و با پادرمیانی روسیه بین دو کشور برقرار شد، ارمنستان متعهد شد که در ازای باز شدن کریدور لاچین برای رفت‌وآمد ساکنان ارمنی خان‌کندی، کریدور زنگزور را برای تزانزیت کالا از جمهوری آذربایجان به نخجوان باز کند.

حالا، پاشینیان صلح‌بانان روسیه را که مسئول برقراری آتش‌بس هستند، به «ضعف در انجام وظیفه» متهم کرده است.

او با بیان اینکه «معماران امنیت ارمنستان ۹۹.۹ درصد برای تأمین اسلحه و مهمات به روسیه وابسته بودند» تصریح کرد: حالا خود روسیه به دلیل جنگ اوکراین «نیازمند اسلحه، تجهیزات و مهمات» است و در چنین وضعیتی قابل درک است که نتواند به نیازهای امنیتی ارمنستان پاسخ بدهد.

عرفان کرم‌ویسی، وکیل جعفر ابراهیمی، فعال صنفی معلمان و کامیار فکور، فعال کارگری، از انتقال این دو زندانی سیاسی از بند چهار زندان اوین به زندان قزلحصار کرج خبر داد.

این وکیل دادگستری روز یکشنبه در شبکه اجتماعی ایکس (توئیتر سابق) نوشت انتقال آقایان ابراهیمی و فکور به‌همراه چند تن دیگر از زندانیان سیاسی به زندان قزلحصار در حالی صورت گرفته که دلیل خروج‌‌شان از زندان حین انتقال، «حضور در جلسۀ دادگاه» عنوان شده بود.

به نوشتۀ او، این اقدام با «تصمیم شورای طبقه‌بندی زندان اوین» انجام شده است، در حالی‌که بر اساس «قول مساعد مسئولین زندان و نامه‌نگاری‌های انجام‌شده» باید به وضعیت جسمانی آقای ابراهیمی به سرعت رسیدگی می‌شد.

منابع مطلع در این زمینه به رادیو فردا گفته‌اند که دلیل اصلی انتقال این دو زندانی سیاسی «اعتراض آن‌ها به عدم رعایت اصل تفکیک جرائم» در بند چهار زندان اوین بوده و این عمل برای «تنبیه» این دو فعال صنفی و مدنی صورت گرفته است.

آقای کرم‌ویسی به‌تازگی با ابراز نگرانی در مورد «وخامت» وضعیت جسمی جعفر ابراهیمی گفته بود که این معلم زندانی به علت «التهاب روده» و «دیابت» نیاز فوری به رسیدگی پزشکی دارد.

او همچنین در مورد خارج کردن کامیار فکور از زندان اوین و انتقال او به قزلحصار نوشته است از آنجا که سروناز احمدی، همسر این فعال کارگری، در بند زنان این زندان [اوین] است، این انتقال «غیرقانونی» است.

هم‌زمان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان خبر داده که دو زندانی سیاسی دیگر به نام‌های احمدرضا حائری و رضا سلمان‌زاده نیز از بند چهار زندان اوین به زندان قزلحصار منتقل شده‌اند.

وب‌سایت حقوق بشری هرانا در همین روز گزارش داد ۹ زندانی سیاسی به نام‌های سامان یاسین (صیدی)، سعید ماسوری، افشین بایمانی، حمزه سواری، حسین گچلو، مسعودرضا ابراهیمی‌نژاد، لقمان امین‌پور، محمد شافعی و مطلب احمدیان، صبح یکشنبه از زندان اوین به «مکانی نامعلوم» منتقل شده‌اند.

هرانا با استناد به برخی گزارش‌های دریافتی افزوده که انتقال این زندانیان «با دستبند و پابند، اعمال خشونت و به بهانۀ انتقال به زندان قزلحصار کرج صورت گرفته است». با این حال، هنوز از محل دقیق نگه‌داری این ۹ نفر اطلاعی در دست نیست.

فرزانه برزه‌کار، مادر عرفان رضایی از کشته‌شدگان اعتراضات سراسری، ویدئویی از برگزاری سالروز تولد فرزندش در خانه منتشر کرده و در حساب کاربری خود در ایکس (توئیتر سابق) نوشته است: «مرا از جشن گرفتن سر مزارش در عرفانیه آمل منع کردید. در خانه‌اش جشن گرفتم‌.»

خانم برزه‌کار افزوده است: «از خانه منع کنید در خیابان جشن می‌گیرم. از خیابان منع کنید در اسارت شما هم که باشم، در دل داغدارم زیباترین جشن زادروزش را می‌گیرم.»

نخست وزیر اسرائیل مسئولیت افشا شدن دیدار وزیر خارجه این کشور با همتای لیبیایی را که باعث جنجال و واکنش منفی در لیبی شد، تلویحاً متوجه وزیر کابینۀ خود دانست.

دفتر الی کوهن، وزیر خارجه اسرائیل روز پنجم شهریور اعلام کرد که او مدتی پیشتر با نجلا منقوش، وزیر خارجه لیبی، در ایتالیا دیدار کرده است. این اعلامیه بعد از گزارش یک رسانه اسرائیلی صادر شد.

بنیامین نتانیاهو روز یکشنبه در مصاحبه با شبکه تلویزیونی «ای‌ان‌تی۱» قبرس گفت حالا مشخص شده که این دیدار «مفید نبوده است».

او افزود: «دستوری به همه وزارتخانه‌های دولتی ارسال کردم که چنین دیدارهایی باید پیشاپیش با دفتر من هماهنگ شوند و اعلام عمومی آن‌ها هم باید پیشاپیش باید با دفتر من هماهنگ شود.»

خبر دیدار وزیران خارجه لیبی و اسرائیل به اعتراضاتی در لیبی که اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسد، دامن زد و به برکناری نجلا منقوش منجر شد. یک روز بعد، روزنامه نیویورک‌ تایمز گزارش داد او از لیبی «گریخته است».

این موضع در حالی اعلام شده که شبکه کان اسرائیل شمم شهریور گزارش داده بود دیدار خانم منقوش با همتای اسرائیلی خود نمی‌توانسته بدون موافقت نخست‌وزیر لیبی انجام شده باشد.

تحلیلگران می‌گویند عبدالحمید الدبیبه، نخست‌وزیر و سایر رهبران لیبی به دنبال برقراری ارتباط با اسرائیل هستند، به این امید که واشینگتن به عنوان حامی عادی‌سازی روابط کشورهای عربی با اسرائیل، در کشمکش‌های داخلی لیبی از آن‌ها حمایت کند.

نازیلا معروفیان، خبرنگاری که به‌تازگی برای چهارمین بار ظرف کمتر از یک سال به‌دست مأموران امنیتی بازداشت شده است، به «یک سال حبس و ۱۵ میلیون تومان جزای نقدی» محکوم شد.

برخی منابع حقوق بشری از جمله هرانا شامگاه یکشنبه خبر دادند که این رأِی از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران و به اتهام انتسابی «تبلیغ علیه نظام» در پروندۀ قضایی خانم معروفیان صادر شده است.

بر اساس گزارش رسیده به رادیو فردا، این روزنامه‌نگار روز هشتم شهریور در خانه‌اش و با ضرب‌وشتم مأموران امنیتی بازداشت شده بود.

این روزنامه‌نگار نخستین بار هشتم آبان پارسال به‌دلیل انتشار و بازتاب مصاحبه با امجد امینی، پدر مهسا امینی، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین زیر نظر وزارت اطلاعات منتقل شد. او ۲۲ دی‌ماه به طور موقت از زندان آزاد شد.

امجد امینی در آن مصاحبه خبر داده بود که معاون پزشکی قانونی صراحتاً به او گفته بود که در مورد جان‌باختن دخترش «هر چه را که به صلاح مملکت باشد» می‌نویسد.