بهرام بیضایی، ادیب، پژوهشگر، نویسنده و کارگردان شناخته شده فرهنگ و هنر ایران، ۵ دی ۱۴۰۲ در حالی پا به ۸۵ سالگی گذاشت که همچنان دور از وطنش به آفرینش ادبی، فرهنگی و هنری مشغول است. او پیش از همهگیری ویروس کرونا تمرینهای اجرای نمایش تازهای به نام «داش آکل به گفتۀ مرجان» را در دانشگاه استنفورد آمریکا آغاز کرده بود که ناچار متوقف شد و هنوز فرصت ازسرگیری تمرینهای اجرایش فراهم نشده است. نمایشنامۀ «داش آکل به گفتۀ مرجان» از آثاری است که بهرام بیضایی در خارج از ایران نوشته است.
تابستان امسال در سیزدهمین سال اقامت آقای بیضایی در خارج از ایران، یکی از نمایشنامههایش با نظارت او از سوی نشر بیشه در آمریکا منتشر شد؛ نمایشنامه «مجلس شبیه در ذکر مصائب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رُخشید فرزین» که پیشتر به مدت ۲۴ شب، در تیر و مرداد سال ۱۳۸۴ امکان اجرا در ایران پیدا کرد و همزمان با تنفیذ محمود احمدینژاد در مقام رئیس جمهور آن زمان ایران اجرایش بهرغم استقبال گسترده مخاطبان متوقف شد.
این نمایشنامه درباره یکی از مهیبترین تحولات سیاسی و اجتماعی تاریخ معاصر ایران، قتل حکومتی روشنفکران و نویسندگان ایرانی است.
۱۸ سال پس از توقف اجرای نمایش «مجلس شبیه ...»، بهرام بیضایی در پادکست «صحنۀ» رادیو فردا به صحبت درباره این نمایشنامه و اجرایش پرداخت.
گفتوگو با بهرام بیضایی در ۸۵ سالگیاش
از همین مجموعه
-
آذر ۲۸, ۱۴۰۳
مروری بر سال سینمایی ۲۰۲۴
-
آذر ۱۴, ۱۴۰۳
هانا کامکار و تجربه «وصف ناشدنی» اولین بازی بیحجابش
-
آبان ۰۲, ۱۴۰۳
سفر سی و سه ساله از عروس مسافران تا مادر مرجان
-
مهر ۰۴, ۱۴۰۳
«انسان بهتر بودن را به بازیگر بودن ترجیح دادم»