صد سال پس از آخرین نمایشِ یک پرترهٔ پرماجرا اثر گوستاو کلیمت، نقاش شهیر اتریشی، این اثر دوباره پیدا شده و در معرض دید و نمایش قرار خواهد گرفت.
آخرین مکانی که «پرترهٔ فورلین لیزر»، اثر هنرمند مشهور اتریشی گوستاو کلیمت، به نمایش درآمد، اواسط دههٔ ۱۹۲۰ در وین بود.
این نقاشی یک زن جوان را نشان می‌دهد که گمان می‌رود هنریت لیزر باشد؛ زنی از یک خانوادهٔ ثروتمند یهودی که نازی‌ها او را تبعید کردند و بعد هم او را کشتند.
تنها رکورد باقی‌مانده از این اثر یک عکس سیاه‌وسفید مربوط به سال ۱۹۲۵ در زمان آخرین نمایش آن بود که در آرشیو کتابخانهٔ ملی اتریش نگهداری می‌شد. متخصصان گفته‌اند این پرتره حصل ۹ بار مراجعهٔ خانم لیزر در فاصله‌ٔ سال‌های ۱۹۱۷ و ۱۹۱۸ به آتلیه بوده و شواهد نشان می‌دهد گوستاو کلیمت هنوز مشغول کار بر روی جزئیات آن بوده که مرگش در سال ۱۹۱۸ رخ می‌دهد.
اکنون، تقریباً ۱۰۰ سال بعد از نخستین نمایش این تابلو نقاشی از یکی از مشهورترین هنرمندان مدرنیست جهان، قرار است این اثر دوباره در معرض دید قرار بگیرد ۲۴ آوریل برای حراج ارائه شود.
خانهٔ حراج اتریش در بیانیه‌ای گفته است: «کشف دوبارهٔ این پرتره، یکی از زیباترین پرتره‌های آخرین دورهٔ خلاقیت کلیمت، بسیار احساس‌برانگیز است.»
به‌گفتهٔ خانهٔ حراج اتریش، «چنین نقاشی‌ای با چنین کیفیت و اهمیت هنری و ارزش به‌مدت ده‌‌ها سال در بازار هنر اروپای مرکزی موجود نبوده است».
این اثر هنری، تا پیش از حراج در۲۴ آوریل، در سطح بین‌المللی ازجمله در سوئیس، آلمان، بریتانیا و هنگ‌کنگ به نمایش درخواهد آمد.
این پرتره که اندازهٔ آن ۵۳ در ۱۴۰ سانتی‌متر است، ممکن است در حراج بین ۳۰ تا ۵۰ میلیون یورو معادل ۳۲.۵ میلیون دلار تا ۵۴.۴ میلیون دلار فروخته شود.
سایر آثار کلیمت، هنرمندی که شاید بیشتر به‌خاطر تابلو «بوسه» شهرت داشته باشد، میلیون‌ها دلار فروخته شده‌اند.
خانه حراج می‌گوید، خانوادهٔ لیزر «به حلقهٔ جامعهٔ ثروتمند و طبقه بالای وین تعلق داشتند که کلیمت در بین آن‌ها حامیان و مشتریان خود را پیدا می‌کرد».
این نقاشی در سال ۲۰۲۲، هنگام رفت‌وآمد مالک به مؤسسه خانهٔ حراج دوباره کشف شد. این اثر در دهه ۱۹۶۰ توسط یکی از بستگان مالک فعلی خریداری شده و سپس به مالک فعلی به ارث رسیده است.
گوستاو کلیمت که به‌خاطر سبک شجاعانه و بی‌پروای نقاشی‌های خود شهرت دارد، یکی از چهره‌های برجستهٔ مدرنیسم در آغاز قرن بیستم تلقی می‌شود. آثار او در زمرهٔ گران‌ترین نقاشی‌های جهان هستند.
یکی از تابلوهای او با عنوان «پرترهٔ آدل بلوخ باوئر دوم» سال ۲۰۰۶ به بهای ۸۷.۹ میلیون دلار و یکی از تابلوهای منظرهٔ او با عنوان «جنگل توس» پارسال در حراج ساتبیز به بهای ۱۰۴ میلیون دلار فروخته شد.
گزارش شده که دو پرترهٔ دیگر این نقاش در معاملات خصوصی بالاتر از صد میلیون دلار فروخته شده‌اند.
آخرین تابلویی که گوستاو کلیمت قبل از مرگش در سال ۱۹۱۸ آن را با جزئیات کامل تمام کرد، «بانویی با بادبزن» نام دارد که سال ۱۹۹۴ به قیمت ۱۱.۶ میلیون دلار فروخته شده بود اما سال ۲۰۲۳ در حراجی ساتبیز به یک مجموعه‌دار هنگ‌کنگی به قیمت ۱۰۸.۴ میلیون دلار فروخته شد و رکورد گران‌ترین اثر هنری فروخته‌شده در یک حراجی در اروپا را شکست.
رکورد گران‌بهاترین اثر هنری تا پیش از آن در حراج‌های اروپایی متعلق به «مرد رهرو یک» اثر آلبرتو جاکومتی، مجسمه‌ساز سوئیسی، بود که سال ۲۰۱۰ در حراج ساتبیز به بهای ۱۰۴.۳ میلیون دلار به فروش رفت.
در رتبهٔ بعدی یکی از تابلوهای کلود مونه، نقاش فرانسوی، از مجموعهٔ معروف به «نیلوفرهای آبی» قرار دارد که سال ۲۰۰۸ در حراج مؤسسهٔ کریستیز ۸۰.۴ میلیون دلار فروخته شد.
رکورد جهانی در بهای آثار هنری متعلق به تابلو «منجی جهان» (سالواتور موندی) است که تصور می‌شود اثر لئوناردو داوینچی باشد؛ هرچند برخی کارشناسان در این نکته شک دارند. این تابلو در سال ۲۰۱۷ به بهای ۴۵۰.۳ میلیون دلار فروش رفت.
