هفت هفته پس از اولین افشاگریهای شوکهکننده درباره ابه پییر، کشیش معروف فرانسوی، گزارش جدیدی درباره اتهامهای مربوط به خشونت جنسی اعمال شده از سوی این چهره مذهبی پرنفوذ منتشر شده است.
آقای پییر که در سال ۲۰۰۷ درگذشت علاوه بر این که دارای جایگاهی مذهبی بود، یکی از نمادهای مهم فرانسه در عرصه مبارزات اجتماعی به شمار میرود.
او عضو نهضت مقاومت فرانسه در دوران جنگ جهانی دوم بود و بارها مورد ستایش روسایجمهور این کشور قرار گرفت.
۱۷ سال پس از مرگش، او همچنان طرفداران زیادی در میان مسیحیان و حتی به دلیل کارهای انساندوستانهاش در میان افراد بیدین دارد.
افشاگریها چه بود؟
اولین بار در ماه ژوئیه افشاگریهایی علیه ابه پییر صورت گرفت که شوک بزرگی به جامعه فرانسه وارد کرد.
در آن زمان، آبه پییر از سوی هفت زن به ارتکاب خشونت جنسی متهم شد. تحقیقات در این زمینه از سوی یک شرکت تخصصی انجام شده بود.
پس از انتشار اولین گزارشها، سازمان خیریه امائوس و بنیاد ابه پییر که هر دو توسط این کشیش تاسیس شده بود، اعلام کردند که تلاش خواهند کرد ببینند «آیا رویدادهای مشابه دیگری ممکن است رخ داده باشد یا نه». این یک رویکرد نادر در چنین پروندههایی بود.
هفت هفته پس از اولین افشاگریهای شوکهکننده درباره ابه پییر، گزارش جدیدی روز ۱۶ شهریور درباره اتهامهای مربوط به خشونت جنسی اعمال شده از سوی این چهره مذهبی پرنفوذ منتشر شد.
عالیترین نهاد اسقفی فرانسه پس از انتشار این اتهامها، اعلام کرد که برای روشن شدن حقایق همکاری خواهد کرد.
بوسههای اجباری، تماسهای جنسی مکرر با افراد ناتوان جسمی، تماس جنسی با کودکان و اظهاراتی که ماهیتی جنسی داشته، از جمله شهادتهای جدید علیه ابه پییر است.
بر اساس این شهادتها، این وقایع در سالهای ۱۹۵۰ تا ۲۰۰۰ روی داده و علاوه بر فرانسه، قربانیانی نیز در آمریکا، مراکش و سوئیس در این زمینه شهادت دادهاند.
این افراد شامل کارمندان مکانهایی که آبه پییر در آنها اقامت داشته، اعضای خانوادههای نزدیک به این کشیش یا حتی افراد عادی هستند که در جریان رویدادها و ملاقاتهای عمومی با آبه پییر برخورد داشتند.
نظر مردم فرانسه در این زمینه چیست؟
جامعه فرانسه به افشاگریها درباره ابه پییر به شیوههای مختلف واکنش نشان دادهاند؛ برای برخی چنین رفتارهایی از سوی شخصیتهای مذهبی قابل پیشبینی بوده، برخی این شهادتها را باور نکردند و برخی نیز گفتهاند که باید حساب افراد را از عقایدشان جدا کرد.
یکی از زنان ساکن پاریس در این زمینه به خبرگزاری فرانسه گفته است: «برای من، این شوکهکننده است و پایان یک نماد. حالا، با تمام جنبشهای «من هم»، نمیدانم در مورد آن چه فکر کنم. از یک سو، آزادی حرف زدن ایجاد میشود و این خوب است. اما از سوی دیگر، این یک شوک بزرگ است، زیرا هنوز نماد همه چیز بود، همه انسانگرایی، همه کمکها به محرومان.»
یک زن دیگر نیز در پایتخت فرانسه گفت: «در نهایت، این همه جا اتفاق میافتد. ما متوجه میشویم که اکنون، این پدیده در همه زمینهها، در همه ادیان، وجود دارد. چندی پیش مقاله ای را در تلهراما خواندم، نمی دانم که بود اما شخصیت مذهبی بسیار بالایی بود. شخصیتی که او هم مرتکب تجاوز جنسی شده بود. چنین چیزی در همه عرصهها وجود دارد.»
اما در میان مسیحیان برخی به تندی اتهامات را رد کردند و برخی دیگر موضعی متفاوت داشتند.
یک زن مسن که برای زیارت به شهر مذهبی لورد در جنوب فرانسه رفته بود، گفت: ««من بلافاصله پس از شنیدن این خبر عصبانی شدم. برای من، این اتهامزنیها شرمآور است که چند زن او را متهم کنند، من این را باور نمیکنم. برای من، این یک تهمت نکوهشآمیز است. با خودم گفتم، به هر حال، باید به او اجازه دهند که در آرامش باشد، من این را اصلا باور نمیکنم چون فکر میکنم این اتهامات در دوره ای مطرح شده که شبیه آنها بین بازیگران مطرح شده است.»
اما یک دانشآموز دختر که دارای اعتقادات مذهبی است، گفت: «ما باید این قضیه را از دین جدا کنیم. همه مردانی که کارهای خوب انجام دادهاند، این کار را نمیکنند. همه مسیحیان به زنان تجاوز نمیکنند. ما باید انسان را از ایمان جدا کنیم.»
تغییر نام بنیاد ابه پییر و تعطیلی مکان یادبود او
عالیترین نهاد اسقفی فرانسه پس از انتشار این اتهامها، اعلام کرد که برای روشن شدن حقایق همکاری خواهد کرد.
همچنین با طرح اتهامهای مربوط به خشونت جنسی از سوی ابه پییر، بنیاد او در فرانسه نام خود را تغییر خواهد داد و مکانی که او سالهای پایانی عمرش را در آنجا گذارند و به نوعی موزه تبدیل شده بود، بسته شد.
بنیاد آبه پییر روز ۱۶ شهریور با تاکید مجدد بر «حمایت کامل» خود از قربانیان، تصمیم خود را برای تغییر نام این بنیاد اعلام کرد.
امائوس نیز تعطیلی قطعی مکان یادبود ابه پیر در استویل (Seine-Maritime) را اعلام کرد.
در بیانیهای که روز جمعه از سوی چند سازمان منتشر شد، آمده که صدای آبه پییر، در زمان خود به «همبستگی میان انسانها» منجر شد و اهمیت اقدامات او یک واقعیت تاریخی است.
این بیانیه میافزاید اما اکنون «دردی غیرقابل تحمل» که او در قربانیانش ایجاد کرد، مشاهده میشود.