یوهان فلودِروس، شهروند سوئد و کارمند اتحادیهٔ اروپا که در جریان مبادلهٔ زندانیان میان ایران و سوئد آزاد شد، در مصاحبه با پایگاه خبری پولیتیکو روایتی از تجربهٔ دو سالهٔ خود در دورهٔ بازداشت و زندان شرح داده است.
این کارمند ۳۴ سالهٔ اتحادیهٔ اروپا در این گفت‌وگو که جمعه چهارم آبان منتشر شد، در مورد کارهای روزمرهٔ خود در دوران حبس توضیح داد، ازجمله این‌که هر هفته فقط «سه نوبت ۲۰ دقیقه‌ای» از فضای آزاد بیرون از سلول بهره‌مند می‌شد و در بند عمومی از کارتن برای ساختن شطرنج و ورقِ بازی پوکر استفاده کرده بود.
یوهان فلودِروس بهار ۱۴۰۱ برای «سفر گردشگری» به‌همراه چند تن از دوستان خود به ایران سفر کرده بود اما ۲۸ فروردین همان سال در حالی‌که قصد بازگشت داشت، بازداشت شد.
آقای فلودِروس از سوی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی به «جاسوسی» و «افساد فی‌الارض» متهم شد که می‌توانست حکم اعدام را برایش در پی داشته باشد.
او به همراه یک شهروند دیگر سوئد به نام سعید عزیزی ۲۶ خرداد امسال با میانجیگری عمان در مقابل حمید نوری که هنگام اعدام‌های زندانیان سیاسی در سال ۶۷ با نام مستعار «حمید عباسی» شناخته می‌شد، آزاد شد و به سوئد بازگشت.
در گزارش پولیتیکو آمده است آقای فلودِروس پس از بازداشت در ابتدا به یک سلول انفرادی با مساحت ۴۰ متر مربع منتقل شد. او در این مدت با هدف گذران وقت شش ساعت در شبانه‌روز در سلول قدم می‌زد و دو ساعت نیز ورزش می‌کرد.
او در روزهای اولیهٔ دستگیری تصور می‌کرد اشتباهی رخ داده و به‌زودی با پرواز بعدی به بروکسل بازخواهد گشت.
اما این شهروند سوئد به‌زودی متوجه شد بازجویانش سفرهای قبلی‌اش به ایران را که به‌عنوان یک مقام اتحادیهٔ اروپا برای پروژه‌های مربوط به پناهجویان کشور افغانستان انجام شده بود، به‌عنوان فعالیت‌های «جاسوسی» تلقی کرده‌اند.
او دربارهٔ این اتهام می‌گوید: «همهٔ این‌ها [ظاهراً] نشان می‌داد که قصد واقعی من و اتحادیهٔ اروپا براندازی نظام بوده است.»
یوهان فلودِروس همچنین گفت به‌وسیلهٔ سایر زندانیان پس از انتقال از انفرادی به بند عمومی از دلیل بازداشت خود مطلع شده است.
او در زمینه گفت وقتی وضعیتم را برای سایر زندانیان تشریح کردم، فوراً به من پاسخ دادند: «تو گروگان هستی. آیا تا کنون دربارهٔ فردی به نام حمید نوری در سوئد چیزی شنیده‌ای؟»
آقای فلودروس پس از آزادی در مکالمهٔ تلفنی با اولف کریسترسون، نخست‌وزیر سوئد، گفته بود: «بارها خواب روز آزادی خود را می‌دیدم، اما بعد روی زمین سیمانی لعنتی بیدار می‌شدم. حالا که از حریم هوایی ایران خارج شدم و در راه بازگشت به خانه هستم، برایم باورپذیر می‌شود».
این شهروند سوئد پس از آزادی و دقایقی پس از بازگشت به استکهلم از دوست‌پسرش خواستگاری کرد.
او به پولیتیکو گفت مقامات ایرانی در زمان بازداشت می‌دانستند دوست‌پسر دارد، زیرا تلفن همراه او را بررسی کرده بودند.
با این وجود او تمایلات جنسی خود را به دلیل همبند بودن با افراد قاتل و اعضای داعش، در زندان مخفی نگه داشت.
پس از انجام این مبادله بسیاری از فعالان حقوق بشری نسبت به عملکرد دولت سوئد انتقاد کردند؛ از جمله سازمان عفو بین‌الملل که آزادی حمید نوری را «تکان‌دهنده» توصیف کرد.
حمید نوری، ۶۲ ساله، براساس شکایت فعالان حقوق بشر و مخالفان حکومت ایران به پلیس سوئد روز ۱۸ آبان ۱۳۹۸ هنگام ورود به فرودگاه استکهلم با یک پرواز مستقیم از ایران دستگیر شد. دادگاهی در سوئد در تیر ماه ۱۴۰۱ او را به جرم «نقض فاحش قوانین بشردوستانه بین‌المللی و قتل» به حبس ابد محکوم کرد.
نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی بارها از بازداشت شهروندان دوتابعیتی ایرانی یا شهروندان خارجی برای امتیازگیری از دولت‌های غربی یا تبادل زندانیان خود استفاده می‌کنند.
جمهوری اسلامی اتباع خارجی را معمولاً با اتهام‌هایی چون «اقدام علیه امنیت ملی» و «جاسوسی» به زندان محکوم می‌کند، اما مدارک و شواهد روشنی برای اثبات این اتهام‌ها ارائه نمی‌دهد.
فعالان حقوق بشر معتقدند تبادل زندانی با جمهوری اسلامی باعث تداوم «سیاست گروگان‌گیری» توسط این حکومت خواهد شد و باید روش‌های دیگری را برای آزادی گروگان‌ها در ایران انتخاب کرد.
