یک مطالعهٔ تازه نشان میدهد مصرف الکل، که تاکنون به عنوان بخشی از فرهنگ بشری شناخته میشد، در دنیای حیوانات نیز رواج دارد.
این مطالعه که توسط دانشگاه اکستر در بریتانیا انجام و نتایج آن در مجله «Trends in Ecology and Evolution» منتشر شده است، تأکید میکند که الکل بهطور طبیعی در هر زیستگاهی بر روی زمین وجود دارد و بسیاری از حیوانات به طور منظم این ماده را مصرف میکنند.
آنا بولند، یکی از پژوهشگران این مطالعه، میگوید: «این کشف بیانگر آن است که نگرش انسانمحور ما نسبت به الکل باید تغییر کند. اتانول در دنیای طبیعی بسیار فراوان است و مصرف آن توسط حیوانات میتواند پرسشهای جدیدی را در مورد رفتارهای بومشناسی مطرح کند».
زمانی که میوهها افتاده و پلاسیده میشوند، مخمرهای موجود در هوا و در خود میوه، قند آن را به اتانول تبدیل میکند. به همین دلیل است که گاهی میوههای فاسد ممکن است بویی مثل آبجو یا شراب بدهند.
این میوهها معمولاً بیش از یک تا دو درصد الکل تولید نمیکنند، اما دانشمندان دریافتند که برخی از میوههای پلاسیدهٔ نخل در پاناما بیش از ۱۰ درصد الکل دارند که تقریبا معادل الکل موجود در شراب است. اما، حتی یک تا دو درصد الکل نیز برای یک پرنده یا پستانداری کوچک کافی است تا حس سرخوشی پرخطری را تجربه کند.
با این حال پژوهشگران تأکید دارند که نمیدانند آیا حیوانات بهدنبال مستی و سرخوشی ناشی از الکل هستند یا خیر. دانشمندان دستکم میدانند که نوشیدن الکل در جوامع انسانی منجر به تسهیل روابط اجتماعی شد و حتی به ایجاد اولین شهرها کمک کرد.
این تحقیقات همچنین بر روی نقش الکل در رفتار حیوانات تمرکز دارد. به عنوان مثال، مگسهای میوه که در محیطهای غنی از اتانول زندگی میکنند، از این ماده به عنوان یک مکانیزم دفاعی در برابر انگلها استفاده میکنند.
مطالعات همچنین نشان دادهاند که مگسهای میوه نر اگر در تلاش برای جفتگیری توسط مگس ماده پذیرفته نشوند، به سمت مصرف الکل میروند و مگسهای میوه ماده پس از نوشیدن الکل سختگیری کمتری برای جفتگیری با مگسهای نر نشان میدهند.
علاوه بر این، محققان در دانشگاه تلآویو به سرپرستی عران لوین به تازگی دریافتهاند که زنبورهای شرقی ممکن است تنها حیواناتی باشند که قادر به مصرف مقدار نامحدودی از الکل بدون تأثیرات منفی بر مرگومیر یا رفتارشان باشند.
دکتر سوفیا بوخبتی، یکی از نویسندگان این مطالعه، میگوید: «آنها میتوانند تا ۸۰٪ محلول اتانول را بدون هیچ تأثیر منفی بر مرگومیر یا رفتار خود مصرف کنند».
این یافتهها نه تنها به دانش ما در مورد تحمل الکل در حیوانات افزودهاند بلکه چالشهای جدیدی را برای درک بهتر تکامل مصرف الکل در دنیای طبیعی فراهم کردهاند.
متیو کریگان، از کالج مرکزی فلوریدا، که در این بررسی همکاری داشته است، اظهار داشت: «یکی از مراحل بعدی ما آزمایش این است که آیا حیوانات در طبیعت غذای حاوی اتانول را ترجیح میدهند یا فقط زمانی آن را میخورند که سطوح اتانول، بسیار پایین و غیرقابل تشخیص باشد».