بر اساس گزارش این خبرگزاری هوادار دولت که از آن به عنوان خبرگزاری نزدیک به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یاد میشود، نهادها و سازمانهای غیردولتی فعال در حوزه حقوق بشر، پروژهای آمریکایی که به گفته آنها در سال ۲۰۰۶ کلید خورد را پیش میبرند، وابستگیهای مالی و ایدئولوژیکی به خارج از ایران دارند و افرادی از مجاهدین خلق، سلطنتطلبان، اعضای انجمن پادشاهی ایران و بهاییان به آنها یاری میرسانند.
این گزارش همچنین کانون مدافعان حقوق بشر را از نهادهای فعال در پروژه ادعایی خود معرفی کرده بود.
شیرین عبادی، برنده ایرانی جایزه صلح نوبل و از مؤسسین کانون مدافعان حقوق بشر، در گفتوگو با رادیو فردا به پرسشهایی در همین زمینه پاسخ داده است.
- رادیو فردا: خانم عبادی در مورد چگونگی و اهداف تأسیس کانون مدافعان حقوق بشر توضیح دهید.
شیرین عبادی: کانون مدافعان حقوق بشر با هدف تأمین و گسترش فرهنگ حقوق بشر در ایران به وسیله مؤسسین آن، که یکی از آنها هم من بودم، تأسیس شد.
با وجود آنکه طبق قانون اساسی ما برای تأمین این کانون احتیاج به مجوز از سوی هیچ مقام و مرجعی نداشتیم اما برای اینکه ثابت کنیم که ما از قوانین، هر چند به آنها اعتراض داریم، اطاعت میکنیم و یک گروه زیرزمینی نیستیم از ابتدای تأسیس به وزارت کشور رفتیم واساسنامه خودمان را به کمیسیون ۱۰ قانون احزاب دادیم.
این اساسنامه در کمیسیون بررسی شد و با فعالیت ما موافقت شد. کسی هم مزاحم ما نمیشد تا اینکه در دوره چهار ساله اول ریاست جمهوری آقای احمدینژاد، وزارت کشور اخطار کرد که شما غیر قانونی هستید. جواب دادیم که ما قانونی هستیم و جلسهای در حضور آقای علی جنتی، معاون سیاسی وقت وزارت کشور، تشکیل شد. ایشان هم طبق آنچه که خبرگزاریها اعلام کردند و اکنون نیز در سایتها موجود است، اعلام کردند که کانون مدافعان حقوق بشر یک انجمن قانونی است.
یک روز دیدیم که تعدادی از مأمورین وزارت اطلاعات به همراه کلانتری آمدند و در کانون را بر خلاف قانون بستند و پلمب کردند. شکایت کردیم برای اینکه این کارغیر قانونی بود و پرونده ما مطرح شد اما متأسفانه تا کنون هیچ قاضی جرئت نکرده است که به این پرونده رسیدگی کند و شکایت ما همان طور بلاتکلیف باقی ماند.
از آن پس بود که سیل اتهامات ناروا به سوی کانون مدافعان حقوق بشر جاری شد. چند تن از همکاران ما را دستگیر کردند و اکنون هم در کمال تعجب میشنوم که اعلام شده است ما به عنوان براندازی تأسیس شدهایم. این چنین افترایی قابل تعجب است و گویندگان چنین اکاذیبی مطمئن باشند که وکلای کانون، آنها را تحت تعقیب قرار میدهند.
هر چند میدانم که اگر به روال سابق باشد هیچ قاضی جرئت نمیکند گوینده را تحت تعقیب قرار دهد. لیکن برای ثبت در تاریخ ما شکایت کیفری از این نشر اکاذیب خواهیم کرد.
- آیا کانون مدافعان حقوق بشر در طول سالهای فعالیت خود منابع مالی یا کمکی از دولتهای خارجی قبول کرده است؟
تحت هیچ شرایطی از هیچ دولتی حتی از دولت جمهوری اسلامی ایران ما کمکی دریافت نکردهایم چه برسد به دولتهای خارجی. آپارتمان این کانون با پولی که از محل جایزه نوبل دریافت کردم خرید و تجهیز شد و در اختیار کانون قرار گرفت و همچنین با حق عضویتهایی که ماهانه ۱۰ هزار تومان بود و از اعضا دریافت میشد، اداره میشد.
در این خلال نیز کانون مدافعان حقوق بشر، برنده جایزه حقوق بشر از دولت فرانسه شد که سال بعد هم خوشبختانه آقای عمادالدین باقی این جایزه را دریافت کرد و این باعث افتخار ماست که دو سال پیاپی ایرانیها برنده این جایزه شدند.
این جایزه حدود ۱۵ هزار یورو وجه نقدی به همراه داشت که آن هم به صندوق کانون واریز شد و صرف فعالیتهای کانون شده است. تا کنون هر هزینهای که شده به جز این ۱۵ هزار یورو، از محل جایزه نوبل و حق عضویت اعضا بوده است.
تکرار میکنم ، گویندگان چنین اراجیفی مسلماً شکایت کیفری خواهند شد هر چند که هنوز هیچ قاضی جرئت نکرده است تا به شکایت (سابق) ما رسیدگی کند.
- آیا کانون مدافعان حقوق بشر در طول سالهای فعالیت خود ارتباطات سیستماتیک یا ارگانیکی با دیگر مجموعهها و نهادهای حقوق بشری در ایران مثل کمیته گزارشگران حقوق بشر و مجموعه فعالان حقوق بشر داشته است؟
کانون مدافعان حقوق بشر به مناسبت تعداد اعضا قوی و متخصصی که داشت مستقلاً کار میکرد. ما با مجموعه فعالان حقوق بشر و همچنین کمیته گزارشگران حقوق بشر کار نمیکردیم. محور کار کانون مدافعان حقوق بشر مشخص بود.
ما در سه محور عمده کار میکردیم. دفاع رایگان از متهمان سیاسی – عقیدتی، حمایت از خانواده زندانیان سیاسی در حد امکانات کانون و سومین وظیفه ما که از همه هم مهمتر بود گزارشدهی مرتب نسبت به وضعیت حقوق بشر در ایران بود.
در کنار این فعالیتها، فعالیتهای دیگری از جمله آموزش حقوق بشر در سطوح مختلف و برای اقشار مختلف داشتیم. تأسیس شورای ملی صلح در زمانی که احتمال درگیری مابین ایران و آمریکا زیاد شده بود نیز بخشی از اقدامات ما بود.
همچنین ما کمتیه نظارت بر انتخابات آزاد، سالم و عادلانه را تشکیل دادیم. به نظر میرسد مجموعه فعالیتهای ما باعث شد که عدهای خود را فراتر از قانون بپندارند و عصبانی بشوند و چنین تهمتهایی که خودشان میدانند کذب محض است به ما بزنند.