مدیر عامل شرکت نروژی استات اویل هیدرو در ایران در گفت‌و گو با خبرگزاری جمهوری اسلامی، ایرنا، اعلام کرد که این شرکت در حال حاضر نمی‌تواند سرمایه‌گذاری خود در ایران را گسترش بدهد.
یان هلگه اسکوگن، با اشاره به شرایط سیاسی و تحریم‌های وضع شده علیه ایران گفت: «شرکت استات اویل هیدرو مانند دیگر شرکت‌های نفتی غربی در موقعیتی است که در شرایط کنونی نمی‌تواند سرمایه‌گذاری جدید در ایران انجام دهد. بنابراین شروع یک طرح جدید برای ما مشکل است.»
برپایه اطلاعات وبسایت رسمی شرکت استات اویل هیدرو، این شرکت هم‌اکنون مجری توسعه فازهای ۶، ۷ و ۸ میدان گازی پارس جنوبی در خلیج فارس است.
شرکت نروژی استات اویل هیدروی همچنین در بخش خشکی ایران نیز به فعالیت‌های اکتشافی و حفاری مشغول به کار است.
بنا بر اعلام استات اویل هیدرو این شرکت در عملیات اکتشافی میدان اناران واقع در مرکز ایران نیز فعالیت داشته است که هم‌اکنون این پروژه به حال تعلیق درآمده است. استات اویل هیدرو در خرم‌آباد نیز مشغول عملیات اکتشاف و حفاری است.
یان هلگه اسکوگن، مدیر عامل استات اویل هیدرو در مصاحبه با ایرنا ضمن اذعان به وجود محدودیت برای سرمایه‌گذاری بیشتر در ایران، گفته است که این شرکت «دورنمای بلند مدت» برای ایران ترسیم کرده است.
یان هلگه اسکوگن با اشاره به فعالیت این شرکت در فاز ۶، ۷ و ۸ پارس جنوبی آن را مهمترین پروژه این شرکت در ایران توصیف کرد و گفت: «از آنجایی که مقادیر قابل توجه نفت و گاز در ایران برای توسعه و اکتشاف وجود دارد، دورنمای بلندی برای فعالیت درایران می بینیم.»
مدیرعامل شرکت استات اویل هیدرو در ایران همچنین وعده داد که، با تکمیل این سه فاز ظرفیت تولید گاز روزانه به سه میلیارد فوت مکعب خواهد رسید. وی یادآور شد که هم‌اکنون ظرفیت تولید دو میلیارد فوت مکعب است.
دشواری‌های سرمایه‌گذاری در ایران
در چهارم اوت ۱۹۹۶ بيل کلينتون، رئيس جمهوری وقت ايالات متحده، قانونی را به تصويب رساند که به قانون «تحريم ايران-ليبی» يا «ايلسا» شهرت يافت و پس از خروج لیبی از شمول آن «ایسا» خوانده شد.
برپايه اين قانون افراد و شرکت‌های آمریکایی یا غیرآمریکایی که در طول یک سال بیش از ۲۰ میلیون دلار در بخش نفت و گاز ایران سرمایه‌گذاری کنند مشمول مجازات خواهند شد. از آنجا که اين طرح به ابتکار سناتور داماتو تهيه شده بود، اين قانون به قانون داماتو نيز معروف است. با این حال کشورهای اروپایی این قانون را در برخی موارد نادیده گرفته و در ایران سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا، در ماه مارس ۲۰۰۹ مانند جرج بوش، رئیس‌جمهوری پیشین، تحریمی را که بیل کلینتون به اجرا درآورده بود، به مدت یک سال دیگر تمدید کرد.
ایران چهارمین تولیدکننده نفت جهان و دومین صادرکننده سازمان اوپک است. تولید نفت ایران در دهه هفتاد میلادی به بالاترین حد خود (نزدیک به شش میلیون بشکه در روز) رسید و در دهه ۱۹۸۰ به دلیل بمباران تاسیسات نفتی‌اش از سوی عراق به پایین‌ترین میزان خود رسید. ایران در حال حاضر در حدود سه میلیون بشکه در روز نفت خود را صادر می‌کند.
ایران هم‌اکنون با مشکل کمبود سرمایه برای توسعه میدان‌های نفت و گاز خود روبرو است. در سال ۲۰۰۸ میلادی و با تصویب سومین قطعنامه تحریمی علیه برنامه هسته‌ای ایران، چندین شرکت نفتی از جمله شرکت بریتانیایی-هلندی رویال داچ شل، اینپکس ژاپن، استات اویل نروژ و توتال فرانسه از ایران رفته یا افزایش سرمایه‌گذاری خود را متوقف کردند. از این رو ایران برای پر کردن خلا این شرکت‌ها، به کشورهای دیگری چون روسیه، چین و مالزی روی آورده است.
مشکل دیگری که ایران و کشورهای تولیدکننده نفت با آن مواجه هستند این است که با پایین آمدن بهای نفت و نیز بحران اقتصادی جهانی جذابیت سرمایه‌گذاری در این بخش کاسته شده است.
یان هلگه اسکوگن، با اشاره به شرایط سیاسی و تحریم‌های وضع شده علیه ایران گفت: «شرکت استات اویل هیدرو مانند دیگر شرکت‌های نفتی غربی در موقعیتی است که در شرایط کنونی نمی‌تواند سرمایه‌گذاری جدید در ایران انجام دهد. بنابراین شروع یک طرح جدید برای ما مشکل است.»
برپایه اطلاعات وبسایت رسمی شرکت استات اویل هیدرو، این شرکت هم‌اکنون مجری توسعه فازهای ۶، ۷ و ۸ میدان گازی پارس جنوبی در خلیج فارس است.
شرکت نروژی استات اویل هیدروی همچنین در بخش خشکی ایران نیز به فعالیت‌های اکتشافی و حفاری مشغول به کار است.
بنا بر اعلام استات اویل هیدرو این شرکت در عملیات اکتشافی میدان اناران واقع در مرکز ایران نیز فعالیت داشته است که هم‌اکنون این پروژه به حال تعلیق درآمده است. استات اویل هیدرو در خرم‌آباد نیز مشغول عملیات اکتشاف و حفاری است.
یان هلگه اسکوگن، مدیر عامل استات اویل هیدرو در مصاحبه با ایرنا ضمن اذعان به وجود محدودیت برای سرمایه‌گذاری بیشتر در ایران، گفته است که این شرکت «دورنمای بلند مدت» برای ایران ترسیم کرده است.
یان هلگه اسکوگن با اشاره به فعالیت این شرکت در فاز ۶، ۷ و ۸ پارس جنوبی آن را مهمترین پروژه این شرکت در ایران توصیف کرد و گفت: «از آنجایی که مقادیر قابل توجه نفت و گاز در ایران برای توسعه و اکتشاف وجود دارد، دورنمای بلندی برای فعالیت درایران می بینیم.»
مدیرعامل شرکت استات اویل هیدرو در ایران همچنین وعده داد که، با تکمیل این سه فاز ظرفیت تولید گاز روزانه به سه میلیارد فوت مکعب خواهد رسید. وی یادآور شد که هم‌اکنون ظرفیت تولید دو میلیارد فوت مکعب است.
دشواری‌های سرمایه‌گذاری در ایران
در چهارم اوت ۱۹۹۶ بيل کلينتون، رئيس جمهوری وقت ايالات متحده، قانونی را به تصويب رساند که به قانون «تحريم ايران-ليبی» يا «ايلسا» شهرت يافت و پس از خروج لیبی از شمول آن «ایسا» خوانده شد.
برپايه اين قانون افراد و شرکت‌های آمریکایی یا غیرآمریکایی که در طول یک سال بیش از ۲۰ میلیون دلار در بخش نفت و گاز ایران سرمایه‌گذاری کنند مشمول مجازات خواهند شد. از آنجا که اين طرح به ابتکار سناتور داماتو تهيه شده بود، اين قانون به قانون داماتو نيز معروف است. با این حال کشورهای اروپایی این قانون را در برخی موارد نادیده گرفته و در ایران سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا، در ماه مارس ۲۰۰۹ مانند جرج بوش، رئیس‌جمهوری پیشین، تحریمی را که بیل کلینتون به اجرا درآورده بود، به مدت یک سال دیگر تمدید کرد.
ایران چهارمین تولیدکننده نفت جهان و دومین صادرکننده سازمان اوپک است. تولید نفت ایران در دهه هفتاد میلادی به بالاترین حد خود (نزدیک به شش میلیون بشکه در روز) رسید و در دهه ۱۹۸۰ به دلیل بمباران تاسیسات نفتی‌اش از سوی عراق به پایین‌ترین میزان خود رسید. ایران در حال حاضر در حدود سه میلیون بشکه در روز نفت خود را صادر می‌کند.
ایران هم‌اکنون با مشکل کمبود سرمایه برای توسعه میدان‌های نفت و گاز خود روبرو است. در سال ۲۰۰۸ میلادی و با تصویب سومین قطعنامه تحریمی علیه برنامه هسته‌ای ایران، چندین شرکت نفتی از جمله شرکت بریتانیایی-هلندی رویال داچ شل، اینپکس ژاپن، استات اویل نروژ و توتال فرانسه از ایران رفته یا افزایش سرمایه‌گذاری خود را متوقف کردند. از این رو ایران برای پر کردن خلا این شرکت‌ها، به کشورهای دیگری چون روسیه، چین و مالزی روی آورده است.
مشکل دیگری که ایران و کشورهای تولیدکننده نفت با آن مواجه هستند این است که با پایین آمدن بهای نفت و نیز بحران اقتصادی جهانی جذابیت سرمایه‌گذاری در این بخش کاسته شده است.
