همزمان با برگزاری دادگاه حمید نوری، متهم به مشارکت در اعدام‌های تابستان ۶۷، بیش از صد ورزشکار ایرانی در نامه‌ای خطاب به دبیرکل سازمان ملل متحد در این ارتباط خواستار حسابرسی از آیت‌الله علی خامنه‌ای و ابراهیم رئیسی شدند.
در این نامه، اعدام‌های تابستان ۶۷، «نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت» خوانده شده و از سازمان ملل خواسته شده است که ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور کنونی ایران، به عنوان «یکی از آمران این جنایت بزرگ وسایر دست‌اندرکاران» محاکمه شوند.
صد ورزشکار ایرانی که در میان آنها نام قهرمانان جهان و المپیک دیده می‌شود خطاب به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل خواستار آن شده‌اند که با احاله پرونده قتل‌عام ۱۳۶۷ به شورای امنیت ملل متحد برای حسابرسی و محاکمه دست‌اندرکاران این قتل‌عام به ویژه علی خامنه‌ای و ابراهیم رئیسی دست به اقدام بزند.
امضاکنندگان این فراخوان نوشته‌اند که در میان قربانیان قتل‌عام شماری از ورزشکاران و اعضای تیم‌های ملی وجود داشتند و فروزان عبدی، عضو تیم ملی والیبال زنان ایران یکی از این قربانیان بود که ۷ سال بعد از اسارتش اعدام شد.
هزاران زندانی سیاسی در دهه ۶۰، به‌ویژه در تابستان ۶۷، در زندان‌های اوین و گوهردشت در تهران و زندان‌های مشهد، شیراز، اهواز و برخی دیگر از شهرهای ایران با دستور مستقیم آیت‌الله خمینی، رهبر وقت جمهوری اسلامی، و با تصمیم هیئت‌هایی که به هیئت مرگ معروف شدند، اعدام شدند.
بسیاری از این اعدام‌شدگان از هواداران سازمان مجاهدین خلق و شماری از آنها از هواداران دیگر گروه‌های چپ بودند که در سال‌های ابتدایی دهه ۶۰ زندانی شده بودند.
به دلیل پنهان‌کاری حکومت ایران، آمار دقیقی از این اعدام‌ها وجود ندارد، اما بر اساس گزارش سازمان عفو بین‌الملل، دست‌کم ۴۴۸۲ مرد و زن در فاصله دو ماه ناپدید شدند.
به نوشته ورزشکاران ایرانی در این نامه، در میان ۱۲۰ هزار قربانی اعدام در ۴۰ سال گذشته شماری از قهرمانان ورزشی به چشم می‌خورند از جمله حبیب خیبری، کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران که در سال ۱۹۸۴ اعدام شد و نوید افکاری که در سال ۲۰۲۰ اعدام شده است.
نوید افکاری عضو پیشین تیم کشتی ایران بود که در جریان اعتراضات مرداد ۹۷ در شیراز بازداشت و به «محاربه و قتل کارمند یک نهاد امنیتی» متهم شد و با وجود ابهامات فراوانی که از سوی وکلایش اعلام شد، ۲۲ شهریور پارسال اعدام و شبانه دفن شد.
افشین شاهوردی قهرمان جودوی جهان، محمد قربانی برنده مدال طلای کشتی جهان و سولماز ابوعلی قهرمان کاراته جهان از جمله امضاکنندگان این نامه هستند که نوشته‌اند: سکوت و بی‌عملی در برابر نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت در پایان قرن بیستم تشویق به ادامه و تشدید جنایت است.
در این نامه از شورای امنیت ملل متحد و شورای حقوق بشر و دیگر ارگان‌های ذی‌ربط سازمان ملل خواسته شده است در این ارتباط دست به اقدام بزنند.
