در حالی که میلیون‌ها نفر در شهرهای هند و خاور دور به‌طور روزانه با دود و هوای شدیداً آلوده دست و پنجه نرم می‌کنند، مقامات این کشورها از روی استیصال به چاره‌هایی نظیر استفاده از پهپادهای آب‌پاش روی آورده و برخی شرکت‌ها هم به شهروندان قوطی‌هایی از «هوای تمیز بسته‌بندی‌شده» می‌فروشند.
بر طبق آمار سازمان جهانی بهداشت، در حال حاضر ۹۲ درصد از مردم منطقه آسیا و اقیانوس آرام در معرض شدتی از آلودگی هوا قرار دارند که برای سلامتشان «خطری قابل توجه» دارد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، در حالی که خشم عمومی مردم نسبت به آلودگی فزاینده هوا در این کشورها رو به افزایش است، مقامات مسئول به راه‌هایی چون آبپاشی در هوا و نصب تهویه فیلتردار در سر چهارراه‌ها روی آورده‌اند.
دهلی نو، پایتخت هند، که آلوده‌ترین شهر بزرگ در جهان است، کوشیده تا با پاشیدن آب از بالگردها بر فراز شهر اندکی از آلودگی را با قطره‌های آب از هوا گرفته و به زمین منتقل کند.
اما بنا بر گزارش‌ها، شدت دودمه در این شهر به حدی است که به خاطر دید کمِ حرکت بالگردها در ارتفاعات پایین، دولت مجبور به کنار گذاشتن این طرح شده‌است. برنامه دیگر این شهر، فعلاً، قرار دادن فیلترهای هوا بر روی سقف اتوبوس‌ها است.
در بانگ‌کوک، دولت در ماه ژانویه برای چند هفته از روگذرها آب به پایین پاشید و ناوگانی از پهپادها را مأمور کرد تا در سطح شهر از بالا آب اسپری کنند.
در همین حال شهر شی‌آن در شمال چین چندین دستگاه عظیم تصفیه هوا را در مناطق آلوده‌تر شهر مستقر کرده که مانند کارخانه‌هایی عظیم هستند اما آمارها نشان می‌دهد که این طرح تنها توانسته ۱۵ درصد از آلودگی این مناطق بکاهد.
هنگ‌کنک امسال تونلی سه کیلومتر و ۷۰۰ متری افتتاح کرد که دستگاه‌های عظیم تهویه در طی مسیر آن، به گفته مقامات، دست‌کم ۸۰ درصد از آلودگی را از هوای داخل تونل می‌گیرند.
با این‌حال این اقدامات تغییر چندانی در وضعیت نداده و اکنون در خبرها صحبت از افزایش «پناهندگان هوای آلوده» در قاره آسیا است.
«سی‌تریپ» که بزرگ‌ترین آژانس مسافرتی اینترنتی چین است در سال ۲۰۱۶ برآورد کرد که هر سال بیش از یک میلیون نفر از اهالی چین برای فرار از آلودگی شهرهای خود به کشورهای دیگر ازجمله ژاپن، استرالیا و نیوزیلند می‌روند و برخی نیز حتی سفری تحت عنوان «سفر شُش‌پالا» به قاره جنوبگان می‌کنند.
تلاش‌ها به این موارد ختم نمی‌شود و به نوشته خبرگزاری فرانسه، تاجران هر روزه هزاران بطری و قمقمه از «هوای تازه» از نیوزیلند، کانادا، استرالیا و سوئیس به چین وارد می‌کنند و فروش آنها به رهگذران خیابان‌ها هم «بد نیست.»
به نوشته این خبرگزاری، مشتریان در این کشور می‌توانند با حدود ۲۲ دلار آمریکا یک قوطی ۸ لیتری از هوای بسته‌بندی‌شدهٔ نقاط توریستی معروف کانادا خریداری کنند، یا با پرداخت ۱۲۵ دلار یک تُنگ شیشه‌ای پر از هوای روستاهای بریتانیا را استشمام کنند.
هم‌چنین در خبرهاست که در چین، دستفروشان «چای ضد دودمه» می‌فروشند که می‌گویند به آنها «اکسیژن دمیده شده» و برای ریه‌ها خوب است. در مغولستان نیز رهگذران می‌توانند «کوکتل اکسیژن» سفارش دهند که متشکل از آب‌میوه آی است که با دستگاه به داخلش اکسیژن اسپری شده است.
در تبلیغ این کوکتل‌ها آمده که آشامیدن یک لیوان از این معجون «به اندازه سه ساعت قدم زدن در جنگل‌های بارانی است»، اما شواهدی علمی برای تأیید این ادعا در دست نیست.
در شهرهای ایران هنوز خبری از فروش «هوا در بطری» منتشر نشده اما طرح آبپاشی با هواپیما برای تصفیه هوا در سال‌های گذشته در سطحی کم انجام شد که به سرعت با توقف روبه‌رو شد.
چندین سال پیش، استفاده از هواپیماهای تک‌موتوره سمپاش برای پاشیدن آب بر فراز تهران با هدف کاستن از غلظت آلاینده‌ها به ویژه ذرات معلق در هوا با پرواز پنج هواپیما صورت گرفت.
در آن زمان، وحید نوروزی، نماینده شهرداری تهران در کارگروه کاهش آلودگی هوا با «غیرمنطقی و بی‌فایده و در حد طنز» دانستن آبپاشی تهران گفته بود: «در عین حال این سؤال مطرح است که چه میزان آب قرار است با چند هواپیما در تهران ۷۵۰ کیلومتر مربعی پاشیده شود؟»
حسن اصیلیان، معاون پیشین سازمان حفاظت محیط زیست ایران نیز با هشدار نسبت به پیامدهای این اقدام گفته‌است: «با بالا بودن غلظت برخی آلاینده‌ها مانند دی‌اکسید گوگرد و مونوکسیدکربن در تهران و ترکیب آن با قطرات آب که توسط آب‌پاش‌ها پخش می‌شود، باران اسیدی در تهران شکل می‌گیرد.»
