یکی دیگری را قاتل و «بزرگ ترین تروریست» و «خطرناک ترین کشور دنیا» می خواند؛ دیگری این یکی را «غده سرطانی» و «نحس» و «نجس» و «سگ هار منطقه» می نامد.
دشمنان سنتی منطقه، ایران و اسرائیل، دهه هاست وقتی نوبت به حمله لفظی می رسد، هر یک با لحن و ادبیات مختص خود، چیزی برای هم کم نمی گذارند؛ و این جمعه هم، مانند هر جمعه آخر ماه رمضان، در ایران روزی بود برای فریاد زدن این خصومت کهنه. در همین روز بود که حسین سلامی جانشین فرمانده سپاه پاسداران گفت که «بیش از یکصد هزار موشک» در لبنان آماده هستند تا «با یک دستور» اسرائیل را «از نقشه جهان محو کنند».
اسرائیل و ایران چقدر برای هم خطرناکند؟ از سوی دیگر و با نگاهی متفاوت، هر کدام برای تامین اهداف داخلی و منطقه ای و جهانی خود چقدر به دشمنی با هم نیازمندند؟ آیا همان‌طور که درباره تهران-واشینگتن گشایشی در روابط صورت گرفت، ممکن است چشم‌انداز مشابهی برای ایران و اسراییل هم وجود داشته باشد؟
همزمان با برگزاری مراسم «روز قدس» درایران جلیل روشندل استاد علوم سیاسی در آمریکا در کنار مخاطبان رادیو فردا میهمان این هفته برنامه «ساعت ششم» بود تا به واکاوی این کینه کهنه بپردازیم.
