تا همین یک سال و خرده‌ای پیش، شاید حتی تصور این‌که دو مقام ایرانی و آمریکایی، دو سوی یک میز دو نفره بنشینند و مذاکره کنند، توهمی دور از دسترس به نظر می‌رسید. اما عزم هر دو سو در مذاکره بر سر برنامه اتمی، رفته‌رفته تابوی گپ و گفت را چنان در هم شکست، که حالا نه‌تنها بلندپایه‌ترین مقامات دیپلماتیک دو کشور یک‌به‌یک با هم ملاقات و گفت و گو می‌کنند، بلکه دوشادوش یکدیگر در خیابان‌های ژنو قدم می زنند؛ و حتی آغوش وزیر خارجه آمریکا - شیطان بزرگ ِ برساخته در شعارهای جمهوری اسلامی - مرهمی می‌شود برای برادر رئیس جمهور ایران، که در داغ از دست دادن مادر اشک می‌ریزد.
همزمان اما آیت‌الله خامنه‌ای از هیچ فرصتی برای تاختن بر آمریکا فروگذار نمی‌کند و آمریکا هم می‌گوید، مذاکره به معنای گرم شدن روابط نیست.
پرسش این است: آیا یخ روابط آب شده؟ چشم‌انداز ارتقای سطح روابط دوجانبه در آینده نزدیک چگونه است؟ و چه موانعی بر سر مسیر توسعه روابط وجود دارد؟
این هفته جلیل روشندل استاد علوم سیاسی در آمریکا در کنار مخاطبان رادیو فردا میهمان برنامه «ساعت ششم» بود.
