دفتر جامعه بین المللی بهایی در مقر سازمان ملل در ژنو با انتشار بیانیه ای از راه اندازی وبسایتی بنام «خانه اسناد بهایی ستیزی در ایران» اطلاع داده است.
به گفته جامعه بین المللی بهایی در ژنو سایت نامبرده برای نخستین بار هزاران سند رسمی از موارد کثیر و متمادی اعدام، حبس، آزار و اذیت و بطور کلی سرکوب بهاییان در ایران از دوران قاجار تاکنون را بدست داده است.
جامعه بین المللی بهایی میگوید متون و اسناد صوتی و تصویری بیشتری به مرور زمان به زبان انگلیسی و فارسی به این مجموعه افزوده خواهد شد.
وبسایت بایگانی اسناد بهایی ستیزی که از جستجوگر نیز برخوردار است با انتشار اسناد، عکس و فیلم تلاش دارد موارد متعدد اعدام و قتل بهاییان، ارتکاب خشونتها و اقدامات و تحرکات تبیعض آلود ناشی از تعصبات مذهبی علیه این اقلیت مذهبی را ثبت و بایگانی کند.
«سیمین فهندژ» از سخنگوی جامعه بین المللی بهایی در ژنو در گفتگو با رادیو فردا اظهار میدارد که چنین آرشیوی میتواند برای کارهای پژوهشگران سودمند باشد.
بیشتر اسناد این آرشیو مربوط به سالهای پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ است هرچند اسنادی نیز مربوط به دوره قبل از سال ۱۳۵۷ است.
این وبسایت در پاسخ به علاقۀ ای که محققین، خبرنگاران، فیلمسازان و فعالین حقوق بشر به وضعیت بهاییان در ایران نشان داده اند شروع شده و مطمئنا هدف این هست که این اسناد را در دسترس عمومی بگذارد که افراد بیشتری بتوانند در مورد وضعیت بهاییان در ایران تحقیق بکنند.«سیمین فهندژ» از سخنگویان جامعه بین المللی بهایی در ژنو
در سایت اسناد گردآوری شده بهایی ستیزی بخشی در نظر گرفته شده برای فرستادن سند یا اسناد در خصوص مواردی که علیه بهاییان صورت گرفته است.
سیمین فهندژ با توجه به محدودیت هایی که جمهوری اسلامی در زمینه اینترنت در ایران اعمال میکند به رادیو فردا میگوید کوشش دارند دسترسی کاربران در ایران به وبگاه آرشیو اسناد بهایی ستیزی را آسانتر سازند.
سخنگوی جامعه بین المللی بهایی در ژنو همچنین میگوید وبسایت ثبت اسناد بهایی ستیزی در پاسخ به علاقه ای که محققین، خبرنگاران، فیلمسازان و فعالین حقوق بشر به وضعیت بهاییان در ایران نشان داده اند شروع شده و هدف آن این است که این اسناد را در دسترس عمومی بگذارد که افراد بیشتری بتوانند در مورد وضعیت بهاییان در ایران تحقیق کنند.
بر پایه آمار نهاد جهانی بهاییان در ژنو طی سالهای اولیه انقلاب بیش از ۲۰۰ بهایی به قتل رسیدند یا بی آنکه نشانی از آنها بر جا بماند ناپدید شدند، صدها بهایی دستگیر، شکنجه و زندانی یا از کار و یا از دانشگاهها اخراج شدند.
بگفته جامعه بین المللی بهایی از اوایل شکل گیری این آیین در ایران (۱۸۴۴ تا ۱۹۲۰) پیروانش به حکم روحانیت و حکومت به قتل رسیدند و همواره آماج آزار و سرکوب بودند.
