در حالی که رسانههای ایران در هفتههای اخیر از گران شدن غیررسمی قیمت نان در تهران خبر داده بودند، یک مسئول صنفی افزایش بهای نان در پایتخت را رسما تایید کرد.
فاطمه نظری، رئیس اتحادیه صنف نانوایان سنتی تهران، روز دوشنبه ۱۹ شهریور گفت: «با تایید وزارت کشور تغییرات قیمت در کارتخوانهای مربوط به فروش نان به اجرا در آمده است».
به گفته خانم نظری، قیمت نان سنگک ساده از سه هزار تومان به پنج هزار تومان، قیمت بربری ساده با آرد نوع یک از ۱۸۰۰ تومان به ۲۵۰۰ تومان، و بربری ساده با آرد نوع دو از ۲۵۰۰ تومان به ۳۵۰۰ تومان افزایش یافته است.
قیمت نانهای لواش با آرد نوع یک و نوع دو هم به ۷۰۰ تومان و ۹۰۰ تومان افزایش یافته است.
این قیمتها معمولا به عنوان قیمتهای پایه در نظر گرفته میشوند و بهای نانهای مختلف در نانواییها یا فروشگاههای آنلاین معمولا بالاتر از این ارقام است؛ از جمله خبرگزاری میزان هفتم شهریور گزارش داده بود که قیمت نان سنگک در نانواییهای تهران به ۱۰ هزار تومان رسیده است.
رئیس اتحادیه صنف نانوایان سنتی تهران در ادامه اعلام قیمتهای رسمی جدید همچنین گفت که بهای نان تافتون با آرد نوع یک از ۹۰۰ تومان به ۱۲۶۰ تومان، و نوع دو از ۱۲۰۰ به ۱۵۰۰ تومان افزایش یافته است.
از نیمه مرداد امسال و در پی انتشار مصاحبهای از معاون وقت وزیر اقتصاد، نگرانیها درباره افزایش قیمت نان در ایران آغاز شد و پس از آن استانهای مختلف افزایش قیمت نان را رسما اعلام کردند.
نگرانیها پس از آن آغاز شد که محمد جلال، مشاور وزير اقتصاد دولت ابراهیم رئیسی، ۱۴ مرداد در گفتوگو با خبرگزاری ایلنا از لزوم «تعدیل قیمت نان» سخن گفت و دلیل آن را «نارضایتیها بین نانوایان به دلیل عدم تناسب قیمت نان با اجاره و دستمزد» اعلام کرد.
افزایش دوباره قیمت نان در حالی اعلام میشود که بهای نان سنتی در سه سال اخیر دو بار و مجموعا حدود ۷۰ درصد افزایش یافته بود. همچنین در این مدت دولت ایرانقیمت آرد مصرفی نانهای فانتزی و ماکارونی را آزاد اعلام کرده است.
بر اساس آمارهای سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد، فائو، مصرف گندم ایران در سال گذشته ۱۶.۵ میلیون تُن بود و از آن میان ۱۰ میلیون تُن در نانواییهای سنتی استفاده شده است.
همچنین سال گذشته ایران دو میلیون تُن واردات گندم داشت و بنا بر پیشبینی فائو، این رقم امسال به سه میلیون تُن خواهد رسید.
نان به عنوان قوت غالب و ماده غذایی اصلی در سفره ایرانیها به شمار میرود و افزایش قیمت آن بار سنگینی بر دوش خانوارهای فقیر میگذارد.