روایت تازه‌ای از زندگی گوگوش، خوانندهٔ سرشناس و محبوب ایرانی، در یک فیلم مستند جدید با نام «گوگوش، آتشین‌جان» در جشنوارهٔ فیلم داک‌فست شفیلد به نمایش درآمد. این جشنواره از رویدادهای مهم حوزهٔ فیلم مستند در دنیا است و فیلم «گوگوش، آتشین‌جان» در بخش ریتم این جشنواره نمایش داده شد.
مستند بلند «گوگوش، آتشین‌جان»، ضمن مروری بر زندگی فائقه آتشین یا گوگوش در قالب گفت‌وگویی بلند با او، روایتی را از تحولات سیاسی چند دههٔ اخیر و تأثیر آن بر زندگی این خوانندهٔ معروف و محبوب به‌عنوان نمونه‌ای از زن مدرن ایرانی در دوران معاصر ارائه می‌دهد.
انقلاب ۵۷ و نگاه محدودگرای حکومتِ برآمده از آن به فعالیت‌های هنری از مهم‌ترین بخش‌های این روایت است که در آن به سرنوشت دیگر هنرمندان فعال در دوران پیش از انقلاب ایران هم اشاره می‌شود.
بیننده در فیلم «گوگوش، آتشین‌جان» لحظات کمتر دیده‌شده‌ای از زندگی گوگوش و رابطهٔ او با خانواده و نزدیکان و همکارانش را می‌بیند و نظراتِ به‌نسبت صریح‌تری نیز از او دربارهٔ برخی نکات مهم زندگی‌اش ازجمله بازگشت به ایران در ماه‌های ابتدایی پس از انقلاب و چگونگی خروجش از ایران پس از ۲۱ سال ممنوعیت می‌شنود.
نیلوفر تقی‌زاده، سازندهٔ مستند «گوگوش، آتشین‌جان» که سابقهٔ ساخت مستندهای دیگری از جمله «خواب نیلا در باغ بهشت انگوری» را در همکاری با شبکهٔ ZDF آلمان دارد، مستند «گوگوش، آتشین‌جان» را هم با همکاری همین شبکه ساخته است.
خانم تقی‌زاده در گفت‌وگو با پادکست «صحنهٔ» رادیو فردا به بیان جزئیاتی دربارهٔ ساخت و نمایش این فیلم پرداخته و می‌گوید علاوه بر علاقهٔ معمول به گوگوش، همیشه کنجکاو بوده دربارهٔ فائقه آتشینی که گوگوش را با خودش حمل می‌کند، بیشتر بداند. همچنین قصد داشته که گوگوش همراه با بیان داستان زندگی‌اش، روایتی از قصهٔ هنرمندان و زندگی مردم ایران از زمان تولد تاکنون ارائه کند.
در فیلم «گوگوش، آتشین‌جان»، این خوانندهٔ محبوب و سرشناس شرحی از بازجویی‌هایش در ماه‌های ابتدایی پس از انقلاب ۵۷ بیان می‌کند و می‌گوید از همان زمان تصمیم گرفت گوگوش را «سر ببرد و یک آدم معمولی» بشود.
او همچنین چگونگی خروج از ایران را به پیشنهاد استودیوی «هدایت فیلم» برای ساخت چهار فیلم به کارگردانی مسعود کیمیایی در خارج از کشور مربوط می‌داند که در ادامه تبدیل به قرارداد اجرای کنسرت‌هایی شد.
با آن‌که این نکات مهم از زبان گوگوش دربارهٔ این مقاطع حساس زندگی او بیان می‌شود، اما فیلم بیش از این وارد جزئیات این بخش‌های ملتهب نمی‌شود. نیلوفر تقی‌زاده در این باره می‌گوید خانم گوگوش با جزئیات بسیار زیادی دربارهٔ تمام این موارد صحبت کرد اما این اظهارات در نسخهٔ نهایی، با درنظر گرفتن زمان محدود و لزوم توجه کردن به هر دو مخاطب ایرانی و غیرایرانی فیلم، حذف شد.
خانم تقی‌زاده با تأیید این‌که نکات حذف‌شده می‌تواند برای مخاطب ایرانی بسیار جذاب باشد، می‌گوید ممکن است در آینده نسخه‌های دیگری از بخش‌های حذف‌شدهٔ صحبت‌های گوگوش را در قالب یک فیلم دیگر منتشر کند.
تماشای لحظات زندگی عادی گوگوش در خانه همراه فرزند و نوه‌اش، به‌ویژه سکانس مربوط به پیاده‌روی دونفرهٔ او با نوه‌اش در آمریکا و تفاوت آشکار فرهنگی آن‌ها به‌عنوان زنانی از دو نسل کاملاً مختلف، از بخش‌های بسیار دیدنی مستند «گوگوش، آتشین‌جان» است.
نیلوفر تقی‌زاده می‌گوید با آن‌که مدت زمان زیادی برای تصویربرداری بخش‌های مختلف این مستند همراه گوگوش نبود، اما اعتماد او باعث شد تا بتواند این لحظات را ثبت کند.
گوگوش را در فیلم مستند تازه‌ای که دربارهٔ او ساخته شده بسیار متأثر از تحولات سیاسی ایران می‌بینیم. او پیش از یکی از کنسرت‌هایش در روزهای اولیه پس از مرگ مهسا ژینا امینی، آشکارا با چشم‌های گریان به‌دشواری قادر به اجرای برنامه است و در بخش دیگری به عنوان یکی از سخنران‌های تجمع‌های ایرانیان خارج از کشور نسبت به «آزادی ایران» ابراز امیدواری می‌کند. نیلوفر تقی‌زاده می‌گوید مرگ مهسا امینی فیلم را کاملاً به سمت دیگری برد.
فیلم مستند «گوگوش، آتشین‌جان» پس از نمایش در چند جشنواره قرار است از پاییز در تعدادی از سینماهای آلمان و تعدادی از کشورهای اروپایی به نمایش درآید و پس از پایان نمایش‌های سینمایی، از تلویزیون آرته که از زیرمجموعه‌های شبکهٔ ZDF است، پخش خواهد شد.
نیلوفر تقی‌زاده می‌گوید حتماً تا آن زمان راهی برای دیده شدن فیلم برای مخاطبان در ایران پیدا خواهیم کرد. کاملِ صحبت‌های نیلوفر تقی‌زاده را در این شماره از پادکست «صحنه» بشنوید.
